Inventaris

Lostraat 84 (Dilbeek)
Bovenslagmolen met gebouwen in L-vorm opklimmend tot de 18de eeuw en met een deels gekasseid en deels met gras begroeid erf ten zuiden van de gebouwen. Gelegen aan de van west naar oost lopende Pede- of Molenbeek, met ten westen van de molen twee maalvijvers, tussen deze twee vijvers een boomgaard en een moestuin ten zuiden van het erf. De molen is vanuit het centrum met de kerk rechtstreeks bereikbaar via een pad dat het plein aan de kerk met de molen verbindt.

Neerhofstraat 2 (Dilbeek)
Gesloten hoeve met gebouwen uit de 17de en de 18de eeuw en later, gelegen dicht bij de grens met Anderlecht aan de bron van de Broekbeek. Bak- en zandstenen hoevegebouwen gegroepeerd rond een gekasseid erf met centraal de mestvaalt. Het landschap in de omgeving van de hoeve is historisch constant en bestaat in de directe omgeving uit weiland met boomgaarden en ten zuiden van de Neerhofstraat een akker. De hoeve wordt omgeven door een meidoornhaag en aan de toegang van de hoeve is een kort dreefje met lindebomen. Langs de wegen en perceelsscheidingen staan (knot)wilgen.

Ninoofsesteenweg 570-572 (Dilbeek)
Neoclassicistisch kasteel uit 1860 met later toegevoegde portierswoning, verbouwd rond 1947, aan de rand van een valleitje met vijvers, omringd door 3 hectare landschappelijke aanleg; architecturale aanleg met muurtjes, terrassen en groene kamers door Russell Page in 1947, herwerkt door Jacques Wirtz in 1998.

Processiestraat 3 (Dilbeek)
18de-eeuwse pastorie gelegen ten zuidoosten van de kerk.

Zavelstraat 34 (Dilbeek)
L-vormig ingeplante 19de-eeuwse hoeve met omhaagde boomgaard ten noorden.

Elen (Dilsen-Stokkem), Maaseik, Neeroeteren (Maaseik)
Het gebied strekt zich uit langs de Bosbeek tussen Neeroeteren en Maaseik. Het vlakke reliëf werd plaatselijk gediversifieerd door latere zandverstuivingen en de vorming van landduinen zoals bij Siemkensheuvel. De bedding van de Bosbeek tussen Neeroeteren en Maaseik werd waarschijnlijk gedurende de 13de en/of de 14de eeuw gegraven in functie van de Maaseiker stadswallen en de watermolens. Men treft in de westelijke helft van het gebied een kleinschalig oud cultuurlandschap op een plaggenbodem aan in het deelgebied Langeren en De Staart, met een grote dichtheid aan houtkanten, graslanden, akkertjes en geriefhoutbossen. Centraal in het gebied ligt de zogenaamde Tösch, een nat terrein met grote percelen ten zuiden van de Bosbeek. Een uitgestrekt gebied van weiden en akkers op een plaggenbodem bepaalt het uitzicht van het oostelijk deel van het gebied, genaamd Wurfeld.

Elen, Rotem (Dilsen-Stokkem), Maaseik, Neeroeteren, Opoeteren (Maaseik)
De Zuid-Willemsvaart loopt dwars door het gebied van noord naar zuid. Ten westen van dit kanaal ligt het Bergerven en het Kempisch Plateau, dat hier zijn meest noordoostelijke uithoek kent en eindigt in een smal interfluvium tussen Bosbeek- en Maasvallei. De steilwand in de meanderbocht van Bergerven en de Bosbeekvallei begrenzen het plateau respectievelijk ten oosten en ten noorden. In de omgeving van de voormalige groeve te Berg, die landschappelijk weliswaar erg ingrijpend is geweest, dagzoomt het Zand van Waubach. De groeve en zijn omgeving zijn bestemd als recreatiegebied.

de Schiervellaan 12-14 (Dilsen-Stokkem)
Hoeve met losstaande bestanddelen, de open zijde van het erf naar de straat. Het woonhuis dateert mogelijk uit de eerste helft van de 19de eeuw, de dienstgebouwen uit de tweede helft van de 19de eeuw.

de Schiervellaan 5, 5A-D (Dilsen-Stokkem)
Het Verschuylenhof of Olmenhof is één der eerste ontginningen in Rotem. Eerste vermelding in 1371. Resten van een mergelstenen donjon, waarschijnlijk daterend uit de 14de of eerste helft 15de eeuw. Hoogstamboomgaard en geschoren meidoornhaag die de huiskavel begrenst.

Hoogbaan 173 (Dilsen-Stokkem)
Langgestrekte hoeve met ordonnantie: woonhuis–stal– dwarsschuur, door middel van een gevelsteen in de rechterzijgevel gedateerd 1889. Bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak.