Inventaris

Parkstraat 233-235 (Leuven)
Twee gespiegelde enkelhuizen, als ensemble van burgerwoningen in 1903 en waarschijnlijk naar ontwerp van G. Decock gebouwd.

Pastoor Legrandstraat 20 (Leuven)
De neoclassicistische pastorie van Wilsele-Dorp werd gebouwd in 1736 in opdracht en naar het ontwerp van de toenmalige pastoor Paulus Bartolomeus (1733-1766) en met één bouwlaag verhoogd tot het huidige volume in 1854. De pastorie ligt ten zuidoosten van de Sint-Martinuskerk uit 1777.

Pater Damiaanplein 10 (Leuven)
Imposante herenwoning in neoclassicistische stijl, die vermoedelijk in het eerste kwart van de 19de eeuw werd opgetrokken.

Pieter Coutereelstraat (Leuven)
Magazijn dat in 1869 naar ontwerp van F. Vandeput gebouwd werd, samen met drie inmiddels gesloopte rijwoningen.

Pieter Coutereelstraat 25-55 (Leuven)
In het begin van de 20ste eeuw opgetrokken rijhuizen van doorgaans twee traveeën en twee bouwlagen onder zadel- of mansardedaken.

Predikherenstraat 12-14 (Leuven)
Gespiegelde diephuizen van drie traveeën en drie bouwlagen onder schilddaken, met tot de 16de eeuw opklimmende kernen, en verankerde lijstgevels die in 1912 in neoclassicistische stijl aangepast werden.

Predikherenstraat 1A (Leuven)
Breedhuis met enkelhuisopstand dat zijn huidige uitzicht kreeg in 1864, toen de oudere, twee bouwlagen hoge kern met één verdieping verhoogd werd en de gevel in neoclassicistische stijl aangepast werd.

Predikherenstraat 3 (Leuven)
In kern zeker tot de 18de eeuw opklimmend dubbelhuis dat in oorsprong vier traveeën, twee bouwlagen en een mezzanino onder een zadeldak had, en zijn huidige uitzicht kreeg na 1864.

Prins de Lignestraat 21-25 (Leuven)
Het ensemble van drie burgerhuizen in eclectische stijl werd opgetrokken tussen 1913 en 1914 in opdracht van Karel Münzenberg en Francis Vrijdags. Ondanks het verschil in bouwheer en jaar, werden de drie woningen vermoedelijk wel door eenzelfde architect opgetrokken.

Prins de Lignestraat 3-11 (Leuven)
Het ensemble van vijf identieke eclectische burgerhuizen werd gebouwd in 1912 naar ontwerp van architect Theo Van Dormael in opdracht van de gebroeders Nijs en Van Dormael zelf. Het ensemble bestaat uit vijf haast identieke burgerhuizen, waarvan de gevelcomposities een uniform schema volgen. Het ensemble maakt deel uit van de kenmerkende uniforme straatwanden, opgetrokken in een eclectische stijl refererend naar de traditionele bak- en zandsteenstijl, die beide zijden van de Prins de Lignestraat kenmerken.