Inventaris

Lepelstraat 1 (Hooglede)
Losse, lage bestanddelen uit de tweede helft van de 19de eeuw van verankerde rode baksteen onder pannen zadeldaken gegroepeerd rond een heden geasfalteerd en begraasd erf.

Lepelstraat 5 (Hooglede)
Hoeve met 19de-eeuws uitzicht aangeduid op de Ferrariskaart met andere configuratie, enkel het woonhuis vertoont grosso modo dezelfde ligging; eveneens aangeduid op Atlas der Buurtwegen (1843) met zelfde ligging voor woonhuis + stal en schuur, de overige aangeduide gebouwen zijn niet meer aanwezig; erftoegang beschaduwd door twee linden. Doorheen het erf loopt heden een weg naar de dieperin gelegen bebouwing. Losse, lage bestanddelen van verankerde rode baksteen onder pannen zadeldaken.

Noordabeelstraat 27 (Hooglede)
Losse, lage verankerde bakstenen bestanddelen onder zadeldaken (Vlaamse pannen) gegroepeerd rondom begrint erf.

Noordabeelstraat 4 (Hooglede)
Losse, lage bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, U-vormig gegroepeerd rondom een begrint en deels begraasd erf met bomen.

Noordabeelstraat 57 (Hooglede)
Hoeve aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1843) met gewijzigde configuratie.

Oude Rozebekestraat 72 (Hooglede)
Hoeve aangeduid met losse bestanddelen van verankerde rode baksteen, onder pannen/golfplaten zadeldaken.

Stationsstraat 137 (Hooglede)
Hoeve, reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1843), grosso modo behouden opstelling, de omwalling rondom het woonhuis is echter verdwenen.

Stationsstraat 86 (Hooglede)
Hoeve aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (1843) met behouden opstelling van woonhuis en stal. Losse, verankerde bakstenen bestanddelen rond begrind erf.

Torhoutstraat 33 (Hooglede)
Hoeve reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1843) met U-vormige opstelling, heden L-vormig.

Hoogstraten, Minderhout, Wortel (Hoogstraten)
Het grootste deel van de structuur van dit gebied gaat zeker terug tot eind 18de eeuw. Het gaat daarbij om het Kasteel van Hoogstraten, de site met omwalling van ’t Withof, een aantal dreven en de loop van de Mark met lager gelegen valleigronden. Het is deze relatief sterk meanderende loop van de Mark met bijhorende vallei die voor een groot deel de wetenschappelijke en ook ruimtelijk structurerende waarde van het gebied vertegenwoordigt. Als geheel kan het landschap, zoals we het nu kunnen waarnemen, worden gekarakteriseerd als een compartimentenlandschap van afwisselend open landbouwgronden en gesloten bospercelen, met oude dreven en bomenrijen.