Inventaris

Lindestraat 41 (Landen)
In de hoek van een driehoekig perceel horende bij een 18de-eeuwse hoeve in de Lindestraat, staat een monumentale linde. Op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) is het perceel nog U-vormig weergegeven en bevond zich hier een bron of poel die afwaterde naar de westelijk gelegen Kleine Gete. De meer strakke driehoekige vorm ontstond mogelijk op het ogenblik dat de straten (verhard) aangelegd werden en is te zien op de topografische kaart van het Krijgsdepot uit 1885 en op de Popp-kaart. Het perceel is volledig ommuurd en op de hoek werd hierin een kapel verwerkt. Vermoedelijk werd de boom oorspronkelijk aangeplant als hoekboom om het afsnijden van de hoek in het perceel te voorkomen, maar vervult ondertussen ook een functie als kapelboom. De monumentale linde is beeldbepalend in de straat en gaf deze mogelijk ook zijn naam.

St.-Petrusstraat 17 (Landen)
Deze geschoren op stam gezette buxus maakt deel uit van de voormalige pastorietuin van Attenhoven. Van de vermoedelijke formele 18de-eeuwse tuinaanleg is weinig bewaard, op een aantal zeer oude aanplantingen na zoals buxussen, gele kornoelje en een taxus. Deze aanplantingen maken traditioneel deel uit van de pastorietuin.

Cassenboomlaan (Kalmthout)
De Kassemse eik, een opgaande zomereik, werd door de 19de-eeuwse burgemeester Cornelius Cas aangeplant op zijn domein.

Kelchterhoefstraat (Houthalen-Helchteren)
Nabij de abdijhoeve te Kelchterhoef staat een oude holle eik. Tegen de stam is een Mariakapel bevestigd, naar verluidt het oudste kapelletje van Houthalen.

Vissersstraat (Kalmthout)
De Maatjes bestaan uit een afwisseling van rietvelden en vochtige weilanden. In dit gebied komen nog relicten van turfwinning voor.

Kelchterhoefstraat (Houthalen-Helchteren)
Nabij de abdijhoeve te Kelchterhoef staan een aantal oude eiken. Een aantal van deze bomen vertakken sterk op circa 2 m hoogte wat er vermoedelijk op wijst dat ze vroeger geknot werden, maar dat dit beheer ondertussen werd stopgezet.

Houthalen (Houthalen-Helchteren)
De kastanjedreef loopt bijna tot aan de Bosberg en is 410 m lang. Aanvankelijk was ze echter korter, namelijk circa 270 m, wat ook weerspiegeld wordt in de ouderdom van de bomen. In het oude gedeelte stonden aanvankelijk een 40-tal kastanjelaars met een plantafstand van 15 m, waarvan circa 10 bomen ondertussen afgestorven of verdwenen zijn. Op een aantal plaatsen werd er ingeboet met jongere exemplaren. De dikste boom heeft een stamomtrek van 486 cm. De overige oude exemplaren zijn alle bijna 4 m of dikker. In het tweede gedeelte staan jongere bomen met stamomtrekken tussen de 250 en 300 cm. De plantafstand bedraagt hier 10 m. In dit jongere gedeelte staan nog twee oude kastanjelaars met

Zeitje (Maarkedal)
Ten zuiden van de gesloten hoeve, gelegen aan de Holandstraat 2, wordt het erf afgebakend met een wegtalud. Het is een indrukwekkend talud dat nog de sporen draagt van een traditioneel onderhouden houtkant. Es en veldesdoorn als hakhout; eik, haagbeuk en es als knotbomen en es, beuk, haagbeuk, eik en canadapopulier als opgaande bomen. Het zijn oude cultuurvariëteit van canadapopulier die zijn uitgegroeid tot zware exemplaren. De houtkant voorkomt hier erosie en het grote niveauverschil verraad hier zijn eeuwenoude aanwezigheid.

Hokselaarstraat (Beringen)
Knoteiken(rijen) kwamen vroeger algemeen voor in deze streek. Deze werden vooral aangeplant op houtwallen rondom akkers, als wegbeplanting langs wegen, op de flanken van holle wegen, langs beekoevers en op duinranden. In Hokselaar, een gehucht bij Koersel (Beringen) is nog een relict van deze knoteikenrijen bewaard gebleven.

Mellinkstraat (Maarkedal)
Bij de perceelsgrens, die hier bepaald wordt door een gracht, staat in de hoek een knoteik. Deze boom werd hier geplant om de grens van een kadastraal perceel vast te leggen.