Inventaris

Sint-Pieterstraat 6 (Voeren)
Gerestaureerde, semi-gesloten hoeve, met oude kern uit de 17de eeuw of eerste helft van de 18de eeuw, de gebouwen gegroepeerd rondom een rechthoekig erf, bereikbaar via een korfboogvormige, bakstenen inrijpoort.

Smidt 1-3 (Voeren)
Hoeve met de gebouwen gegroepeerd rondom een rechthoekig erf. Glooiend weiland ten noordoosten van de hoeve begrensd door de Remersdaalbeek.

Smidt 1-3 (Voeren)
De zomerlinde is aangeplant bij de erftoegang van een hoeve met losse bestanddelen. Het betreft een gekandelaarde linde die een welkomstboom is. Lindes op erven hebben ook vaak een functie als productieboom (theebereiding) en houtproductie (onder andere brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout of loofvoedering). De hoeve met bijhorende erfbeplanting staat op de Kabinetskaart van de Ferraris aangegeven. Op latere topografische kaarten uit de 19de en 20ste eeuw blijft deze situatie ongewijzigd.

Smidt 1-3 (Voeren)
De notenboom is aangeplant in de huisweide van een hoeve met losse bestanddelen. Notelaars op erven hebben ook vaak een functie als notenproductieboom. De omvangrijke boom heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object. De hoeve met bijhorende erfbeplanting staat op de Kabinetskaart van de Ferraris aangegeven. Op latere topografische kaarten uit de 19de en 20ste eeuw blijft deze situatie ongewijzigd.

Smidt 1-3 (Voeren)
De geschoren meidoornhaag sluit het erf van de hoeve met losstaande bestanddelen langs de straatzijde af. Reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris staat de omhaagde hoeve aangegeven. Op latere topografische kaarten uit de 19de en 20ste eeuw blijft deze situatie ongewijzigd.

Smidt 7-9 (Voeren)
In zijn huidige vorm bestaat de hoeve uit drie evenwijdige gebouwen onder zadeldaken.

Snauwenberg, Vitschen (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich langs een pad, op een talud tussen een weiland en een wastine. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout, knotbomen en opgaande bomen van gewone es, opgaande bomen en hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, roos, bosrank, kruisbes en gewone hazelaar. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Snauwenberg (Voeren)
De oude opgaande winterlinde staat samen met een opgaande zomereik in een weiland bij de hoeve Snauwenberg. De linde heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object. Het is vermoedelijk een van de oudste linden in de regio en een zuivere vertegenwoordiger van zijn soort.

Snauwenberg (Voeren)
De opgaande zomereik staat samen met een oude opgaande winterlinde in een weiland bij de hoeve Snauwenberg. De zomereik met een omtrek van 2,87 meter heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Snauwenberg (Voeren)
In het verlengde van de weg Kinkenberg slingert een verharde holle weg zich de gelijknamige berg op naar het noordoosten. Bij een wegsplitsing gemarkeerd door een wegkruis leidt de weg verder steil de helling op tussen hoge taluds met eik en boskers. De holle weg is sterk ingesneden en niet langer verhard en leidt langs de Voerenberg tot op de Snouwenberg. Op de rand van het plateau is de weg veel minder diep ingesneden en zijn er open zichten op de lager gelegen weilanden, het dorp en het Kasteel Altenbroek. Deze holle weg vormt de verbindingsweg tussen het dorpscentrum en de hoger gelegen landbouwgronden op het plateau. Daarenboven was deze weg in de 18de eeuw ook een transportroute tussen Luik en Aken zoals blijkt uit de alternatieve naam Koetsweg. De historische weg liep door richting de grens met Nederland en passeerde langs een 'Maison de Plaisance' genaamd Snauwenberg.