Inventaris

Rekelberg (Zwalm)
Op het punt waar Steenland op Rekelberg uitkomt staat een oude knotlinde die de grens markeert tussen de gemeenten Rozebeke en Michelbeke. Dergelijke bomen zijn ooit geplant als een soort grenswachter, meestal na herhaalde twisten over de juiste ligging van de grens. Dergelijke bakens waren een hulpmiddel voor de vertegenwoordigers van het wettelijke gezag. De veldwachter wist op deze wijze tot waar hij zijn wettelijke bevoegdheden kon uitvoeren en werden grensconflicten vermeden. De linde heeft een stamomtrek van circa 3,5 meter en is op traditionele wijze gesnoeid als hoge knotboom met een knothoogte van 6 meter.

Sint-Annastraat 25 (Zwalm)
Een driehoekig perceeltje, langs de straat bij de hoeve Sint-Annastraat 25, is beplant met els, hazelaar, meidoorn, es, zoete kers, vlier, sering en olm die als hakhout worden beheerd. Gele bindwilg staat er als knotboom, meidoorn als op enen gezette struik. Het bosje is nuttig als leverancier van brand-, gerief- en constructiehout.

Sint-Annastraat 64 (Zwalm)
In een weiland langs een oude perceelsrand staat een knotwilgenrij. De schietwilgen zijn op regelmatige plantafstanden aangeplant en de bomen zijn op traditionele wijze geknot in functie van brandhoutopbrengst.

Vlaanderdal 1 (Zwalm)
Langs de straatzijde van een erf in het Vlaanderdal staat een geschoren afsluitingshaag, in hoofdzaak bestaand uit meidoorn, met erin drie knotessen. Dit relict is een mengvorm van een knotbomenrij met een geschoren haag.

Wijlegem (Zwalm)
In een weiland, langs de beek die ontspringt bij de hoeven te Wijlegem, staat een knotwilgenrij. De knotwilgen zijn op regelmatige plantafstanden aangeplant en de bomen zijn op traditionele wijze geknot in functie van het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering.

Wijlegem (Zwalm)
In een knotwilgenrij staan 3 hoog geknotte populieren. Het zijn oude populierenklonen die sterk gelijken op de zwarte populier en hier tussen de wilgen geplant zijn om traditioneel geknot te worden in functie van het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering. Ze zijn hoog geknot omdat ook de stam hierdoor een hogere economische waarde had.

Wijlegem (Zwalm)
De knotbomenrij met vijf zwarte populieren te Sint-Denijs-Boekel is één van de weinig bekende locaties met zwarte populier in Vlaanderen. De knotbomenrij bestaat op het moment van de inventarisatie (2017) uit vijf zwarte populieren (Populus nigra) en staat langs Wijlegem. Deze bomen hebben respectievelijk een knothoogte van 1,7 meter. De grootste stamomtrek bedraagt 238 meter (gemeten op 1 meter hoogte, opname in 2017). De knotbomenrij is een beeldbepalend object langs de perceelsrand bij weg. De knotbomenrij van zwarte populieren is één van de zeldzaamste inheemse boomsoorten in Vlaanderen omdat hij sinds de tweede helft van de 18de eeuw bijna volledig door de Canadapopulier (bastaard van zwarte populier met de Noord-Amerikaanse Populus deltoides) is vervangen. Er zijn slechts vijf locaties in Oost-Vlaanderen gekend (Michelbeke, Zegelsem, Elst, Oosterzele en Sint-Denijs-Boekel).

Wijlegem 1 (Zwalm)
Huidige hoevegebouwen uit de 18de eeuw, U-vormige opstelling, bakstenen gebouwen onder zadeldak rondom deels gekasseid en deels beplant binnenerf, ten noordwesten een bakhuis met lemen oven. Het perceel van de hoeve omvat boomgaarden, een weiland, een nutstuin en twee welkomstlindes.

Wijlegem 11 (Zwalm)
Achteraan op het erf staat een mooi ontwikkelde knotveldesdoorn, vermoedelijk nog een restant uit een kaphaag bij de boomgaard. De veldesdoorn had tijdens de inventarisatie van 2005 een stamomtrek van 183 cm, wat veel is voor deze eerder traag groeiende soort. Het knotbeheer is een traditionele beheersvorm met als doel het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering. De van kurklijsten voorziene takken werden ook als zitstok aangewend in hoenderhokken. De kippen hadden hierdoor een goede houvast en geen koude poten.

Zavelputstraat 17 (Zwalm)
Langs de westkant van een oude holle weg bevindt er zich een houtkant op een steil talud. De houtkant wordt er nog op traditionele wijze als hakhout onderhouden en heeft drie knotessen in de kop van het talud. Deze houtkant voorkomt erosie en stabiliseert het talud waarop zich zeer dicht bij de kop van het talud de hoeve bevindt. De knotessen worden periodiek gekapt en de houtkant wordt als hakhout beheerd, dit zijn traditionele beheersvorm met als doel het opbrengen van brandhout, ambachtshout, bouwhout, geriefhout en loofvoedering.