Inventaris

Koebeek (Voeren)
De knoteik staat op een kleine steilrand van de Voervallei, op de perceelsgrens tussen enkele weilanden. De knoteik meet een omtrek van 307 cm en een knothoogte van 3.5 m.

Komberg (Voeren)
De houtkant op graften tussen weilanden bestaat uit veldesdoorn, gewone hazelaar, knotbomen van gewone es en zomereik.

Krindaal (Voeren)
Gemengde houtkant op talud van een voetweg, zijweg van Krindaal. De taluds langs de weg zijn beplant met opgaande gewone es, die ook als knotboom en hakhout voorkomt. Hakhout van zoete kers en gewone hazelaar. Veldesdoorn komt als hakhout en als opgaande boom (tot 89 cm omtrek) voor en zomereik als knotbomen. Natuurlijke verrijking van roos, sleedoorn en rode kornoelje.

Krindaal (Voeren)
De rij geknotte en opgaande bomen staat op de grens tussen landbouwpercelen en de weg die in het Broekbos omhoog loopt enerzijds en de voormalige weg ten zuiden van het Broekbos anderzijds. Het betreft twee gewone essen, één zomereik en knothaagbeuken. De bomen worden begeleid door geschoren veekeringshagen van meidoorn met bijmenging van hulst en sleedoorn. De omvangrijke knotbomen hebben mooie representatieve groeivormen. Deze perceelgrensbeplantingen zijn op de Kabinetskaart van de Ferraris als lijnvormige beplanting ingetekend. De Poppkaart toont deze perceelsgrens duidelijk. Op de 20ste-eeuwse kaart van 1904 en later staat de perceelsrandbeplanting duidelijk gekarteerd.

Kultjen (Voeren)
De oude kaphaag van haagbeuk staat op de perceelsgrens van landbouwpercelen. De perceelsvormen gaan terug op de situatie zoals aangegeven op de Poppkaart. De huidige houtkant markeert een oude bosgrens. Op de Kabinetskaart van de Ferraris tot op de topografische kaarten van de tweede helft van de 20ste eeuw staat ten zuiden van de kaphaag een klein bos. De kaphaag volgt de noordelijke bosgrens. Het bos is op de kaart van 1969 gedeeltelijk gerooid. Later werd het volledig omgezet in landbouwgrond. De huidige, gemengde houtkant bestaat uit knotbomen van haagbeuk, aangevuld met opgaande bomen van zoete kers, knotzomereiken, opgaande en geknotte essen, hakhout van hazelaar en een relict van een meidoornhaag als veekering.

Kwinten (Voeren)
De houtkant langs de oever van de Veurs bestaat uit gewone es, zomereik en meidoorn.

Kwinten (Voeren)
De hakhoutstoven van beuk, haagbeuk en wintereik staan in het Broekbos, in de omgeving van een wegtracé dat op de topografische kaarten van de tweede helft van de 20ste eeuw staat ingetekend. De hakhoutstoof van beuk heeft een omtrek van 330 cm (gemeten op 40 cm hoogte), de hakhoutstoof van wintereik heeft een omtrek van 371 cm (gemeten op 20 cm) en het hakhout van haagbeuk heeft een omtrek van 395 cm (gemeten op 20 cm).

Mabrouck (Voeren)
De houtkant staat op het talud van de weg Mabrouck. Deze weg is opgehoogd met aan beide zijden steil naar beneden hellende taluds. Enkele tientallen meters meer zuidelijk loopt langs het oude wegtracé, nu gemarkeerd door een meidoornhaag, de grenslijn tussen Vlaanderen en Wallonië. Het oude wegtracé werd vermoedelijk eind de 19de eeuw noordwaarts verschoven bij de aanleg van spoorlijn 38. Aan beide zijden van de weg komen hakhoutstoven voor. De meest voorkomende soorten in deze houtkant zijn gewone hazelaar, meidoorn, hakhout van gewone es en zoete kers en zomereik.

Mabrouck (Voeren)
De omvangrijke opgaande zomereik staat op een talud tussen een hoogstamboomgaard en de weg Mabrouck. Het beplant talud wordt op de topokaart van 1873 reeds weergegeven. Op alle latere kaarten is deze situatie ongewijzigd. De eik heeft een representatieve groeivorm en is een beeldbepalend element in de regio.

Mabrouck (Voeren)
De houtkant staat op het talud van een holle weg. De gemengde houtkant bestaat uit hakhout, opgaande bomen en knotbomen van gewone es, hakhout van hazelaar, sleedoorn, rode kornoelje, eenstijlige meidoorn, roos, wilde lijsterbes, trosvlier, kerspruim, opgaande bomen van zomereik en sleedoorn.