Inventaris

Dreef 2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem'. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven.

Dreef 6 (Meise)
Tot woning gerenoveerde watermolen op de Molenbeek, deel uitmakend van het kasteeldomein van Imde.

Driesstraat (Meise)
Haaks op de straat ingeplante kapel met karakteristiek uitzicht voor de jaren 1950. Volgens de ingemetselde herdenkingssteen links van de deur werd in deze omgeving een kapel 'Gebouwd in 1846/ onder/ C.F. Mangelschots/ Landdeken/ A. Puttemans/ T. Van Nieuwenhoven/ Herbouwd in 1928'. De herdenkingsplaat rechts van de deur vermeldt: 'voor de derde maal/ Opgebouwd/ in Mariaal jaar 1954/ Ingezegend/ op 8 augustus 1954/ t’Kint Jacques/ Burgemeester/ Vanderhasselt/ Pastoor'.

Driesstraat 117 (Meise)
Boerenwoning als rest van een ruime hoeve die op 19de-eeuws kaartmateriaal staat weergegeven met een U-vormige inplanting, geopend naar het noordoosten. De hoeve is gelegen op de Wolvertemse Dries en wordt volgens de literatuur ’t Hof ter Nood genoemd.

Driesstraat 120 (Meise)
Hoeve met losse bestanddelen, geschikt rondom een gebetonneerd erf, gedeeltelijk opklimmend tot de 18de eeuw. Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden drie vrijstaande, U-vormig ingeplante volumes met centraal erf weergegeven; de zuidwestzijde bleef onbebouwd. De hoeve is gelegen op de 'Wolvertemse Dries' en wordt volgens J. Lefèvre '’t Hof van Leemans' genoemd; dezelfde bron maakt ook gewag van een balk met jaartal 1785.

Driesstraat 35 (Meise)
Hoeve uit de 19de eeuw. Boerenhuis met twee verdiepingen en pannen zadeldak met een muurpand van kleine baksteentjes in de zijgevel, duidend op een oudere kern, doch volledig verbouwd.

Drijpikkelstraat (Meise)
Oorlogsmonument, opgericht ter herinnering aan de hier gesneuvelden van het 3de Jagers te Voet(regiment) bij de Slag van Imde op 24 augustus 1914. Tijdens deze slag werd het toenmalige Imdehof door brand vernield.

Drijpikkelstraat 1-3 (Meise)
Beeldbepalende hoeve, opgetrokken in neotraditionele stijl en door muurankers in de voorgevel van het woonhuis gedateerd 1861. De hoeve werd kadastraal geregistreerd in 1866 als 'nouvelle construction' in eigendom van 't’Kint Charles Louis, eigenaar Brussel' op een voorheen onbebouwd perceel.

Drijpikkelstraat 25-27, 27A (Meise)
Het landhuis Impdehof getuigt van de evolutie van een laatmiddeleeuwse hofstede naar een grote omwalde buitenplaats, die vervolgens uitgroeide tot een aanzienlijk landhuis voor permanente bewoning. Het in 1923-1924 heropgebouwde landhuis in neotradionele stijl is gelegen in een ruim park, aangelegd in landschappelijke stijl.

Drijpikkelstraat 4 (Meise)
Voorheen brouwerij, bekend sedert 1385 en tot het einde van het ancien régime gebruikt als vergaderplaats voor de schepenbank van de baronie Imde, die volgens sommige bronnen al bestond in de 13de eeuw.