Inventaris

Sint-Pietersplein 10 (Diksmuide)
Heropgebouwde parochiekerk toegewijd aan Sint-Petrus. Georiënteerde kerk, gelegen in een omringend kerkhof.

Sint-Veerleplein 10 (Diksmuide)
Pastorie gebouwd in 1921 naar ontwerp van de Antwerpse architecten Fernand de Montigny en Louis Somers. De voortuin is afgezoomd met een ligusterhaag en centraal een metalen hekje gevat tussen twee bakstenen pijlers.

Stuivekenskerkestraat (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk met omringend kerkhof werd heropgebouwd in 1924-1927. De kerk met voorgeplaatste westtoren, die een reconstructie is van de 16de-eeuwse toren van Oud-Stuivekenskerke, is opgebouwd uit een pseudo-basilicaal schip van vier traveeën en een recht afgesloten koor van twee traveeën, met aansluitend onder andere doopkapel en sacristie. De geelbakstenen kerk is afgedekt door leien zadel- en schilddaken. Het ommuurde, rechthoekige kerkhof is toegankelijk via ijzeren poortjes met geometrisch motief, gevat tussen bakstenen pijlers onder ezelsrug. De graftekens dateren vanaf het einde van de 19de eeuw; er is ook een heldenhuldezerkje aanwezig.

Visserstraat 2 (Diksmuide)
De gemeenteschool werd vermoedelijk in de tweede helft van de 19de eeuw opgericht. De school met onderwijzerswoning werd in 1898 door twee zusters annunciaten uit Veurne overgenomen, een gedeelte van de school werd ook als gemeentehuis gebruikt. Ze werd tijdens de Eerste Wereldoorlog vernietigd en in 1919-1923 heropgebouwd naar het model van de vooroorlogse gemeenteschool, dit naar ontwerp van architect Jozef Viérin (Brugge).

Vladslostraat (Diksmuide)
De georiënteerde parochiekerk met omringend kerkhof is heropgebouwd in 1924-1925, naar ontwerp van de Brugse architect Théodore Raison.

Wijnendalestraat 61 (Diksmuide)
Villa uit de jaren 1930 op verspringende plattegrond te midden van tuin afgezoomd door laag baksteenmuurtje met buisprofielen. Gele baksteenbouw op bruine plint met verticaal siermetselwerk.

Wilgendijk 55 (Diksmuide)
Wederopbouwpand van 1922 ter vervanging van een 19de-eeuws herenhuis. De naamsteen refereert aan het vooroorlogse pand, voor het eerst vermeld in 1532 onder de naam "Duynkercke".

Woumenweg 251 (Diksmuide)
Parochiekerk uit de wederopbouwperiode, toegewijd aan Sint-Andreas. Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof omringd door roodbakstenen muur onder ezelsrug. Een aantal bewaarde arduinen grafmonumenten in neogotische stijl en gietijzeren kruisen uit de tweede helft van de 19de eeuw, onder meer arduinen grafmonument voor de familie de Coninck de Merckem voorzien van wapenschild in witte natuursteen. Ten oosten buiten het kerkhofareaal, groot Heilig Hartbeeld in witte natuursteen op veldstenen sokkel.

Zannekinstraat 16 (Diksmuide)
Georiënteerd bedehuis te midden van een kerkhof, afgezoomd met knotlindes en aan oostelijke, zuidelijke en westelijke zijde omringd door een muur. Bewaarde arduinen grafmonumenten met neogotische inslag uit het einde van de 19de eeuw of het begin van de 20ste eeuw. Tevens bewaarde ijzeren kruisen. In de oksel van zuidbeuk en de hallenkerk: calvarie onder leien luifel, afgesloten door smeed)ijzeren hek.

Zannekinstraat 16 (Diksmuide)
Kerkhofmuur met ringen en kettingen. Na de Eerste Wereldoorlog naar vooroorlogs model heropgebouwd (zie archief Dienst der Verwoeste Gewesten: plannen wederopbouw).