Inventaris

Stavelestraat 2 (Poperinge)
Een eenzame zwarte populier bij een verdwenen perceelsgrens, vermoedelijk een restant uit een bomenrij. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Steenvoordestraat 2 (Poperinge)
Hoekhuis, dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, uit het tweede-derde kwart van de 19de eeuw.

Steenvoordestraat 34 (Poperinge)
Hoeve met losse, lage bakstenen bestanddelen onder zadeldaken rondom een met gras begroeid erf, afgebeeld bij het kasteel in Flandria Illustrata van Sanderus (1641), tevens aangeduid op de Ferrariskaarten (1771-1778).

Steenvoordestraat 59 (Poperinge)
Hoeve, reeds weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778, met losse, lage bestanddelen rondom een erf met poel. Ten westen ligt een onverharde erfoprit met aan de straatzijde enerzijds een 19de-eeuws kapelletje en anderzijds een ast. Ten noorden van het erf bevindt zich een boerenhuis met geïncorporeerde paardenstal en aangebouwd bakhuis.

Steenvoordestraat 71 (Poperinge)
Aan de grens gelegen, voormalige herberg. Alleenstaand dubbelhuis van zes traveeën en één bouwlaag onder zadeldak uit 1889.

Stoppelweg (Poperinge)
Twee zwarte knotpopulieren markeren een perceelsgrens langs de Stoppelweg. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Stoppelweg 22 (Poperinge)
Op hoogte gelegen 19de-eeuwse hoeve, met een L-vormige opstelling van de lage bestanddelen. Ten westen dwarsschuur met wagenhuisgedeelte, uit het laatste kwart van de 19de eeuw. Ten oosten hopast met aanleunend bakhuis, uit het laatste kwart van de 19de eeuw. En aan de erfoprit ten oosten bevindt zich een 19de-eeuwse wegkapel.

Switch Road 69 (Poperinge)
Laag rijtje 19de-eeuwse arbeiderswoningen, onder meer een voormalige herberg op de hoek bij de Switch Road. Respectievelijk een diephuis en twee breedhuizen van drie traveeën onder een doorlopend zadeldak. Ernaast twee gekoppelde arbeiderswoningen in een aansluitende bouwtrant.

Switspapendreef 3 (Poperinge)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse, bakstenen bestanddelen onder zadeldak. Ten zuiden, met wilgen afgezoomde rest van omwalling. Boerenhuis met 19de-eeuws uitzicht, maar met een oudere 18de-eeuwse kern.

Switspapendreef 7 (Poperinge)
Vermoedelijk tweegezinswoning, gelegen middenin de velden, met een boerenarbeidershuisje uit de 19de eeuw.