Inventaris

Prinses Elisabethlaan (Bredene)
Daterend uit 1754-1758, speelde tot 1902-1903 een belangrijke rol in de scheepvaart op Oostende en in het afwateringssysteem van het hinterland; tijdens het interbellum voor de scheepvaart afgesloten, ontmanteld en voorzien van nieuwe ophaalwerken.

Zuid - Oostwijk 11 (Bredene)
Oorspronkelijk omgrachte hoeve; zou opklimmen tot de 17de eeuw. Losse, lage be­stand­de­len van bak­steen onder pannen zadeldaken rondom een begrint erf met nog sporadisch bewaarde bak­stenen stoepen: boerenhuis, schuur, rechthoekige bak­ste­nen latrine en vroe­gere kapel en wacht­huis­je naast de erf­toe­gang met bak­ste­nen hek­pij­lers.

Tongerlo (Bree), Kinrooi (Kinrooi), Neeroeteren (Maaseik)
De omgeving rond de Brand is gelegen in het grensgebied van de gemeenten Bree, Kinrooi en Maaseik. Ten noorden loopt de Itter- of Tongerlose Beek als een centrale as doorheen het gebied. Ten westen liggen op de Itter twee watermolens: de Keyaertmolen en Galdermansmolen. Het zwak tot zeer zwak golvend microreliëf is gevormd in een laag dekzand. Omwille van het zwak reliëf en de daarmee gepaard gaande gebrekkige ontwatering is het gebied van nature drassig. De langgerekte, smalle vennen ten noordoosten, Batven en Deunsven, ontstonden in bestaande beekdepressies. Om het gebied te ontwateren en in cultuur te brengen werd een veelheid van grachten en meestal kunstmatige zijbeken aangelegd. De site van het kasteeldomein De Oude Kuil is gevestigd op een drogere duinrug. Het relict-bocagelandschap wordt gekenmerkt door een fijnmazige mozaïek van graslandpercelen, brede houtwallen, houtkant

Maaseikerbaan 1 (Bree)
Het huidige gebouw is de resterende oostelijke vleugel van een tweeledige hoeve; het woonhuis, aan de overzijde van het erf is vervangen door een recente woning. De hoeve staat reeds als tweeledig aangeduid op de Ferrariskaart van 1771-77.

Mariahofstraat 51-55 (Bree)
De voormalige hoeve werd circa 1904 gebouwd in de wateringen van het Grootbroek; zij was de laatste hoeve die hier gevestigd werd. Het was oorspronkelijk een tweeledige hoeve, de twee vleugels werden later door een derde vleugel verbonden.

Molenstraat 56 (Bree)
Watergraanmolen op de Itter. De molen is thans niet meer gelegen aan de Itter maar aan de Wijshager- of Eetsevelderbeek; Metalen onderslagrad tegen de achtergevel van het molenhuis, met opschrift: 1985, M. DREES; het vervangt een houten rad dat in 1970 door brand was vernield. Vloeiweide aan de overzijde van de beek met knotbomenrij. Aanzet van de holle weg richting Bree ten noordoosten.

Vennestraat 30-32 (Bree)
De thans gesloten hoeve ontstond uit een tweeledige hoeve, zoals aangeduid op de Ferrariskaart van 1771-77. Geen van de toenmalige gebouwen bleef bewaard; de huidige hoeve werd heropgebouwd in twee campagnes in 1852 en 1862.

Brugge, Jabbeke, Oudenburg (West-Vlaanderen)
De Oostendse vaart is een in hoofdzaak tijdens de eerste helft van de 17de eeuw gegraven kanaal tussen Brugge en Oostende. Het segment tussen Brugge en Plassendale werd gegraven in de bochtige bedding van de Ieperlee(t), een middeleeuwse scheepvaartverbinding tussen Ieper en Brugge. Op het kanaalsegment liggen meerdere vaartgehuchten. De vaartdijken zijn nog grotendeels beplant met opgaande bomenrijen van populier.

's-Gravenstraat, Annuntiatenstraat, Carmersstraat, Duinenabdijstraat, Gotje, Gouden-Handstraat, Haarakkerstraat, Julius en Maurits Sabbestraat, Kleine Nieuwstraat, Komvest, Langerei, Oliebaan, Peterseliestraat, Potterierei, Sasplein, Sint-Gilliskoorstraat, Snaggaardstraat, Wulpenstraat (Brugge)
De Lange Rei maakt deel uit van het voormalig havengebied van de stad Brugge. Via de Lange Rei voeren hier schepen de stad binnen.

Assebroek (Brugge)
In de Assebroekse Meersen loopt parallel met de Hoofdsloot een onverharde weg. De weg ligt op de dijk naast de sloot en wordt aangeduid als Haesebrouckdam. De weg op de dam is langs weerszijden beplant met een rij jonge opgaande eiken tot aan de kruising met een zijtak van de Van Praetbeek. Het vervolg van de weg loopt tussen twee sloten en wordt gemarkeerd door een rij populieren langs de ene kant en een rij knotwilgen langs de andere kant. De weg biedt open zichten op de uitgestrekte meersen en komt uiteindelijk samen met de asfaltweg Zwarte Paard die naar het gehucht Vliegend Paard leidt. Het slotennetwerk werd aangelegd in functie van de meersen en de dammen deden dienst als wegen ter ontsluiting van dit graslandcomplex.