Inventaris

Middelhof (Voeren)
De houtkant staat op het talud van een oude holle weg. De weg staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris gekarteerd. Op de Poppkaart wordt deze de weg van Homburg naar Sinnich genoemd. De weg staat ook in de Atlas der Buurtwegen. Op de topokaart van 1873 en 1904 staat er geen weg, wel een perceelsgrens op deze plek ingetekend. De aanleg van de spoorlijn tijdens de Eerste Wereldoorlog zorgt ervoor dat het wegtracé onderbroken wordt. Op de kaart van 1939 en 1969 staat de holle weg wel aangegeven, maar dan heeft de weg zijn functie grotendeels verloren. De gemengde houtkant bestaat uit vier opgaande bomen van fijnspar met omtrekken tot 200 cm. Ook gewone hazelaar, zomereik, boswilg en meidoorn komen onder andere voor.

Neubau (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud dat zich ten zuiden van de Lourdesgrot bevindt. Het is een talud op de steile valleihelling van de Remersdaalbeek. Reeds op de kaart van Vandermaelen is de houtkant op talud duidelijk aanwezig. Op alle latere 19de en 20ste eeuwse kaarten staat de houtkant gekarteerd. De gemengde houtkant bestaat uit een rijke laag essenhakhout. Andere soorten zoals hazelaar en zomereik zijn aanwezig. De houtkant werd aangelegd in functie van erosiebestrijding en houtopbrengst of loofvoedering.

Reesberg (Voeren)
Reeds op de Kabinetskaart van Graaf de Ferraris (1771-1777) wordt deze houtkant bij de holle weg aangeduid. De gemengde houtkant staat op de berm van een holle weg, het onverharde verlengde van de straat Reesberg. Opgaande bomen en hakhout van gewone es, hakhout van gewone hazelaar en opgaande zomereik zijn de belangrijkste soorten. De houtkant werd aangelegd om erosie te voorkomen en had tevens de functie om brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout en loofvoedering te produceren. Ook stond er tijdelijk, in de periode tussen 1939 en 1995, een wegkruis aan de overkant van de straat. Dit wegkruis wordt gemarkeert op verschillende Dépôt de la Guerre kaarten maar heden is er geen spoor meer van.

Reesberg (Voeren)
De houtkant bevindt zich op de perceelsgrens van landbouwpercelen. De uitgesproken vorm van de perceelsgrens is reeds op de Poppkaart aanwezig. De houtkant wordt duidelijk ingetekend op de topografische kaart van 1873. Ook op alle latere topokaarten is de brede houtkant ingetekend. Het betreft een houtkant op een klein talud. De houtkant bevat hakhout en opgaande bomen van gewone es. Ook gewone hazelaar, meidoorn, scherpe hulst, sleedoorn en roos komen voor.

Reesberg (Voeren)
Deze gemengde houtkant staat op een talud tussen weilanden. Het is een restant van een groter boscomplex. De huidige houtkant is de noordoostelijke grens van een verdwenen bos. Het bos was reeds aanwezig op de Kabinetskaart van de Ferraris. Op de topografische kaart van 1873 en de latere 19de-eeuwse en vroeg 20ste-eeuwse kaarten is het bos gekarteerd. Het bos verdwijnt van de kaart tussen 1939 en 1947. De gemengde houtkant markeert een oude bosgrens. De soortensamenstelling bestaat onder andere uit opgaande bomen van gewone es en ruwe berk, hakhout van gewone hazelaar, opgaande beuk met een omtrek tot 200 cm (gemeten op 150cm).

Reesberg (Voeren)
De gemengde houtkant komt voor bij een talud dat aansluit bij een hooghoutbos op een ontginningsplaats in Reesberg. Op de Poppkaart is de huidige perceelsstructuur reeds aanwezig. De noordoostelijke uitloper van het perceel heeft bos als bodemgebruik in de periode 1873- 1904. Later werd steeds een houtkant langs het talud gekarteerd. Meer zuidelijk sluit de houtkant aan bij het beboste perceel van de ontginningsplaats. De oude houtkant bestaat uit beuk met vlechtwerk, een restant uit een kap- of scheerhaag. Deze beukenhaag is nu zijlings geschoren door de koeien. Ook opgaande bomen en hakhout van gewone es zijn aanwezig in de houtkant.

Roodbos, Rozengaerden (Voeren)
De gemengde houtkant staat op perceelsgrenzen tussen landbouwpercelen. Het noordelijk deel van de houtkant is midden de 19de eeuw een oude bosgrens, zie kaart van Vandermaelen. Tussen de kaarten van 1904 en 1939 verdwijnt het bos ten voordele van akkers en weilanden. De zuidelijke houtkant is op de Vandermaelenkaart reeds een beplante perceelsgrens tussen landbouwpercelen, dit beeld blijft op latere kaarten behouden. De houtkant bevat relicten van een kaphaag van haagbeuk. Knotbomen van es en zomereik komen voor, samen met gewone hazelaar, meidoorn en hulst. De houtkant werd aangelegd als erosiebestrijding en voor houtproductie.

Roodbos (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de weg. Het hakhout en de opgaande bomen voorkomen erosie van de steile helling. Een andere functie was het produceren van brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout, loofvoedering. De houtkant bestaat uit hakhout van gewone hazelaar, gewone es, iep (mogelijk Ulmus hollandica), opgaande bomen van gewone es, zomereik en struiken van onder andere gladde iep en meidoorn. Vanaf de topokaart van 1873 komt het wegenpatroon overeen met de huidige situatie. Het beplant talud is op alle latere topokaarten aanwezig.

Passendalestraat (Zonnebeke)
Op de taluds en in de bermen langs het oude spoorwegtracé staan nog de restanten van een oude hakhoutbeplanting met een soortenrijk assortiment.

Heufkensstraat 22-24, Neerkouter (Zwalm)
Een weerhaag, ooit dienstig als veekering, staat er langs de Neerkouter om een huisweide met boomgaard af te sluiten. Deze voorloper van de prikkeldraadafsluiting bestaat hier nog op originele scheerhoogte. De veekeringen werden vroeger ondoordringbaar gemaakt door ze aan te planten met meidoorn in dichte plantafstanden, door ze regelmatig te verjongen, door inboet en snoei. Om het gat in de haag te dichten werden bepaalde vlechttechnieken toegepast en werden beschikbare takken in de haag gevlochten. Dat het een oude haag is blijkt uit de vele bijmengingen die er door natuurlijke verrijking in terecht zijn gekomen.