Inventaris

Molenstraat 21 (Meerhout)
Neotraditionele baksteenbouw, vijf traveeën en twee bouwlagen onder een complexe bedaking met ijzeren vorstkam, uit het eerste kwart 20ste eeuw.

Veldstraat 72 (Meerhout)
Omheind domein met kasteel, koetshuis en stallen, oranjerie, bakhuis en een 18de-eeuws tuinpaviljoen, huidig uitzicht grotendeels 19de-eeuws.

Meise (Meise), Brussegem, Hamme (Merchtem), Wemmel (Wemmel)
Dit gebied ligt ten westen van Meise en sluit aan bij de Nationale Plantentuin van Meise. Het gaat om een ongerept abdijdomein van de Norbertijnen van Grimbergen, dat op een unieke manier qua structuur, omvang en functie bewaard is gebleven rond zijn drie polen, de kapel van Amelgem en de twee hoeves. Het gebied van Amelgem tot Ossel heeft een nog grotendeels ongerept landelijk karakter met contrasten tussen open kouters en diep ingesneden colluviale dalen van de Hammervonnisbeek en de Molenbeek. Ook het kasteel van Ossel en het Hagenkasteel liggen in dit gebied.

Dreef 1-2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis gebouwd omstreeks 1855 met bijhorende 17de-eeuwse hoeve en een 19de-eeuws complex met koetshuis, stallen en personeelswoningen. De gebouwen zijn gelegen in een park in landschappelijke stijl, gevormd door een 'eiland' van circa 3 hectare, omringd door een brede waterpartij van 2 hectare met golvende oevers en met landschappelijke 'clumps' bezaaide beemden, aangelegd in 1847-1874.

Dreef 2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem'. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven.

Drijpikkelstraat 25-27, 27A (Meise)
Het landhuis Impdehof getuigt van de evolutie van een laatmiddeleeuwse hofstede naar een grote omwalde buitenplaats, die vervolgens uitgroeide tot een aanzienlijk landhuis voor permanente bewoning. Het in 1923-1924 heropgebouwde landhuis in neotradionele stijl is gelegen in een ruim park, aangelegd in landschappelijke stijl.

Nieuwelaan 65 (Meise)
Kasteel Ter Hasselt is een neotraditioneel landhuis op L-vormige plattegrond waarvan de traditionele kern, voortgaande op de jaarankers, opklimt tot 1665. Het neotraditionele uitzicht is het resultaat van een historiserende restauratie en uitbreiding die kadastraal werd geregistreerd in 1908. Op het domein bleef er ook een classicistisch tuinpaviljoen van 1805 en een neotraditionele duiventoren bewaard, evenals een zwembad uit de jaren 1960. Het landhuis is ingeplant aan de zuidelijke rand van het domein.

Nieuwelaan 65-67 (Meise)
Kasteel in neotraditionele stijl met een kern uit 1665, aan de rand van een park in landschappelijke stijl van circa 1,5 hectare; rond 1800 aanleg van een min of meer symmetrische 'jardin à l'anglaise', die in 1908 opging in een landschappelijk, gedeeltelijk bebost park van meer dan 3,5 hectare.

Nieuwelaan 71 (Meise)
Eclectisch landhuis, gelegen op het hoogste punt van het domein en kadastraal geregistreerd in 1897, gevolgd door een volledige heropbouw in 1924 nadat het door de Duitsers in brand was gestoken in 1914.

Brusselsesteenweg 165 (Melle)
Het kasteeldomein Coppens is sinds 1937 het Hoger Rijksinstituut voor Tuinbouw. Het domein van 14 hectare aan de rechter Scheldeoever omvat het vroegere park met oude afgesneden Scheldemeander, nu vijver, het landhuis en de oranjerie van 1833 naar ontwerp van Louis Minard. Binnen deze oude rivierbocht werden bij toevallige en systematische opgravingen resten van een 13de-eeuws klooster aangetroffen.