Inventaris

Schoorbakkestraat (Diksmuide)
Heropgebouwde parochiekerk, toegewijd aan Sint-Niklaas en Sint-Katharina. Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof. Omringend geelbakstenen muurtje onder ezelsrug, ten westen toegangshekken tot de kerk tussen bakstenen pijlers, eveneens toegang ten zuidoosten.

Sint-Jacobsplein 5 (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk Sint-Jacob met omringend kerkhof werd heropgebouwd in 1923-1925. Rondom het kerkhof werd een dubbele omhaging en twee rijen opgaande bomen geplant.

Sint-Niklaasstraat (Diksmuide)
De kerk wordt onder leiding van architect Jozef Viérin in 1923-25 naar vooroorlogs model heropgebouwd. Op 27 mei 1940, één dag voor de capitulatie, bombardeerden de Duitsers Diksmuide met brandbommen, waarbij de kerk praktisch volledig uitbrandde. De daaropvolgende restauratiewerken werden uitgevoerd onder leiding van architecten Jozef en Luc Viérin, Ten westen, pleintje met twee 14de-eeuwse kraagstenen afkomstig uit de vooroorlogse kerk.

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De niet-georiënteerde parochiekerk toegewijd aan Sint-Veerle is in 1922-1923 ex situ heropgebouwd ten westen van het Sint-Veerleplein.

Stationsstraat 2A (Diksmuide)
Stationsgebouw in 1923 heropgebouwd in een eclectische stijl met inslag van de regionale baksteenarchitectuur ter vervanging van het (slechts) gedeeltelijk verwoeste stationsgebouw van circa 1905. Beginstation voor de lijn nummer 107 (Diksmuide-Woumen-Merkem-Bikschote-Elverdinge-Ieper en Merkem-Oostvleteren-Poperinge) en de lijn nummer 132 (Diksmuide-Leke-Oostende), respectievelijk geopend in 1906 en 1907. Het eigenlijke tramspoor liep vanuit de tramstelplaatsen in de Lange Veldstraat met een bocht ten noorden van het station de Stationstraat in, richting De Breyne Peellaertstraat. L-vormig hoofdvolume van twee bouwlagen onder leien zadeldaken met ten noorden aansluitend rechthoekige toren met afgeschuinde hoeken onder leien tentdak.

Stationsstraat 3 (Diksmuide)
Burgerhuis in 1921 heropgebouwd naar ontwerp van architect Henri Fonteyne (Brugge). Verankerde gele baksteenbouw Traditionele baksteenarchitectuur met inslag van de neo-Brugse stijl.

Stuivekenskerkestraat (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk met omringend kerkhof werd heropgebouwd in 1924-1927. De kerk met voorgeplaatste westtoren, die een reconstructie is van de 16de-eeuwse toren van Oud-Stuivekenskerke, is opgebouwd uit een pseudo-basilicaal schip van vier traveeën en een recht afgesloten koor van twee traveeën, met aansluitend onder andere doopkapel en sacristie. De geelbakstenen kerk is afgedekt door leien zadel- en schilddaken. Het ommuurde, rechthoekige kerkhof is toegankelijk via ijzeren poortjes met geometrisch motief, gevat tussen bakstenen pijlers onder ezelsrug. De graftekens dateren vanaf het einde van de 19de eeuw; er is ook een heldenhuldezerkje aanwezig.

Terheidedreef 1-7 (Diksmuide)
Kasteelsite Hof Ter Heyde, gelegen in bebost gebied en toegankelijk via de Terheidedreef. Het kasteel is opgebouwd uit vijf duidelijk te onderscheiden bouwdelen, namelijk de zuidelijke woontoren van circa 1350, het oostelijke hoofdgebouw en de noordelijke traptoren opklimmend tot de 15de eeuw, een westelijke voorbouw uit de tweede helft van de 19de eeuw, en een derde toren uit eind 19de eeuw. Bij het landhuis horen nutsgebouwen, uitgevoerd in rode baksteenbouw met een regionalistische inslag. Ten noorden aan de dreef ligt de laat 19de-eeuwse of vroeg 20ste-eeuwse boswachterswoning en aansluitend ommuurde moestuin met nutsgebouwen. Ten noordoosten van het centraal gelegen kasteel, laat 19de-eeuwse hoeve. Ten zuidoosten van het kasteel, laat 19de-eeuws koetshuis met stallingen en huis. Omringend park met restanten van walgracht, gazons, solitaire bomen en noordwaartse vista. Met dreven doorsneden bos ten noorden met bunkers uit WO I.

Veurnestraat 20 (Diksmuide)
Burgerhuis uit de jaren 1920 in eclectische stijl zie erker en torentje. Baksteenbouw boven gecementeerde plint met natuursteenimitatie.

Vismarkt 6, 6A (Diksmuide)
Klooster en kapel, heropgebouwd in de jaren 1920 en refererend naar de vooroorlogse toestand. Het klooster is een sobere baksteenbouw geritmeerd door rechthoekige muuropeningen verdiept in steekboog- of accoladeboognissen of onder ontlastingsbogen, afwisselend dakvensters met tuitgevel en dakkapellen onder leien bedaking. Houtwerk met kleine roedeverdeling. Rechts aansluitend, kapel heropgebouwd met inslag van de regionale baksteengotiek; in het interieur bewaarde 18de-eeuwse grafsteen.