Inventaris

Teuven (Voeren)
Langs de noordzijde van de holle weg staat op de kruin van het talud een hakhoutstoof van haagbeuk met een omtrek van 339 cm (gemeten op 20 cm hoogte). De holle weg is op deze plaats zeer diep ingesneden. De holle weg verbindt de voorde over de Gulp met de hoeve Gieveld.

Teuven (Voeren)
Langs de zuidzijde van de holle weg staat een gemengde houtkant. De beplantingen staan op de kruin van de holle weg die de voorde over de Gulp met de hoeve Gieveld verbindt. De houtkant bestaat uit hakhout van zwarte els, opgaande zwarte els en hakhout van gewone es en wilg.

Teuven (Voeren)
Van op de holle weg op de Teuvenerberg leidt een onverhard zijpad naar het westen. De voetweg volgt de bosrand van het reservaat en slingert langs de rand van het plateau. De weg loopt het laatste stuk door het bosreservaat en komt uit op de holle weg vlakbij het domein van de voormalige Abdij van Sinnich. Deze voetweg vormde een alternatieve verbindingsroute van noord naar zuid. De weg liep parallel met de vallei van de Gulp en langs de rand van het plateau en vormde zo een goed begaanbaar en vlot traject.

Teuven (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de bovenste helft van de helling van de Nuropperberg en de Teuvenerberg voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.

Teuven (Voeren)
De krijtgroeven komen op verschillende plaatsen op de helling van de Teuvenerberg voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken. VANDENABEELE E. 2016: Inventarisatie aardkundige waarden, onuitgegeven nota's.

Teuven (Voeren)
De dolines komen op verschillende plaatsen op de helling van de Teuvenerberg voor. Een doline is een ketel- of trechtervormige depressie ontstaan door instorting als gevolg van de oplossing van onderliggende kalksteen door koolzuurhoudend water. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar.

1-Septemberstraat 2 (Voeren)
Klein burgerhuis van het dubbelhuistype. Gebouwd tijdens de tweede helft van de 19de eeuw.

1-Septemberstraat 4 (Voeren)
Woning met links inrijpoort naar de achtergelegen dienstgebouwen, op de sluitsteen der poort gedateerd 1893.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat onder hoofdzakelijk uit opgaande bomen van zomereik, schietwilg, hakhout en opgaande bomen van gewone esdoorn, opgaande okkernoot, hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, roos, rode kornoelje, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De opgaande esdoorn met bonte bladeren staat in een bomengroep aan de rand van een poel. De bomengroep en poel bevinden zich aan de rand van een weiland, palend aan een holle weg en gelegen in de omgeving van het kasteel Altenbroek. Deze grote boom, met een omtrek van 2,26 meter, bevindt zich ten zuiden van het kasteel Altenbroek, en maakt vermoedelijk deel uit van de landschappelijke parkaanleg in de omgeving van het domein. Het betreft een bijzondere soort die typerend is voor parkbeplantingen. In de parkaanleg wordt deze soort gebruikt omwille van zijn kleurschakeringen. Hier is hij ook aangeplant in functie van het voorkomen van erosie van de poeloever.