Inventaris

Sint-Sixtusstraat 90 (Poperinge)
Twee zwarte knotpopulieren zijn bij een erftoegang geplant als welkomstbomen. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Sint-Sixtusstraat 93 (Poperinge)
Hoeve met losse bestanddelen van één bouwlaag onder zadeldaken rondom een grotendeels onverhard erf. Bakstenen stoepen, deels bewaard rondom de hoevegebouwen. Laag ommuurde (recent) vaalt voor het boerenhuis aanleunend bij het langgestrekte type met stal links. Lange, deels verharde erfoprit onder meer tussen hopvelden.

Sint-Sixtusstraat 94 (Poperinge)
Hoeve 't Steenen Pachtgoed volgens het ijzeren opschrift van het boerenhuis. Het 19de-eeuwse huis leunt aan bij het langgestrekte type en is gelegen ten noordwesten van een onverhard erf.

Spaarpotweg 2 (Poperinge)
Oorspronkelijk omwald hoevetje met losse, lage bestanddelen rondom een deels met grint bedekt, deels met gras begroeid en omhaagd erf, met een boerenhuis uit 1758. Restant van een omwalling afgezoomd met geknotte populieren.

Stavelestraat 2 (Poperinge)
Een eenzame zwarte populier bij een verdwenen perceelsgrens, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Steenvoordestraat 2 (Poperinge)
Hoekhuis, dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, uit het tweede-derde kwart van de 19de eeuw.

Steenvoordestraat 34 (Poperinge)
Hoeve met losse, lage bakstenen bestanddelen onder zadeldaken rondom een met gras begroeid erf, afgebeeld bij het kasteel in Flandria Illustrata van Sanderus (1641), tevens aangeduid op de Ferrariskaarten (1771-1778).

Steenvoordestraat 59 (Poperinge)
Hoeve, reeds weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778, met losse, lage bestanddelen rondom een erf met poel. Ten westen ligt een onverharde erfoprit met aan de straatzijde enerzijds een 19de-eeuws kapelletje en anderzijds een ast. Ten noorden van het erf bevindt zich een boerenhuis met geïncorporeerde paardenstal en aangebouwd bakhuis.

Steenvoordestraat 71 (Poperinge)
Aan de grens gelegen, voormalige herberg. Alleenstaand dubbelhuis van zes traveeën en één bouwlaag onder zadeldak uit 1889.

Stoppelweg (Poperinge)
Twee zwarte knotpopulieren markeren een perceelsgrens langs de Stoppelweg. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.