Inventaris

Zeebruggelaan 163 (Blankenberge)
Historische hoeve zogenaamd "Raaswalle" met een belangrijke ligging net ten zuiden van de tweede Evendijk. Volgens historicus M. Coornaert gaat deze hoeve terug op een vluchtheuvel of "woonterp" binnen het schorrenland van de 10de of 11de eeuw (de hoeve moet "ten laatste kort na de bouw van de evendijk gevestigd zijn") zie de licht verhoogde ligging van het hoofdvolume en de nu verdwenen walgracht.

Zeedijk (Blankenberge)
Het Oosterstaketsel - heropgebouwd in 1954 - gaat in aanleg en in gebruikte materialen en technieken terug op het staketsel van de jaren 1860 dat in 1907-1908 verlengd werd. Het betreft een traditionele houten constructie op dito in de zeebodem geheide palen. De staketsels vormen een belangrijke infrastructuur voor een zeehaven, meer bepaald voor het loodsen van de boten in de havengeul.

Zeedijk (Blankenberge)
Drie stenen trappen naar de Zeedijk: Bakkerstraattrap, Kerkstraattrap of Leeuwetrap en Weststraattrap. Blankenberge telt veertien toegangen naar de Zeedijk, de drie centrale toegangen zijn stenen trappen. De monumentale constructies, met neoklassieke vormgeving dateren uit het einde van de 19de eeuw.

Zeedijk 1 (Blankenberge)
De huidige vuurtoren wordt in 1950 in gebruik genomen en is gelegen vlakbij de 19de-eeuwse haven van Blankenberge. Reeds eeuwen staat langs de kust van Blankenberge een vuurtoren of vierboete, zij het niet altijd op deze plaats.

Bocholt, Kaulille (Bocholt), Hamont (Hamont-Achel)
Het kasteeldomein Het Lo is een bakstenen complex van 1875, bestaande uit een alleenstaand kasteel, een voormalig koetshuis en een T-vormig dienstgebouw dat tussen het koetshuis en het kasteel gelegen is. De gebouwen liggen in een ruim park in landschapsstijl. Meerdere dreven geven toegang tot het domein. Het landschap rondom het domein is zeer gevarieerd. Akkers, weilanden, naaldbossen, populieren - en eikenbossen wisselen elkaar af. De Watering ligt ten zuiden van het kasteeldomein. In het verleden werd deze Watering aangelegd om de schrale heidegronden landbouwkundig te valoriseren. Vanaf 1918 werden door de firma Union Allumetière populieren aangeplant op de percelen. Vanaf het eind van de 20ste eeuw werden vele percelen omgezet naar andere loofhoutsoorten. De Zuid-Willemsvaart gelegen op de zuidoostgrens is aangelegd in de periode 1821-1826.

Bocholt, Reppel (Bocholt), Bree (Bree), Ellikom (Oudsbergen), Grote Brogel (Peer)
De Abeek sneed een smalle vallei uit in het Kempens Plateau. De vallei geeft het stramien aan waarlangs de vestigingen plaatsvonden en vormt hier een smal lint tussen Reppel en het gehucht Over de Beek. Landschappelijk is zij ook de verbinding tussen het kleinschaliger landschap op het plateau en het natter en open grasland- en akkerbouwgebied in de Vlakte van Bocholt. Tot begin 20ste eeuw werd in de Abeekvallei turf gestoken, waarvan sommige turfputten zijn overgebleven en ontwikkeld tot moerassige plaatsen. Er kwamen ook bevloeide, zogenaamde waterbeemden voor. Op de beek lagen tal van watermolens. Reppel is één van de oudste dorpen van de streek. De in 1930-35 afgesneden kanaalarm vormt een ecologisch en landschappelijk waardevol geheel met zijn statige bomenrijen en houtkanten langs de jaagpaden.

Bocholt (Bocholt)
De Zuid-Willemsvaart is één van de zeven Kempense kanalen tussen de Maas en de Schelde. Het werd aangelegd tussen 1823 en 1826 en verbindt Maastricht met 's Hertogenbosch. Sindsdien werd het kanaal verbreed en verdiept. Ook het tracé werd op enkele plaatsen aangepast, waardoor er kleine afgesneden stukjes kanaalarm als relicten van het oorspronkelijke kanaal bewaard bleven.

Achelsedijk 3 (Bocholt)
Sluiswachterhuis en kantoor van Sluis 18 Bocholt, op de Zuid-Willemsvaart. Alleenstaand breedhuis in eclectische stijl uit het vierde kwart van de 19de eeuw.

Eikenlaan (Bocholt)
In het verlengde van de Eikenlaan ligt een onverharde dreef die beplant is met zowel Amerikaanse eik als zomereik. Deze dreef maakt deel uit van het historisch drevenpatroon bij de Damburghoeve en is het enige stuk dreef dat nog niet werd heraangeplant.

Eikenlaan 1 (Bocholt)
Damburg was een cijnshof, dat verworven werd door de heren van Bocholt. De zetel was een herenhoeve, die door de heer verpacht werd en een paar dagen per jaar door hem gebruikt werd als jachtpaviljoen. Mogelijk was Damburg oorspronkelijk een schans voor de inwoners van het dorp, opgericht in het vierde kwart van de 16de eeuw. De hoeve omvat zuidwesten het poortgebouw van 1715, met aansluitende recente aanbouwsels, en de hoeve in de noordwestelijke vleugel bestaande uit een woonhuis en aansluitend dienstgebouwen, in kern opklimmend tot de 17de eeuw. Rondom de omwalde hoeve ligt een netwerk van dreven dat zich enerzijds uitstrekt van noordwest naar zuidoost en anderzijds van noordoost naar zuidwest.