Inventaris

Kardinaal Sterckxlaan (Meise)
De octogonale kapel overschaduwd door een treurwilg heeft een beeldbepalende ligging op de hoek met de Klepperstraat. Ze werd opgericht in 1851 door kardinaal Sterckx (1792-1867) en zijn twee zussen die samen met hun ouders het Sterckxhof een eind verderop bewoonden.

Nieuwelaan 65 (Meise)
Kasteel Ter Hasselt is een neotraditioneel landhuis op L-vormige plattegrond waarvan de traditionele kern, voortgaande op de jaarankers, opklimt tot 1665. Het neotraditionele uitzicht is het resultaat van een historiserende restauratie en uitbreiding die kadastraal werd geregistreerd in 1908. Op het domein bleef er ook een classicistisch tuinpaviljoen van 1805 en een neotraditionele duiventoren bewaard, evenals een zwembad uit de jaren 1960. Het landhuis is ingeplant aan de zuidelijke rand van het domein.

Nieuwelaan 38 (Meise)
De oorsprong van het heerlijke domein van Boechout, dat rechtstreeks onder het gezag stond van de hertog van Brabant klimt op tot de hoge middeleeuwen. Het waterslot,waarvan de donjon zou opklimmen tot circa 1300, vertoonde tot in de vroege 19de eeuw een sterk defensief karakter. In de periode 1832-1840, verkreeg het kasteel zijn huidige architecturale vormgeving.

Dreef 2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem'. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven.

Dreef 1 (Meise)
Gesloten kasteelhoeve, in 1365 vermeld als ’t hof te Aerzele, met witgekalkte gebouwen uit de 17de en 18de eeuw waarbij de vierkante poorttoren met duifhuis 1673 gedateerd is.

Drijpikkelstraat 25-27, 27A (Meise)
Het landhuis Impdehof getuigt van de evolutie van een laatmiddeleeuwse hofstede naar een grote omwalde buitenplaats, die vervolgens uitgroeide tot een aanzienlijk landhuis voor permanente bewoning. Het in 1923-1924 heropgebouwde landhuis in neotradionele stijl is gelegen in een ruim park, aangelegd in landschappelijke stijl.

Strooistraat 5 (Meise)
Hoevetje met één bouwlaag, rechthoekige muuropeningen, pannen zadeldak en een fraai kapelletje in de zijgevel; daterend uit de 19de eeuw.

Brusselsesteenweg 73 (Meise)
Haaks op de straat ingeplante, langgestrekte hoeve opklimmend tot de eerste helft van de 19de eeuw. In 1878 werd op het perceel een nieuw volume ingetekend, kadastraal geregistreerd als 'agrandissement, exhaussement' in eigendom van 'Joannes Baptiste Baudewijns-Seghers, rademaker'. Op het voorliggende perceel, ten zuiden van de hoeve werden tegelijkertijd 'nutsgebouwen' (construction des bâtiments ruraux) in een bestaande boomgaard opgetrokken. Momenteel in gebruik als vrijetijdsatelier met de naam '’t Verloren Uurke'.

Steenhuffelstraat 8 (Meise)
Heden in twee woningen verdeeld éénlaags langgestrekt hoevetje met pannen zadeldak, uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Jan Hammeneckerstraat 2 (Meise)
Hoevetje evenwijdig aan straat, afgewerkt met een getrapte kroonlijst, voorzien van lange muurankers en met rechthoekige vensters met lekdrempels van arduin en een rechthoekige deur.