Inventaris

Diestsestraat 139 (Leuven)
Winkel- woonhuis in wederopbouwstijl, ontworpen door architect A. Devos en vergund in 1921. Laatgotisch geïnspireerde gevel met bovenbouw in overstek op korfbogen.

Diestsestraat 153, 161, 180, 180C (Leuven)
Tweelaagse breedhuisjes die vermoedelijk opklimmen tot de 17de of 18de zo niet tot begin 19de eeuw, en aanpassingen ondergingen in de loop van de tweede helft van de 19de en de 20ste eeuw.

Diestsestraat 159, 165 (Leuven)
Twee rijhuizen voorzien van bepleisterde neoclassicistische lijstgevels met een voor de tweede helft van de 19de eeuw typerend decor met imitatiebanden of schijnvoegen.

Diestsestraat 161-163, Jan-Pieter Minckelersstraat 14 (Leuven)
Met zijn voormalige kapel, kloostergebouw en scholencomplex neemt het miniemeninstituut heden een omvangrijk terrein in, begrensd door de Diestsestraat, de Jan-Pieter Minckelersstraat en de Nerviërsstraat.

Diestsestraat 194 (Leuven)
Vermoedelijk opgetrokken in de 18de eeuw, een vrij ruim pand van het breedhuistype, met twee bouwlagen onder een pannen zadeldak.

Diestsestraat 222-224 (Leuven)
Handels- woonpanden in wederopbouwstijl die getuigen van een meer uitgesproken eigentijdse inbreng die overwegend tot uiting komt in het verwerken van gestileerde elementen en baksteenmotieven.

Diestsestraat 235-239 (Leuven)
Opgetrokken als één geheel en daterend van 1892, reeks van rijhuizen met drie bouwlagen en in het totaal zeven traveeën, onder zadeldak.

Diestsestraat 252-254 (Leuven)
Markant afgeschuind hoekpand met neo-Vlaamserenaissance-uitzicht, ontworpen door architect C. Goemans.

Diestsestraat 252-254, Martelarenplein 1-14, 15, Tiensevest 2-22 (Leuven)
Bij de wederopbouw na 1914 werd er niet geopteerd voor een herstel of kopiëren van het vooroorlogse, neoclassicistische architecturale uitzicht. De nieuwe, naoorlogse bebouwing werd opgetrokken in de zogenaamde wederopbouwstijl, gekenmerkt door een eclectische gevelarchitectuur met integratie van eigentijdse en gefantaseerde bouwelementen.

Diestsestraat 28 (Leuven)
Opgesplitste mogelijke oudere kern, met drie bouwlagen en vier traveeën onder een rechts afgeschuind zadeldak. Zijn huidig neoclassicistisch uitzicht kreeg de gevel vermoedelijk in 1870.