Inventaris

Reesberg (Voeren)
Reeds op de Kabinetskaart van Graaf de Ferraris (1771-1777) wordt deze houtkant bij de holle weg aangeduid. De gemengde houtkant staat op de berm van een holle weg, het onverharde verlengde van de straat Reesberg. Opgaande bomen en hakhout van gewone es, hakhout van gewone hazelaar en opgaande zomereik zijn de belangrijkste soorten. De houtkant werd aangelegd om erosie te voorkomen en had tevens de functie om brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout en loofvoedering te produceren. Ook stond er tijdelijk, in de periode tussen 1939 en 1995, een wegkruis aan de overkant van de straat. Dit wegkruis wordt gemarkeert op verschillende Dépôt de la Guerre kaarten maar heden is er geen spoor meer van.

Reesberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op de oever van een poel. De houtkant staat onafgebroken sinds 1873 gekarteerd op de topografische kaarten. De houtkant werd aangelegd voor het voorkomen van erosie van de oevers. De gemengde houtkant bestaat uit opgaande gewone beuk met omtrek 190 cm (op 150 cm hoogte), opgaande zoete kers met omtrek 200 cm (op 150 cm hoogte), opgaande gewone es, zomereik, hulst en meidoorn.

Reesberg (Voeren)
De houtkant is aangeplant op het talud van de holle weg Reesberg. De struiken en bomen zijn geplant met als functie het voorkomen van erosie. Het hakhout werd gebruikt als brand-, ambachts-, bouw- en geriefhout en loofvoedering. De gemengde houtkant bestaat uit opgaande bomen van zomereik, gewone haagbeuk, tweestijlige meidoorn, eenstijlige meidoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone es, hulst, zoete kers, sleedoorn, roos en wilde lijsterbes. De holle weg staat reeds vanaf de Ferrariskaart ingetekend. Ook op latere kaarten zoals Vandermaelen en de reeksen topografische kaarten staat deze holle weg steeds gekarteerd.

Reesberg (Voeren)
De gemengde houtkant komt voor bij een talud dat aansluit bij een hooghoutbos op een ontginningsplaats in Reesberg. Op de Poppkaart is de huidige perceelsstructuur reeds aanwezig. De noordoostelijke uitloper van het perceel heeft bos als bodemgebruik in de periode 1873- 1904. Later werd steeds een houtkant langs het talud gekarteerd. Meer zuidelijk sluit de houtkant aan bij het beboste perceel van de ontginningsplaats. De oude houtkant bestaat uit beuk met vlechtwerk, een restant uit een kap- of scheerhaag. Deze beukenhaag is nu zijlings geschoren door de koeien. Ook opgaande bomen en hakhout van gewone es zijn aanwezig in de houtkant.

Reesberg (Voeren)
Het hooghoutbos staat in een zeer diepe ontginningsput aan Reesberg. Het bos met een cultuurhistorische achtergrond bestaat uit opgaande bomen van ruwe berk, gewone hazelaar, hakhout en opgaande bomen van gewone es, wilde lijsterbes, zomereik, hulst, zoete kers en boswilg. Het bos staat reeds vanaf de kaart van 1872 ingetekend en komt ook op de daarop volgende topokaarten voor.

Roodbos, Varnstraat (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud tussen twee weilanden. De houtkant bestaat uit opgaande bomen van gewone es met omtrekken tot 301 cm, opgaande zomereik met omtrek 271 cm, opgaande zoete kers met omtrek 300 cm, wilg, berk, meidoorn, sleedoorn en wilde lijsterbes.

Roodbos, Rozengaerden (Voeren)
De gemengde houtkant staat op perceelsgrenzen tussen landbouwpercelen. Het noordelijk deel van de houtkant is midden de 19de eeuw een oude bosgrens, zie kaart van Vandermaelen. Tussen de kaarten van 1904 en 1939 verdwijnt het bos ten voordele van akkers en weilanden. De zuidelijke houtkant is op de Vandermaelenkaart reeds een beplante perceelsgrens tussen landbouwpercelen, dit beeld blijft op latere kaarten behouden. De houtkant bevat relicten van een kaphaag van haagbeuk. Knotbomen van es en zomereik komen voor, samen met gewone hazelaar, meidoorn en hulst. De houtkant werd aangelegd als erosiebestrijding en voor houtproductie.

Roodbos (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de weg. Het hakhout en de opgaande bomen voorkomen erosie van de steile helling. Een andere functie was het produceren van brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout, loofvoedering. De houtkant bestaat uit hakhout van gewone hazelaar, gewone es, iep (mogelijk Ulmus hollandica), opgaande bomen van gewone es, zomereik en struiken van onder andere gladde iep en meidoorn. Vanaf de topokaart van 1873 komt het wegenpatroon overeen met de huidige situatie. Het beplant talud is op alle latere topokaarten aanwezig.

Roodbos (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich deels op het talud van een holle weg en deels op een oude bosgrens. De holle weg en het bos zijn reeds op de midden 19de eeuwse kaart van Vandermaelen te zien. Het bos blijft tot de kaart van 1939 duidelijk herkenbaar aanwezig. Op de kaart van 1969 is het bos gerooid en omgezet in landbouwgebied. De houtkant volgt de oude bosgrens. De holle weg blijft al die tijd ongewijzigd weergegeven op de kaarten. In één van de perceelshoeken staat een hoekboom, een opgaande eik met omtrek 201 cm (gemeten op 150 cm). De houtkant bestaat onder meer uit zes zware struiken van rode kornoelje, hakhout van gewone hazelaar en gewone esdoorn, knotbomen van gewone haagbeuk als relict van een zeer oude kaphaag. De houtkant werd aangeplant als erosiebestrijding en in functie van houtproductie.

Roodbos (Voeren)
De opgaande zomereik staat in de hoek van een landbouwperceel, grenzend aan de holle weg Rooibos. Op de Poppkaart is deze perceelsgrens reeds gekarteerd. Vanaf de Vandermaelenkaart staat er net ten westen van de boom een pad gekarteerd. Dit pad blijft tot en met de kaart van 1904 geregistreerd. De boom had mogelijk de functie de perceelsgrens ten opzichte van het pad vast te leggen. Het pad staat niet meer op de kaart van 1939 maar dezelfde perceelsstructuur blijft op de verschillende kaarten terug te vinden, samen met de perceelsrandbeplantingen. De opgaande eik vormt omwille van zijn representatieve groeivorm een beeldbepalend element.