Inventaris

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Bij een splitsing van wegen in Dal leidt een onverharde weg het plateau op naar het zuidoosten. De holle weg loopt tussen taluds met hakhout van hazelaar en veel knotessen. Eens op het plateau biedt de voetweg open zichten op de omliggende akkers, weilanden en op Veurs. De onverharde weg leidt naar het Vrouwenbos en volgt hier de bosrand om vervolgens over te gaan in een bosweg die door het reservaat leidt. Deze deels holle weg vormt de historische verbinding tussen Veurs en het uitgestrekte Vrouwenbos.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
In het gehucht Berg loopt een onverharde landbouwweg het plateau op naar het zuidwesten. De weg slingert tussen weilanden die begrensd worden door meidoornhagen met opgaande essen. Een deel van de weg is dieper ingesneden, deze holle weg heeft een uitgesproken talud met houtkant. De onverharde weg gaat over in een voetweg die, eens op het plateau, open zichten biedt op de omliggende weilanden. De weg volgt de bosgrens van het Alsbos en gaat tenslotte over in een boswegel die het bos doorkruist en aantakt op de weg die verder naar het zuiden leidt. Deze deels holle weg vormt de historische verbinding tussen Berg en het Alsbos en de top van het plateau. Er werd gekozen voor de kortste route die recht het plateau opliep over de akkers.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de bovenste helft van de helling van het Broekbos voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De gemengde knotbomenrij staat op de oever langs de Veursbeek, palend aan een weiland. De knotelzen hebben een omtrek tot bijna twee meter en een knothoogte van 1,8 m. De schietwilgen hebben een omtrek van meer dan 3 m. Op de Kabinetskaart van de Ferraris en op alle 19de- en 20ste-eeuwse kaarten staat er een beekbelegeidende beplanting ingetekend langs de Veursbeek. De beek is omringd met graslanden.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Een hoeve markeert een kruispunt van vier wegen die zich naar de vier windrichtingen uitstrekken. De weg die naar het zuiden loopt, ligt in het verlengde van de weg komende van Ulvend en leidt door het Broekbos. Deze onverharde weg dwarst de hoogtelijnen en loopt de helling op om vervolgens af te dalen richting Krindaal. Hier is de weg deels ingesneden tot aan de bosrand waar de weg overgaat in een landweg tussen de open weilanden.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Bij het verlaten van het gehucht Ulvend in zuidelijke richting, leidt van op de hoofdweg, net voorbij de laatste hoeve, een onverharde weg tussen de weilanden. De weg is deels ingesneden en loopt tussen bermen met hakhout van Spaanse aak, es en haagbeuk. De weg loopt eerst parallel met de hoogtelijn en maakt vervolgens een bocht van 90 graden om het plateau af te dalen. Deze onverharde weg loopt min of meer parallel met de hoofdbaan en sluit hier tenslotte op aan ter hoogte van een imposante knotwilg. De weg volgt het tracé van de voormalige verbindingsweg tussen Ulvend en Sint-Martensvoeren zoals reeds aangeduid op de Kabinetskaart van de Ferraris. In de loop van de 20ste eeuw werd het traject deels verlegd, vermoedelijk in functie van een beter begaanbare route die meer het natuurlijk reliëf volgt.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De dolines komen op de helling van het Broekbos en bovenop het plateau bij 'Op de Eiken' voor. Een doline is een ketel- of trechtervormige depressie ontstaan door instorting als gevolg van de oplossing van onderliggende kalksteen door koolzuurhoudend water. In het Broekbos is ze overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar. Op het plateau ligt de doline in de kadastrale hoek van een weiland.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De krijtgroeven komen op verschillende plaatsen in Sint-Martens-Voeren voor, onder ander aan de zuidelijke rand van het bos van Schophemerheide en het Broekbos. Ook aan de weg naar Ulvend en in het bos bovenaan de helling in Ulvend komen krijtgroeven voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen of voormalige wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken.

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De veekeringshagen van meidoorn staan op verschillende plaatsen in Sint-Pieters-Voeren. De geschoren hagen staan op de perceelsgrens van weilanden of hoogstamboomgaarden. De functie van de weerhagen is het vee op de weide houden.

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De toegangsweg naar de Commanderie in Sint-Pieters-Voeren gaat voorbij de boomgaard en toegangsdreef van het kasteel over in een onverharde voetweg die verder zuidwaarts loopt. De weg loopt langs de grens van het kasteeldomein en tussen weilanden afgeboord met meidoornhagen. Van op de weg zijn er open zichten op de vallei en de Commanderie. Vervolgens krijgt de weg een meer ingesneden profiel en loopt tussen taluds met hakhout van hazelaar en es en opgaande eik. De weg slingert verder het plateau op en krijgt een meer open karakter met zichten op de omliggende akkers en weilanden. Uiteindelijk volgt de weg de bosrand van het Alsbos en eindigt als half verharde landbouwweg net voorbij Rullen. Deze voetweg loopt deels parallel met de hoofdbaan en vormt de historische verbinding tussen Sint-Pieters-Voeren en het Alsbos.