Inventaris

Lammerweg (Voeren)
De knotbomenrij bestaat uit vier geknotte essen. Deze perceelsrandbeplanting staat vanaf de kaart van 1873 ononderbroken ingetekend op de topografische kaarten. De aanpalende percelen zijn hoogstamboomgaarden of weilanden palend aan de Voer en de molenloop.

Loë 2-4 (Voeren)
De toegangsdreef verbindt de Lohoeve met de weg Loë. De dreef bestaat uit jonge linden, die een eerdere dreef met witte paardenkastanjes vervangt. De dreef staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris afgebeeld. Ook op latere kaarten komt deze dreef voor.

Lusberg (Voeren)
De twee opgaande okkernoten zijn aangeplant op de perceelsgrens van een weiland ten noorden van de weg 'Lusberg'. De noordelijkste fruitboom heeft een omtrek van 260 cm, de zuidelijkste boom heeft een omtrek van 348 cm. Beide hebben een mooie representatieve groeivorm en zijn beeldbepalende objecten.

Lusberg (Voeren)
De geknotte haagbeuk staat aan de westelijke rand van het Vrouwenbos. Mogelijk is hij een restant van een kaphaag. De boom meet een stamomtrek van 200 cm en knothoogte 2,5 m.

Lusberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud van de holle weg 'Lusberg'. Gewone hazelaar en veldesdoorn komen als hakhout voor, gewone es als hakhout, knotboom en opgaande boom. Schietwilg, eenstijlige meidoorn, rode kornoelje, Gelderse roos, roos en kruisbes zijn bijmengingen.

Mabrouck (Voeren)
De gemengde houtkanten bevinden zich op taluds op de perceelsgrenzen. De perceelstructuur gaat terug op wat op de Poppkaart staat gekarteerd. De Kabinetskaart van de Ferraris toont op deze plek een gecompartimenteerd landschap rijk aan lijnvormige perceelsrandbeplantingen. De houtkanten staat op alle 19de- en 20ste-eeuwse topokaarten gedocumenteerd. De kleine oostelijke houtkant is afwezig op de kaarten tussen 1939 en 1995.

Mabrouck (Voeren)
De houtkant staat op het talud van de weg Mabrouck. Deze weg is opgehoogd met aan beide zijden steil naar beneden hellende taluds. Enkele tientallen meters meer zuidelijk loopt langs het oude wegtracé, nu gemarkeerd door een meidoornhaag, de grenslijn tussen Vlaanderen en Wallonië. Het oude wegtracé werd vermoedelijk eind de 19de eeuw noordwaarts verschoven bij de aanleg van spoorlijn 38. Aan beide zijden van de weg komen hakhoutstoven voor. De meest voorkomende soorten in deze houtkant zijn gewone hazelaar, meidoorn, hakhout van gewone es en zoete kers en zomereik.

Mabrouck (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op de bermen van de weg Mabrouck. Hakhout van gewone es en zoete kers komen voor samen met onder andere gewone hazelaar, boswilg, meidoorn en roos. Het wegtracé met taluds staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend. Bepaalde delen werden later rechtgetrokken. De steile wegtaluds werden beplant in functie van erosiebestrijding. De houtkanten dienden tevens als brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout of loofvoedering.

Mabrouck (Voeren)
De omvangrijke opgaande zomereik staat op een talud tussen een hoogstamboomgaard en de weg Mabrouck. Het beplant talud wordt op de topokaart van 1873 reeds weergegeven. Op alle latere kaarten is deze situatie ongewijzigd. De eik heeft een representatieve groeivorm en is een beeldbepalend element in de regio.

Mabrouck (Voeren)
De hakhoutstoof van es bevindt zich achter een wegkruis.