Inventaris

Brussegemsesteenweg 25 (Meise)
Achterin gelegen semi-gesloten hoeve, waarvan de woning volgens literatuurgegevens opklimt tot de 17de eeuw en vergroot werd in 1776; op het kadaster wordt in 1866 echter een 'reconstruction totale' geregistreerd met als resultaat een sterk afwijkende inplanting op de mutatieschetsen. In het begin van het tweede millennium werd het complex ingrijpend gerenoveerd met historiserende elementen.

Dreef 1 (Meise)
Gesloten kasteelhoeve, in 1365 vermeld als ’t hof te Aerzele, met witgekalkte gebouwen uit de 17de en 18de eeuw waarbij de vierkante poorttoren met duifhuis 1673 gedateerd is.

Dreef 1-2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis gebouwd omstreeks 1855 met bijhorende 17de-eeuwse hoeve en een 19de-eeuws complex met koetshuis, stallen en personeelswoningen. De gebouwen zijn gelegen in een park in landschappelijke stijl, gevormd door een 'eiland' van circa 3 hectare, omringd door een brede waterpartij van 2 hectare met golvende oevers en met landschappelijke 'clumps' bezaaide beemden, aangelegd in 1847-1874.

Dreef 2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem'. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven.

Driesstraat 120 (Meise)
Hoeve met losse bestanddelen, geschikt rondom een gebetonneerd erf, gedeeltelijk opklimmend tot de 18de eeuw. Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden drie vrijstaande, U-vormig ingeplante volumes met centraal erf weergegeven; de zuidwestzijde bleef onbebouwd. De hoeve is gelegen op de 'Wolvertemse Dries' en wordt volgens J. Lefèvre '’t Hof van Leemans' genoemd; dezelfde bron maakt ook gewag van een balk met jaartal 1785.

Kon. Kasteeldreef 1 (Meise)
Gesloten, in kern 18de-eeuwse hoeve, in oorsprong horend bij het in 1944 door brand vernielde Hof te Meysse, dat eigendom was van de familie Vander Linden d’Hoogvorst en waarvan het domein naderhand geïntegreerd werd in de plantentuin. In 1881 verkocht baron Edmond Vander Linden d’Hoogvorst het kasteel en de warande samen met gronden en gebouwen buiten de omheining van het domein aan keizerin Charlotte; het geheel had een oppervlakte van meer dan 52 ha.

Lovegemstraat 8 (Meise)
Historische gesloten hoeve met rechthoekige binnenplaats waarvan het gebouwenbestand gedeeltelijk opklimt tot de 17de eeuw, aangevuld met volumes uit de 19de eeuw.

Neerpoorten 85 (Meise)
Hoeve met losse bestanddelen, naar verluidt van 1896, zie ook geschilderd jaartal op de achtergevel van het woonhuis. In 1906 gebeurde op het kadaster de registratie van een reconstruction totale in eigendom van landbouwer Jozef Huysegoms-De Groef. Ten noordwesten van de hoeve was toen een boomgaard. Hoewel vrij eenvoudig van opzet ligt de hoeve tot vandaag in een zeer landelijke omgeving en getuigt ze van het eertijds agrarische karakter in deze omgeving.

Nieuwelaan (Meise)
De zogenaamde Vlaamse hoeve is een klein, U-vormig uitgewerkt complex in neotraditionele stijl. Het is ingeplant aan de oostelijke rand van het park net ten noorden van de hoofdingang en dateert uit het derde kwart van de 19de eeuw.

Oppemstraat 153-161 (Meise)
Het Hof ten Steene was voorheen een middelgrote gesloten hoeve met een typerende donjon, die mogelijk opklimt tot de 12de of 13de eeuw. Vermoedelijk refereert de benaming ‘Ten Steene’ naar het eerste in steen opgetrokken gebouw in deze omgeving . Het huidige gebouwenbestand, met uitzondering van de donjon, klimt op tot de 17de en 18de eeuw, hoewel de woning grondig werd verbouwd in 1926. De hoeve is tot vandaag één van de dominante factoren binnen de gehuchtskern.