Inventaris

Tiensevest 58 (Leuven)
Het pand werd in 1916 wellicht grotendeels herbouwd naar vooroorlogse toestand, naar ontwerp van architect A. Stevens. Als groothandel in fietsen omvatte de begane grond deels ook een bureelruimte, loket- en wachtzaal.

Vaartstraat 115 (Leuven)
Burgerhuis van drie bouwlagen en vijf traveeën onder zadeldak, bakstenen lijstgevel met verwerking van blauwe hardsteen en zandsteen, volgens een ontwerp van 1852.

Vaartstraat 27 (Leuven)
Burgerhuis met vier bouwlagen + souterrain en tweemaal twee traveeën, baksteenbouw met hoekafronding en expressieve vormgeving door het gebruik van witte baksteen en blauwe hard­ste­en, opgetrokken in 1914.

Vaartstraat 44-46 (Leuven)
Traditionele woonhuizen die voorheen één pand vormden, minstens opklimmend tot de 17de eeuw, het pand kreeg in 1854 een neoclassicistisch uitzicht door het supprimeren van de trapgevel en een getrapte dakvenster.

Vaartstraat 47 (Leuven)
Ruime woning met drie in hoogte verkleinende bouwlagen en vier traveeën, gebouwd omstreeks 1818-1820, de links aanpalende poorttravee werd later met twee bouwlagen verhoogd.

Vaartstraat 49-55 (Leuven)
Eclectische enkelhuizen met twee aan twee gespiegelde opstanden, van drie bouwlagen en twee traveeën onder doorlopend zadeldak, opgetrokken in 1914-1920.

Vaartstraat 64 (Leuven)
Statig herenhuis op U-vormige plattegrond met twee bouwlagen en acht traveeën onder pseudo-mansardedak en met neoclassicistisch gevelfront, 17de-eeuwse kern, huidig uitzicht uit 1864.

Vaartstraat 66-70 (Leuven)
Twee rijhuizen en één afgeschuinde hoekwoning met expressieve gevelarchitectuur in neo-Vlaamserenaissance-stijl, in 1890 opgetrokken als één geheel ontworpen door architect Fr. Vandeput.

Vaartstraat 74 (Leuven)
Ensemble gevormd door herenhuis met 18de-eeuwse kern, in 1892 door architect C. Herpoel verhoogd en aangepast tot zijn huidig voorkomen met drie bouwlagen onder mansardedak, links aanpalend een afgesloten toegang tot achterliggende bedrijfs- en dienstgebouwen en ruime stadstuin.

Vital Decosterstraat 102 (Leuven)
Het Instituut voor Bacteriologie werd in 1897 opgetrokken naar ontwerp van de Leuvense architect Augustin Van Arenbergh. Het complex is met haar functionele architectuur en grote, in licht badende les- en labo-ruimtes, niet alleen een typisch voorbeeld van laat-19de-eeuwse scholenarchitectuur, maar is tevens ook representatief voor het gewijzigde medische onderwijs dat in het kader van het groeiende belang van het wetenschappelijk onderzoek nood had aan meer ruimte voor practica en laboratoria. Het complex op T-vormige plattegrond bestaat uit een geknikte straatvleugel van twaalf traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldaken met een eclectische straatgevel, en een tweeledige, eveneens geknikte dwarsvleugel, gevormd door een éénlaags, vijf traveeën tellend volume met souterrain en twee flankerende gangen die leiden naar een tweelaags vierkant volume onder een tentdak met lantaarn.