Inventaris

Baron Descampslaan 37-39 (Leuven)
Dit geheel van twee burgerhuizen werd in 1928 opgericht als kopie van de door de Remyfabrieken hier geïntroduceerde woontype, namelijk de dubbelwoonst, gericht op de huisvesting van de bedienden.

Rotselaarsesteenweg 29-31 (Leuven)
Het geheel van twee gekoppelde woningen werd volgens onderzoek van E. Willekens opgericht omstreeks 1919-1930 en vertoont referenties aan de art-decostijl. Voornamelijk nummer 29 bleef erg gaaf bewaard, mede door de intacte gevelafwerking in cimorné en het gedeeltelijk bewaarde schrijnwerk.

Remylaan 16 (Leuven)
De Mess werd vanaf 1914-1919 gebouwd als eetruimte voor bedienden en kaderpersoneel verbonden aan de stijfselfabriek Remy en als hotel voor ingenieurs die er tijdelijk werkzaam waren. De verlichte industrieel Edouard Remy en zijn opvolgers bouwden naast de stijfselfabriek langs de Vaart ook tal van woningen en gemeenschapsvoorzieningen in Wijgmaal voor de werknemers van de fabriek. Het functionele gebouw kreeg een verzorgde en statige vormgeving. De relatief grote authenticiteit van het pand wordt versterkt door de aanwezigheid van het oorspronkelijke hekwerk ter hoogte van de voortuin.

Acht-Meistraat 5-7 (Leuven)
Deze voormalige graanmaalderij met woonhuis achter uniformiserende gevel en onder plat dak werd kadastraal geregistreerd in 1912. De gevel weerspiegelt nog de oorspronkelijke functieverdeling in maalderij en woonhuis. De industriële functie enerzijds en woonfunctie anderzijds worden onder andere tot uitdrukking gebracht door middel van het bewaarde schrijnwerk.

Privaatweg 4-6 (Leuven)
Het ensemble van twee villa’s in regionalistische stijl werd volgens onderzoek van E. Willekens opgetrokken naar ontwerp van architect Bloem uit 1929. De woningen zijn gebouwd in opdracht van de stijfselfabriek Remy. Ze waren bestemd voor het kaderpersoneel (ingenieurs) met een vrijgezellenstatuut. De vrijstaande woningen werden gelijktijdig opgetrokken met de aanleg van de Privaatweg.

Rotselaarsesteenweg 85 (Leuven)
De voormalige Jezuïetenhoeve is één van de vier hoeves die oorspronkelijk gelegen waren langs de weg van Werchter naar Leuven (de huidige Henricus Wittebolsstraat met in het verlengde de Rotselaarsesteenweg). De hoeve heeft volgens onderzoek van E. Willekens een oorsprong in de eerste helft van de 17de eeuw en werd in de 18de eeuw in gebruik genomen door de jezuïeten. Het betreft een gesloten hoeve met woonhuis in de zuidwestelijke hoek, een poortgebouw in de noordwestelijke hoek, een haaks op de straat gelegen schuur in het noorden en een verbouwde stalvleugel op het zuiden. Het poortgebouw en het woonhuis worden langs de straatzijde verbonden door een recent volume.

Casinolaan 10-12 (Leuven)
Het modernistische hoekhuis bevindt zich ter hoogte van de kruising van de Casinolaan met het Watermolenpad. De woning werd volgens onderzoek van E. Willekens oorspronkelijk gebouwd in de periode 1900-1933 en heropgebouwd ten gevolge van schade in de Tweede Wereldoorlog. Het pand herbergde aanvankelijk een cinemazaal. De woning werd opgetrokken in een uitgesproken modernistische vormentaal. De architect blijft, vanwege het ontbreken van de bouwaanvraag, onbekend. De woning richt zich naar het overliggende pand, Casinolaan nummer 14-16. Beide panden hebben eenzelfde typologie (hoekhuis) en een sterk gelijkende modernistische architectuur. Ze zijn beeldbepalend voor het begin van het Watermolenpad en voor dit deel van de Casinolaan.

Casinolaan 14-16 (Leuven)
Het hoekhuis met een winkelpui, aanvankelijk voor een patisseriezaak, werd gerealiseerd naar een ontwerp van de architect Louis Smets, en in opdracht van de heer J. Van Passel, tussen 1943-1946. De wederopbouwplannen dateren van 1942 en werden goedgekeurd door de “aesthetische controle van de Provinciale Commissie voor ’s Lands Wederopbouw”. De woning werd opgetrokken in een uitgesproken modernistische vormentaal. De woning werd volgens onderzoek van E. Willekens heropgebouwd ten gevolge van oorlogsschade.

Baron Descampslaan 105 (Leuven)
Dit modernistisch schoolgebouw, in 1939 kadastraal geregistreerd, werd gebouwd langsheen de Baron Descampslaan in opdracht van burgemeester Dr. Prosper Switters van Herent. Opvallend is de zakelijke esthetiek, met een sterke nadruk op de horizontale geleding, refererend aan het modernisme die het gebouw architecturale waarde verleent.

Gebroeders Tassetstraat 95 (Leuven)
De villa Madou dateert volgens onderzoek van E. Willekens van 1935 en werd opgetrokken in een modernistische bouwstijl met veel verwijzingen naar de pakketbootstijl. Half verzonken in het midden van het bouwperceel, situeert zich de woning, omgeven door een tuin en afgebakend ten opzichte van de straat door middel van een lage, gebosseerde blauwe hardstenen muur in wildverband.