Inventaris

Wambekestraat 1 (Heuvelland)
Wederopbouwhoeve in regionalistische baksteenarchitectuur uit de jaren 1920, gelegen naast de Wambeek en aan een haakse bocht van de Wambekestraat. De hoevegebouwen worden gekenmerkt door decoratief baksteenmetselwerk. Aan de oostzijde van het erf staat een monumentaal wagenhuis.

Houthemstraat 56 (Heuvelland)
Wederopbouwhoeve in regionalistische baksteenarchitectuur uit de jaren 1920, beeldbepalend gelegen op de hoek van de Pont Malletstraat en de Houthemstraat. De hoeve bezit een monumentale stalvleugel en een tabaksast.

Diksmuidseweg 97 (Ieper)
Dieper gelegen wederopbouwhoeve uit 1921-1923, naar ontwerp van architect Julien Kreuwels uit Ieper. Gaaf bewaarde kleine hoeve van het langgestrekte type, opgetrokken in regionalistische baksteenarchitectuur.

Oude Kortrijkstraat 75 (Ieper)
De hoevesite gaat minstens terug tot de 18de eeuw. De hoeve werd na de Eerste Wereldoorlog door eigenaar Henri Brutsaert dichter bij de straat heropgebouwd. De kapel bij de erftoegang vervangt het vooroorlogse exemplaar. Bij deze middelgrote wederopbouwhoeve, naar ontwerp van de Mechelse architect Jean-Baptiste Lauwers, is een regionalistische baksteenarchitectuur (met onder meer muurvlechtingen, korfbogige muuropeningen en steunberen) gecombineerd met een landbouwkundig rationeel grondplan met een ruime stalvleugel met voederkeuken en een bij het huis aansluitende bakoven. De herdenkingssteen boven de huisdeur herinnert aan de Prijs des Konings voor hoevewederopbouw van 1922. De hoevenaam ‘t Klokhof uit de wederopbouwperiode verwijst naar het klokkentorentje onder leien spits op het huis, waarvan enkel het klokje bewaard is.

Briekestraat 59 (Ieper)
De wederopbouwhoeve met losse bestanddelen is gelegen op een groot perceel aan een haakse bocht van de weg. Enkel de dwarsschuur is gaaf bewaard. De nabijgelegen Duits-Britse bunker, op de locatie van de vooroorlogse hoeve, wijst op de ligging van de hoevesite in de frontlinie tijdens de Eerste Wereldoorlog. De hoeve is na de oorlog ten zuidwesten van de oorspronkelijke site, dichter bij de straat, herbouwd. Kenmerkend voor de schuur is de regionalistische baksteenarchitectuur met steunberen en getoogde muuropeningen onder baksteenstrek.