Inventaris

Gaverbosdreef 41 (Zwalm)
De tuin bij het huis Gaverbosdreef 41 wordt aan de straatzijde afgesloten met een geschoren meidoornhaag met daarin een opgaande beuk. De boom heeft de kans gekregen om in de haag uit te groeien als opgaande boom en is hierdoor een beeldbepalend element in de Gaverbosdreef.

Gaverbosdreef 41 (Zwalm)
De tuin bij het huis Gaverbosdreef 41 wordt aan de straatzijde afgesloten met een geschoren meidoornhaag met daarin twee mispels die op een onderstam van meidoorn geënt zijn. Daar de enting op een hoogte van 180 cm is uitgevoerd steken de kruintjes van de mispels, met een doormeter van circa vijf meter, boven de scheerhaag uit. Het betreft hier een cultuurvariëteit van mispel die gehouden werd omwille van de grote vruchten.

Gaverbosdreef 46 (Zwalm)
Het erf is op traditionele wijze ingedeeld met een moestuin, een hoogstamweideboomgaard, een huisweide en een geriefbosje. Het geheel is rondom afgesloten met een mooi onderhouden afsluitingshaag van meidoorn al dan niet op natuurlijke wijze verrijkt met veldesdoorn, haagbeuk en olm. Bij de inkom van het erf is de meidoornhaag geleid in een sierlijke boog rond het toegangshek.

Veldstraat (Zwalm)
Langs de Veldstraat, tegenover nr. 32, staat een mooi ontwikkelde opgaande grauwe abeel. De boom werd hoog opgesleunt en heeft hierdoor een takvrije stam van 12 meter. Voor de opkomst van de canadapopulier werd voor het aanplanten van snelgroeiende zachthoutsoorten, onder andere abeel gekozen. Deze boomsoort wordt nog nauwelijks aangewend en is inmiddels een zeldzaamheid geworden.

Wijlegem 3 (Zwalm)
De toegang tot het erf wordt aan de rechterzijde geflankeerd door een welkomstlinde. Dit is een zéér oud gebruik waarbij men geloofde dat door de zuiverende werking van de lindebomen de bewoners op het erf beschermd werden van kwade invloeden. De straatzijde van het erf is op het zuidwesten gelegen zodat de boom ook als schermbeplanting functioneert. Ook het ingespannen paard kon onder de linden bescherming vinden tegen de zomerse zonnestralen.

Wijlegem 9 (Zwalm)
Een erfafsluitingshaag aan de straatzijde in hoofdzaak bestaande uit meidoorn. Het betreft hier een scheerhaag bedoeld om indringing te voorkomen en om te verhinderen dat de dieren, met name het kleinvee, op het erf zouden uitbreken. Deze afsluitingen werden geplant in dichte plantafstanden en het gat in de haag werd dicht gemaakt door het inbrengen van takken (dode) en het invlechten van zijtakken (levende). Ze wordt tot twee maal toe per jaar geschoren.

Wijlegem 11 (Zwalm)
De toegang tot het erf is beplant met twee gekandelaarde kraakwilgen. Alhoewel volgens de traditie meestal linde wordt gebruikt, bestaan hier de welkomstbomen uit kraakwilg. Het zijn bomen met enorme stamomtrekken, de zwaarste boom had een stamomtrek van 432 cm. De kans is groot dat deze wilgen hier ook zijn gezet om wilgentenen te oogsten waarmee men manden kon vlechten of herstellen. Dat de vroegere bewoner kennis had van de wilgensoorten waarmee men kon vlechten blijkt ook uit de aanwezigheid van onder andere gele bindwilg.

Wijlegem 11 (Zwalm)
Achteraan op het erf staat een mooi ontwikkelde knotveldesdoorn, vermoedelijk nog een restant uit een kaphaag bij de boomgaard. De veldesdoorn had tijdens de inventarisatie van 2005 een stamomtrek van 183 cm, wat veel is voor deze eerder traag groeiende soort. Het knotbeheer is een traditionele beheersvorm met als doel het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering. De van kurklijsten voorziene takken werden ook als zitstok aangewend in hoenderhokken. De kippen hadden hierdoor een goede houvast en geen koude poten.

Wijlegem (Zwalm)
In een weiland, langs de beek die ontspringt bij de hoeven te Wijlegem, staat een knotwilgenrij. De knotwilgen zijn op regelmatige plantafstanden aangeplant en de bomen zijn op traditionele wijze geknot in functie van het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering.

Wijlegem (Zwalm)
In een knotwilgenrij staan 3 hoog geknotte populieren. Het zijn oude populierenklonen die sterk gelijken op de zwarte populier en hier tussen de wilgen geplant zijn om traditioneel geknot te worden in functie van het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering. Ze zijn hoog geknot omdat ook de stam hierdoor een hogere economische waarde had.