Inventaris

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op de perceelsgrens van twee graslanden. Hij bestaat uit eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, sleedoorn, zoete kers, gewone robinia en roos. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud op de perceelsgrens tussen weiland, en deels langs een wandelpad op de valleihelling. De samenstelling ervan bestaat uit roos, opgaande zoete kers, eenstijlige meidoorn, sleedoorn en zomereik. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout, opgaande bomen en knotbomen van gewone es, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, roos, kerspruim, gladde iep, zomereik, witte paardenkastanje, hakhout van gewone robinia, hakhout van gewone esdoorn en hakhout van hazelaar. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Nuroperveld (Voeren)
De gemengde kaphaag staat op de perceelsgrens van weilanden. De kaphaag bestaat uit gele bindwilg met omtrek 343 cm en 750 cm, met knothoogtes van 200cm en 400cm. Gewone haagbeuk met omtrek 200cm en knothoogte 200cm en gewone es als opgaande boom en knotboom komen voor. De knotessen hebben stamomtrekken tussen 233 cm en 340 cm en een knothoogte van 200 cm. Ook knoteiken en hakhout van hazelaar zijn aanwezig. Daarnaast zijn er ook bijmengingen met roos, mispel en zoete kers.

Oude Linde (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van de holle weg. Deze weg is een van de zes wegen die met het kruispunt 'De Oude Linde' verbonden zijn. De soorten in de houtkant bestaan uit hakhout van gewone es, hakhout van iep, hakhout en opgaande bomen van zomereik, hakhout van gewone hazelaar en roos. Het hakhout van gewone es heeft een omtrek tot meer dan 300 cm. Op de kop van het talud staat een restant van een veekeringshaag van meidoorn.

Peerds (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud tussen weilanden. De soorten bestaan uit gewone hazelaar, eenstijlige meidoorn, hakhout van gewone es, scherpe hulst, zoete kers, sleedoorn en roos.

Reesberg (Voeren)
Het gemengde hakhoutbosje is aangeplant in een ontginningsput bij Reesberg. Het bosje is gekarteerd op de topokaart van 1873 en blijft ook op de latere topokaarten geregistreerd. De opgaande bomen en het hakhout zijn aangeplant met als functie erosiebestrijding enerzijds, en anderzijds hadden ze als functie de productie van brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout, loofvoedering. Er komen hakhout en opgaande bomen van gewone es voor, hakhout en opgaande bomen van beuk en opgaande zomereiken. Een soortenrijke struikenlaag is aanwezig.

Reesberg (Voeren)
Reeds op de Kabinetskaart van Graaf de Ferraris (1771-1777) wordt deze houtkant bij de holle weg aangeduid. De gemengde houtkant staat op de berm van een holle weg, het onverharde verlengde van de straat Reesberg. Opgaande bomen en hakhout van gewone es, hakhout van gewone hazelaar en opgaande zomereik zijn de belangrijkste soorten. De houtkant werd aangelegd om erosie te voorkomen en had tevens de functie om brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout en loofvoedering te produceren. Ook stond er tijdelijk, in de periode tussen 1939 en 1995, een wegkruis aan de overkant van de straat. Dit wegkruis wordt gemarkeert op verschillende Dépôt de la Guerre kaarten maar heden is er geen spoor meer van.

Reesberg (Voeren)
De houtkant bevindt zich op de perceelsgrens van landbouwpercelen. De uitgesproken vorm van de perceelsgrens is reeds op de Poppkaart aanwezig. De houtkant wordt duidelijk ingetekend op de topografische kaart van 1873. Ook op alle latere topokaarten is de brede houtkant ingetekend. Het betreft een houtkant op een klein talud. De houtkant bevat hakhout en opgaande bomen van gewone es. Ook gewone hazelaar, meidoorn, scherpe hulst, sleedoorn en roos komen voor.