Inventaris

Stalse Molenstraat 20 (Beringen)
Voormalige watermolen op de Zwarte Beek. Mooie ligging op het einde van een eikendreef. Achter de molen liggen de twee grote molenvijvers. Bakstenen gebouwen uit de tweede helft van de 19de eeuw, gegroepeerd rondom een rechthoekig erf.

Moleneindestraat 27-31 (Berlare)
Het kasteel van Uitbergen is een voorbeeld van een minstens tot de 16de eeuw opklimmende omwalde hoeve, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde naar een zelfbedruipende omwalde buitenplaats met aangelegd park als eigendom van adellijke families. De verdere evolutie gedurende de 19de eeuw toont een verschuiving van functie als zomerresidentie naar een kasteel met permanente bewoning. Deze evolutie ging steeds gepaard met verbouwingen en uitbreidingen aan het domein, waardoor de buitenplaats onder de families de Kerchove d’Ousselghem, van den Steen de Jehay en Visart de Bocarmé evolueerde tot een kasteel met neoclassicitisch voorkomen volgens het "entre cour et jardin"-principe, met zeer waardevolle landschappelijke parkaanleg en bijkomende aanhorigheden zoals de conciërge- en hovenierswoning.

Bierbeek (Bierbeek)
Den Dikken Eik bevindt zich aan het begin van de Dikke Eikdreef, op de kruising met de Kanseliersdreef in het Mollendaalbos. Dit is de dikste, en vermoedelijk ook oudste, boom van het Meerdaalwoud.

Bierbeek (Bierbeek), Heverlee (Leuven), Blanden, Haasrode, Oud-Heverlee, Sint-Joris-Weert, Vaalbeek (Oud-Heverlee)
Een uitgestrekt drevenstelsel (ca.75 km) in de ca 2500 hectare grote bossen van Heverleebos en Meerdaalwoud, in 1727-1770 aangelegd als annex bij de kasteeltuinen van de hertog van Arenberg. Het klassieke dambordpatroon van rechte wegen werd oorspronkelijk op kruispunten of uitkijkpunten met groene kamers of 'salons' en twee 'sterren' opgesmukt. De 'Parnassusberg' in het Heverleebos is een monumentale, getrapte belvédèreheuvel met resten van de oorspronkelijke beplanting met lindebomen. Uit 1850-1860 dateren de dreefaanplantingen met bruine beuk en Amerikaanse eik.

Bierbeekstraat 89-95 (Bierbeek)
Neoclassicistisch kasteel met invloeden Lodewijk XVI-stijl, gebouwd tussen 1905 en 1910 in opdracht van ridder Romain de Schouteete de Tervarent en vrijwel volledig gereconstrueerd in 1920-125 door de gebroeders De Keyser uit Heverlee; landhuis met oudere aanhorigheden, waaronder koetshuis, ijskelder en hovenierswoning, omgeven door tuin van circa 4,5 hectare in vroeg-landschappelijke stijl, met aanhorigheden inbegrepen meer dan 7 hectare, aangelegd omstreeks 1800 rond een molenvijver en een huis van plaisantie; enkele zeldzame oude bomen.

Dreef 2, Klein Park 1 (Bierbeek)
Tot landhuis verbouwde vierkantshoeve van het voormalige Hof ten Poele, vermoedelijk voor het eerst aangepast omstreeks 1810 en bijkomend verbouwd in het vierde kwart van de 19de eeuw, omgeven door park van bijna 11 hectare in vroege landschappelijke stijl, met groentekelder en tot vijvers opgestuwde beek, voorzien van cascade met waterspuwers; belangrijke aanplantingen rond 1860; diverse oude en zeldzame bomen.

Groot Park 1-9, 13-19 (Bierbeek)
Park van circa 23 hectare, ontstaan rond een molen­vijver en een omstreeks 1750 gebouwd huis van plaisantie, in 1836-1837 heraangelegd in landschap­pelijke stijl, maar met be­houd van tal­rijke rechtlij­nig geometrische elementen, bijvoorbeeld het drevenpatroon van het '­bosquet', waarin in 1926 de paviljoenen van de psychiatrische kliniek 'Salve Mater' werden opgetrokken.

Holleweg 3 (Bierbeek)
Kasteel in eclectische stijl, wederopgebouwd na vernieling in 1914 tijdens de Eerste Wereldoorlog. Omgeven door landgoed van circa 45 hectare, waarvan de embryonale landschappelijke aanleg uit begin 19de eeuw rond 1840 wordt uitgebreid en rond 1900 grotendeels de 18de-eeuwse geometrische patronen verdringt.

Oudebaan 79 (Bierbeek)
Landschappelijk park met remisevleugel uit 1914; circa 6 hectare aange­legd rond 1850 op een valleihelling en rond twee vijvers bezit nog enkele oude en zeldzame bomen.

Pastoriestraat 54 (Bierbeek)
Pastorie van 1752 met oorspronkelijk omwalde pastorietuin van 76 are, met typische tweeledigheid, die bewaard en herkenbaar bleef: een vlak, bij de pastorie aansluitend en vroeger kruisvor­mig ingedeeld perceel (70 are), en een omstreeks 1840-1850 'landschappelijk' aange­legde appendix.