Inventaris

Sint-Veerleplein (Diksmuide)
Een enkele bomenrij werd aangeplant bij het dorpsplein en kerkhof van de parochiekerk Sint-Veerle. Op het moment van de inventarisatie (2008) waren er 57 linden aanwezig. Het betreft hier een voorbeeld van hoe bomen werden aangeplant, onderhouden en geleid op kerkhoven en dorpspleinen.

Sint-Veerleplein (Diksmuide)
Twee treurwilgen flankeren de toegang naar de kerk. Ze staan op het kerkhof en ondergingen in recente tijden een rigoureuze snoeibeurt.

Sint-Veerleplein 1-8, 9 (Diksmuide)
Eenvoudige bakstenen diephuizen van één bouwlaag, gebouwd in de jaren 1920 naar ontwerp van architect Antoine Dugardyn.

Sint-Veerleplein 10 (Diksmuide)
Pastorie gebouwd in 1921 naar ontwerp van de Antwerpse architecten Fernand de Montigny en Louis Somers. De voortuin is afgezoomd met een ligusterhaag en centraal een metalen hekje gevat tussen twee bakstenen pijlers.

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De niet-georiënteerde parochiekerk toegewijd aan Sint-Veerle is in 1922-1923 ex situ heropgebouwd ten westen van het Sint-Veerleplein.

Sint-Veerleplein 11 (Diksmuide)
De werklijst van Petrus Albertus Loncke vermeldt een werk in Oostkerke, te situeren in de 2de helft van de 19de eeuw. Er wordt niet gespecificeerd of het een nieuwbouw betrof ofwel een renovatie. Dit orgel is geheel of minstens grotendeels vernield in de Eerste Wereldoorlog. Het huidig orgel is gebouwd door Frederik Loncke en zonen in 1923, met gebruikmaking van enkele oudere elementen.

Stationsstraat 1 (Diksmuide)
Burgerhuis heropgebouwd in de jaren 1920, in de lijn van de traditionele baksteenarchitectuur zie de verankerde trapgevel met muuropeningen verdiept in korfboognissen en de verzorgde Brugse travee.

Stationsstraat 11 (Diksmuide)
Burgerhuis in 1922 heropgebouwd door architect Ludovicus Goormachtigh. Bakstenen lijstgevel onder pannen mansardedak (uitgewerkte houten dakkapel), inslag van de neorococostijl zie het uitgewerkte stucwerk van sluitstenen, consoles en omlijsting van de halsgevel.

Stationsstraat 21 (Diksmuide)
Burgerhuis in 1922 heropgebouwd door Ardoois architect (naam onleesbaar op plan). Versoberde gele baksteenbouw zie het dakvenster als tuitgevel, de afgeknotte hoektoren boven de afgeschuinde travee en de casementen met overhoeks metselwerk.

Stationsstraat 2A (Diksmuide)
Stationsgebouw in 1923 heropgebouwd in een eclectische stijl met inslag van de regionale baksteenarchitectuur ter vervanging van het (slechts) gedeeltelijk verwoeste stationsgebouw van circa 1905. Beginstation voor de lijn nummer 107 (Diksmuide-Woumen-Merkem-Bikschote-Elverdinge-Ieper en Merkem-Oostvleteren-Poperinge) en de lijn nummer 132 (Diksmuide-Leke-Oostende), respectievelijk geopend in 1906 en 1907. Het eigenlijke tramspoor liep vanuit de tramstelplaatsen in de Lange Veldstraat met een bocht ten noorden van het station de Stationstraat in, richting De Breyne Peellaertstraat. L-vormig hoofdvolume van twee bouwlagen onder leien zadeldaken met ten noorden aansluitend rechthoekige toren met afgeschuinde hoeken onder leien tentdak.