Inventaris

Blauwhofdreef 4 (Berlare)
Voormalige buitenplaats, teruggaand op een omgrachte hoeve. Geïsoleerde site met walgrachten. Het huidige nog deels omgracht kasteeltje bezit het voorkomen van een herenhuis bestaande uit een hoog opgaand middendeel geflankeerd door in de 20ste eeuw gewijzigde lagere zijvleugels. Centraal huis van vier traveeën breed met verhoogde begane grond en bovenverdieping onder pannen zadeldak, wellicht een laat-18de-eeuws volume. Achterin gelegen vrijstaande bakoven met koe- en varkensstal.

Brugstraat 3 (Berlare)
Ook Daalkapel genoemd, voorheen geïncorporeerd in een aanbouw van café Kapelleken. Volgens het kadasterarchief werd het kapelletje op de straathoek samen met het aanpalende huis in 1879 als nieuw gebouwd. Nadat het café in 2006 afbrandde, werd het kapelletje in 2007 herbouwd en geïntegreerd binnen een nieuw appartementsgebouw.

Brugstraat 55 (Berlare)
Brugwachterswoning aan de Scheldedijk, gebouwd in 1881-1882 door de gemeente Berlare, naast de in 1871 opgerichte Scheldebrug. Alleenstaand hoog diephuis van twee bouwlagen en drie traveeën onder overstekend zadeldak met pannen.

Kerkveld (Berlare)
Neogotische wegkapel van rode bakstenen op dito sokkel met geprofileerde afzaat onder leien zadeldakje uit 1884, gelegen binnen een nieuwe woonwijk op het recent verkavelde Kerkveld tussen Gaver en Turfputstraat.

Donklaan 7 (Berlare)
Villa uit 1933 met omgevende tuin gelegen aan de rand van het meer. Bakstenen villa van twee bouwlagen onder kunstleien schilddak met driehoekige houten dakkapellen. Oorspronkelijk hekwerk en tuinarchitectuur, en zwemcabines aan vijver, verdwenen.

Donklaan 59 (Berlare)
Voormalig palingrestaurant; één van de eerste palingrestaurants aan het Donkmeer, gebouwd circa 1900 door brouwer G. De Smet-De Naeyer van Berlare. Oorspronkelijk huis van twee traveeën en anderhalve bouwlaag onder pannendak. Links van het huis langgerekte stalvleugel onder pannen zadeldak, heden verbonden met het huis.

Dorp (Berlare)
Oorlogsmonument voor de gesneuvelden, de opgeëisten en de burgerlijke slachtoffers van de gemeente Berlare tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog en als aandenken voor de 63 Belgische soldaten gesneuveld tijdens de Slag te Berlare van 4-8 oktober 1914. Het monument werd ontworpen door Jules Vits en ingehuldigd in 1930.

Dorp (Berlare)
Opgesteld ten oosten van de parochiekerk en voor het gemeentehuis, vroeger tegenover het huis van de laatste baljuw van Berlare, Jean J. Van den Breen. Op basis van iconografisch bronnenmateriaal is de schandpaal te dateren zijn tussen 1676 en 1773, vermoedelijk opgericht door de familie Vanden Meersche. In 1991 werd een nieuw heraldisch leeuwtje op de paal geplaatst.

Dorp (Berlare)
De Sint-Martinuskerk, gelegen op een middeleeuwse kerksite, getuigt nog steeds van de drie bouwfasen uit haar bouwgeschiedenis; de 15de-eeuwse westelijke travee met westtoren, de middenbeuk uit het eerste kwart van de 18de eeuw en de neogotische uitbreiding van het schip naar ontwerp van architect Henri Valcke uit 1910-1911. De vrijstaande dorpskerk bezat voorheen een omringend ommuurd kerkhof. Op de restant van het kerkhof staan negentien gerecupereerde grafkruisen.

Dorp 1 (Berlare)
Kasteel centraal gelegen in de dorpskern, met kasteelpark in landschapsstijl met dreven, bos, moestuin en vijverpartijen met ijzeren brug. Kasteel in 1722 heropgebouwd, waarschijnlijk op het puin of de resten van het voorgaande kasteel. De twee parallelle dienstgebouwen aan het voorplein van het kasteel kwamen gezien hun rococostijl waarschijnlijk pas in het midden of derde kwart van de 18de eeuw tot stand. De noordelijke dienstvleugel met de koetsierswoning, paardenstal en hovenierswoning, de zuidelijke vleugel met een werkplaats, het wagenhuis, de woning van de paardenknecht en een paardenstal met zadelkamer.