Inventaris

Baron Descampslaan 93, Kroonstraat 7-11 (Leuven)
Geheel van een monumentaal burgerhuis met waardevol interieur en arbeiderswoningen gelegen in een grote ommuurde tuin langsheen de Kroonstraat en de Baron Descampslaan. In deze muur werd aan de Baron Descampslaan een wegkapel ingewerkt. De bebouwing werd voor het eerst weergegeven op de kaart van Ferraris (1771-1778), maar werd eind 19de eeuw grondig aangepast, mogelijk met bewaarde oudere kern.

Henricus Wittebolsstraat 57 (Leuven)
Het vrijstaande, eclectische burgerhuis ‘t Onzent met kleine omheinde voortuin, werd volgens onderzoek van E. Willekens opgetrokken in de periode tussen 1919 en 1930. Minstens de voorgevel werd aangepast in 1941, wellicht ten gevolge van oorlogsschade. De verzorgde vormgeving en het gaaf bewaarde schrijnwerk dragen bij tot de architecturale waarde van de woning. Het bewaarde hekwerk van de omheining versterkt het karakter ervan.

Remylaan 13 (Leuven)
Château Denis werd kadastraal geregistreerd in 1885 en gebouwd in opdracht van de Wijgmaalse stijfselfabriek Remy voor de eerste directeur-generaal van de fabriek de heer Denis. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen voor de werknemers van de fabriek. Het eclectische kasteel met een bijgebouw is omgeven door een ruime boomrijke tuin en wordt aan het straatbeeld onttrokken door een bomenrij.

Remylaan 2 (Leuven)
De woning, gelegen op de hoek van de Remylaan en de Vaartdijk, aan de voet van de monumentale silotoren, werd volgens onderzoek van E. Willekens opgetrokken in 1905 en maakt deel uit van de achterliggende stijfselfabriek. De woning werd gebouwd in opdracht van deze Remyfabriek en fungeerde als onderkomen voor de conciërge.

Stationsstraat 25-27 (Leuven)
De half vrijstaande dokterswoning werd volgens onderzoek van E. Willekens opgericht in 1906-1908 in opdracht van de Wijgmaalse stijfselfabriek Remy voor de arts Prosper Switters. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. De woning bleef erg gaaf bewaard, de tuinafsluiting en het achterliggende koetshuis dragen bij tot deze authenticiteit.

Wijgmaalsesteenweg (Leuven)
De duiker die de Leibeek onder het kanaal Leuven-Mechelen door stuurt werd volgens onderzoek van E. Willekens aangelegd in 1750, op het moment dat het kanaal Leuven-Dijle gegraven werd.

Watermolenstraat 13-22 (Leuven)
Dit ensemble van tien gekoppelde bediendewoningen in neoclassicistische stijl, werd gebouwd in opdracht van de Wijgmaalse stijfselfabriek Remy voor haar bedienden. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. De woningen werden kadastraal geregistreerd in vier fasen: 1866 (nummer 22), 1872 (nummers 19, 20 en 21), 1874 (nummer 17 en 18) en 1875 (nummers 13, 14, 15 en 16). Ondanks de verschillende bouwdata, beantwoorden de woningen aan eenzelfde typologie, met identieke gevelopstanden.

Pastoor Bellonstraat 2-12, Sint-Hadrianusstraat 2-4, 26-28 (Leuven)
Het geheel van tien gelijkaardige burgerhuizen, steeds met voortuin en per twee gekoppeld werd volgens onderzoek van E. Willekens gebouwd tussen 1907 en 1910 in opdracht van de Remyfabriek. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. Deze tien burgerhuizen werden gebouwd ter huisvesting van de bedienden. Afgezien van de woning te Sint-Hadrianusstraat nummer 28, bleef dit geheel behoorlijk gaaf bewaard en vormt het een uniform straatbeeld.

Privaatweg 1-2, 3 (Leuven)
Het ensemble van drie vrijgezellenwoningen in regionalistische stijl, volgens onderzoek van E. Willekens naar ontwerp van architect Bloem uit 1929, situeert zich aan het begin van de Privaatweg en richt zich naar de Sint-Hadrianuskerk met voorliggend plein. De woningen zijn gebouwd in opdracht van de Wijgmaalse stijfselfabriek Remy. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. Deze woningen waren bestemd voor het kaderpersoneel (ingenieurs) met een vrijgezellenstatuut. De vrijstaande woningen werden gelijktijdig opgetrokken met de aanleg van de Privaatweg.

Privaatweg 7 (Leuven)
De Foyer Remy is een modernistisch gebouw in een zakelijke baksteenarchitectuur, dat tussen 1928-1930 werd opgetrokken naar een ontwerp van architect Jean de Ligne. De opdrachtgever was de Wijgmaalse stijfselfabriek Remy. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. De Foyer voorzag in verschillende voorzieningen ten gunste van de werknemers werkzaam in de stijfselfabriek en woonachtig in de directe omgeving van de fabriek en de Foyer. De Foyer werd gelijktijdig opgetrokken met de aanleg van de Privaatweg.