Inventaris

Leuvensesteenweg 321-331 (Tielt-Winge)
Historisch kloosterdomein van Gempe; 4,5 hectare, in vroeg-landschappelijke stijl, diverse oude en merkwaardige bomen. Klooster en dienstvleugel verkocht in 1796. Van het klooster blijven een gewelfde overbouwing op de Molenbeek, de verbouwde dienstvleugel, een toegangspoort, en de tuinmuur met rondboogpoort bewaard. Villa, in 1828 gebouwd op de plaats van het klooster, verbouwd en uitgebreid. Bijgebouwen uit tweede kwart 19de eeuw. Serre en landgebouw in de ommuurde tuin van 1886. Serrecomplex en Lourdesgrot uit 1913.

Tieltvoetweg (Tielt)
Langsheen de Tieltvoetwegel in Kanegem, staat een geschoren meidoornhaag van éénstijlige meidoorn, met in de haag een aantal beeldbepalende, opgaande zomereiken.

Aandorenstraat 2 (Tienen)
Kloostergebouw uit de 17de eeuw met latere aanpassingen omgeven door een landschappelijk park uit het begin van de 19de eeuw, oorspronkelijk 62,5 are, rond 1870 uitgebreid tot 1 hectare 25 are; in een recent verleden heraangelegd met snoeivormen van taxus; monumentale paardenkastanje.

Aststraat 248-250 (Tienen)
Eclectisch landhuis gebouwd in 1864 in opdracht van Gustaaf Vandenschilde, wijnhandelaar uit Tienen, en in 1917 aangepast door de Brusselse wisselagent Gaston Philips door toevoeging van hoekrisalieten onder hoge schilddaken. Landhuis met kasteelallures met bijgebouw en bewaard betreedbaar kapelletje uit 1822, omgeven door landschappelijk park van bijna 2 hectare; unieke collectie van oude en zeldzame bomen, onder meer Calfornische torreya.

Beauduinstraat 41 (Tienen)
Centraal in de tuin van een 18de-eeuwse woning, staat een imposante wintereik met een mooi ontwikkelde kruin. De omtrek van meer dan 3 m laat een oudere leeftijd vermoeden dan deze boom in werkelijkheid heeft. Uit jaarringenonderzoek blijkt immers dat de boom 'pas' aangeplant werd vlak voor de Tweede Wereldoorlog. Hij werd waarschijnlijk aangeplant door de familie Springer, een notarissengeslacht die toen deze woning bezat. Vermoedelijk zijn de vruchtbare leembodem en de vrijstaande ligging van de boom in de tuin de oorzaak voor de snelle (dikte)groei van deze boom.

Begijnenstraat 199 (Tienen)
Het kasteel van Oorbeek is gebouwd in 1646 door de heer van Oorbeek, Paul van Ryckel. Veertig meter lange wagenhuisvleugel, rond 1883 uitgebreid, in 1904 deels heropgebouwd, en in 1913 vergroot. Begin 19de eeuw, renovatie in classicistische stijl door ridder Persoens d'Ordingen, burgemeester van Tienen, en aanleg ereplein met hek tussen door bollen bekroonde pijlers. Deels ommuurde moestuin, met een halve serre, van 1876. Omgeven door romantisch 'rivierlandschap', bijna 3 hectare, vermoedelijk aangelegd in het 2de kwart van de 19de eeuw; bebost gedeelte met sporen van stervormig padenpatroon.

Dr. J. Geensstraat 34 (Tienen)
Neoclassicistisch herenhuis met bijgebouwen uit het begin van de 19de eeuw, tussen 1886 en 1910 stelselmatig uitgebreid door Léon Van den Bossche met aanleg van een botanische privétuin, heden stadspark van circa 2 hectare met restanten van de botanische tuin.

Oorbeeksesteenweg 199 (Tienen)
De monumentale dreef naar het kasteel van Oorbeek bestaat uit in hoofdzaak zomerlinden. Twee lijnaanplantingen van telkens 32 posities. Op het ogenblik van de inventarisatie waren er maar twee verdwenen posities. Drie bomen werden ingeboet waarvan twee winterlindes en één zomerlinde. Bij het begin van de kasteeldreef staat er aan de oostzijde één zomereik, alle andere dreefbomen zijn zomerlinden. In totaal telt de dreef 58 zomerlindes van dezelfde generatie met een gemiddelde stamomtrek van 252 cm, de zwaarste exemplaren hebben stamomtrekken van 327 en 315 cm. Het is een zeer mooi uitgegroeide, volledige en representatieve lindendreef.

Overrepen (Tongeren)
De ruïne van de burcht van Kolmont is toegankelijk van op de Burchtstraat via een rechte toegangsweg die leidt naar een onderbreking in de burchtwal. Rechts hiervan staat op een kleine heuvel een imposante zomereik.

Overrepen (Tongeren)
Kolmontbos wordt in het zuidwesten begrensd door verschillende soorten lijnaanplantingen. Het betreft een rij knothaagbeuken met verspreid een aantal meidoornstammen die wijzen op een tweede grensmarkering. In het zuidoosten staat een rij van vijf opgaande zomereiken. Al deze elementen markeren de historische bosgrens.