Inventaris

Paal (Beringen), Lummen, Meldert (Lummen)
Tussen Paal (Beringen) en Meldert (Lummen) ligt de brede middenloop van de Zwarte Beek. De vallei wordt hier eerst zeer breed om stroomafwaarts opnieuw smaller te worden, afhankelijk van de ruimte die de ijzersterke Diestiaan-zandsteenheuvels de beek laten. Hier liggen immers de eerste getuigenheuvels, als uitlopers van het Hageland. Op het interfluvium tussen Zwarte Beek en Gestel-Geeneikenbeek staat de bebouwing van het straatgehucht Gestelse Heide. Het vertoont een typisch nederzettingspatroon van akkertjes op de hoger gelegen gronden, via graasweiden naar de hooilanden in de lager gelegen delen. In het akkercomplex zijn nog talrijke landschapselementen aanwezig (haagkanten, knotbomen, hoog opgaande eiken, holle wegjes). In de vallei waren vloeiweiden gelegen. Opvallend is het opstrekkend patroon van de oude paden en wegen die naar de vallei leiden.

Kleibeekstraat (Sint-Niklaas)
Ruime kapel, in neoromaanse stijl opgetrokken in 1875 naar ontwerp van architect Justin Bruyenne en ingeplant te midden van een beboomd grasveld met knotlindes en aan de straatzijde een monument ter nagedachtenis aan de boerenkrijg. Dit monument van 1899 is uitgewerkt in de vorm van een arduinen kruis met ingebeitelde tekst

Kapellemolen 10 (Poperinge)
Aan het uiteinde van de straat gelegen hoeve met losse, lage bestanddelen, opgesteld rondom een met gras begroeid erf. Ten zuidoosten ligt de rest van een omwalling met knotpopulieren. Het boerenhuis dateert uit het derde en laatste kwart van de 18de eeuw. De toegangsdreef was in oorsprong een molenweg.

Bergstraat 29 (Bierbeek)
Voorheen grote, gesloten hoeve uit de 17de-18de eeuw, omgeven met een omheiningsmuur. Vierkante poorttoren met zandstenen risaliet, schietgaten en duifhuis. Groot weiland als relict van boomgaard en rij knoteiken langs de Beekstraat.

Dominicanenpad 2, Sparrendreef 91 (Knokke-Heist)
Ensemble van Dominicanenkerk, pandgang en pastorie en omgevende kloostertuin, opgetrokken in de periode 1925-1929 naar ontwerp van architect Jozef Viérin in samenwerking met zijn zoon Luc Viérin; architect Antoine Dugardyn is medeontwerper van de pandgang.

Van Belleghemdreef 27-29 (Kortrijk)
Historische hoeve "Het Goed te Marke", gelegen ten westen van de dorpskern en gelegen op het grondgebied van de voormalige dorpsheerlijkheden van Blommeghem en Marke, die steeds samen verpacht werden. Deels bewaarde omwalling aangeduid door knotwilgen in het noordwesten.

Marremstraat 1 (Wevelgem)
Hoeve met semigesloten opstelling met ten noorden het sterk verbouwde en met nieuwbouw uitgebreide woonhuis, ten westen schuur vermoedelijk van 1929 met geïncorporeerd wagenhuis en ten oosten 18de-eeuwse dubbele dwarsschuur en ten zuiden 18de-eeuwse toegangspoort met aansluitende stalvleugel. Ten noorden deels behouden omwalling aangeduid door knotwilgen. In 1943 verdwijnt een deel van de omwalling. Een geschoren meidoornhaag sluit het erf af langs de straatkant.

Zuidbroekstraat 4 (Damme)
In kern 18de-eeuwse, dat zijn naam kreeg omwille van zijn ligging ten westen van het kasteel van Oostkerke. Als pendant, op de Krinkeldijk nummer 1, de 18de-eeuwse hoeve " 't Oosthof". Hoeve met losse bakstenen bestanddelen met gepekte plint, op een met gras begroeid erf met gekasseide stoepen, dat van de straat afgesloten wordt met een hek, geflankeerd door twee knotwilgen. Ten oosten, een moerbeihaag. Ten westen van de woning, een zomerkeuken met bakhuis. Haaks op de woning, aan straatkant het erf afsluitend, 19de-eeuwse schuur en stal.

Wolfpoortstraat (Beersel)
Op een steil talud langsheen een toegangsweg naar een woonkavel is er een houtkant met hakhout van hazelaar, olm, es, esdoorn, vlier en 4 oude knoteiken. De knoteiken staan boven op het talud en zijn waarschijnlijk een restant uit een knotbomenrij. Twee bomen staan in private tuinen en konden niet gemeten worden, de zwaarste heeft een stamomtrek van ca. 4 meter en de tweede een stamomtrek van 267 cm. De bomen zijn allemaal geknot op 3 à 4 meter hoogte.

Torrekensstraat (Merelbeke-Melle)
Een houtkant, met nog sporen van een traditioneel hakhoutbeheer, staat op de flanken van de motte. Er is redelijk wat opslag aanwezig van olm (ruwe, gladde en bastaard olmen), hakhoutstoven van es en tamme kastanje en verschillende hakhoutstoven van de zeldzame fladderiep. Een hoge hakhoutstoof van fladderiep werd gemeten op 80 cm boven het maaiveld en had een stamomtrek van 233 cm. Er staan ook een paar opgaande bomen, een canada populier en een olm.