Inventaris

Dorpstraat (Gavere)
Parochiekerk met nog gedeeltelijk ommuurd kerkhof met ijzeren toegangshekken. Enkel de onderbouw van de toren met zware pijlers en rondbogen is een restant van het oorspronkelijke romaanse kerkje uit de 12de eeuw. Een nieuwe kerk in neo-Scheldegotiek werd volledig opgetrokken uit Doornikse steen. De huidige plattegrond vertoont een basilicale vorm met kruisingstoren, midden- en twee zijbeuken van vier traveeën, iets uitspringend transept van één travee met rechte sluiting en koor van één travee eveneens met rechte sluiting, links, rechts en achteraan aangebouwde sacristie, winterkapel en stookplaats.

Steenweg (Gavere)
De kerk met ovale kerkhofsite klimt mogelijk op tot de vroege middeleeuwen. Het huidige kerkgebouw bewaart nog de romaanse toren en het koor in Doornikse steen, opklimmend tot de 12de – 13de eeuw en het gotische transept in zandsteen dat uit de 15de eeuw dateert. In 1901 werd de kerk door een hevige brand deels vernield. Met uitzondering van het koor en het transept met torenbasis werd alles gesloopt en zo getrouw mogelijk gereconstrueerd naar ontwerp van architect Modeste De Noyette tussen 1902 en 1905.

St.-Dimpnaplein 15, 15A (Geel)
Kerk gebouwd in de periode 1349-1570 ter plaatse van een ouder romaans bedehuis; in 1874 verheven tot tweede Geelse parochiekerk.

Bokrijklaan (Genk)
De voormalige romaanse Sint-Hubertuskapel van de 11de - 12de eeuw, stond oorspronkelijk aan de Ellikommerdijk in Grote-Brogel. In 1960 werd het kerkje verkocht aan het Openluchtmuseum van Bokrijk, waar het opnieuw werd opgetrokken.

Bij Sint-Jacobs (Gent)
Eén der drie romaanse kerken in de stadskuip. Voornamelijk opgetrokken uit Doornikse kalksteen, gerestaureerd met blauwe hardsteen, later verwerkt met Balegemse zandsteen. In kern opklimmend tot de 12de eeuw, doch met talrijke verbouwingen door de eeuwen heen en een grondige restauratie in het vierde kwart van de 19de eeuw. De plattegrond ontvouwt een driebeukige pseudo-kruisbasiliek van vijf traveeën met zijkapellen aan beide zijden, twee vierkante westtorens, een achtkantige kruisingstoren, transept, vijfzijdig koor met kranskapellen en een sacristie ten zuiden.

Buitenhof (Gent)
Ruïne van de voormalige brouwerij der Sint-Baafsabdij, opgetrokken in de loop van de 12de eeuw uit Doornikse steen. Oorspronkelijk romaans gebouw van twee bouwlagen, door het verhoogd straatniveau slechts één bouwlaag hoog met rondboogvensters.

Einde Were 2 (Gent)
De Sint-Martinusparochie is bekend als één der oudste parochies van Gent, gesticht in de 10de eeuw. De vroegste elementen in de huidige kerk dateren slechts uit het laatste kwart van de 12de eeuw. Belangrijke verbouwingswerken in de eerste helft van de 16e eeuw. Na grote vernieling door de beeldenstormers in 1577-78, geleidelijke wederopbouw in de loop van de 17de eeuw. Grondige restauraties in 1903-1907 onder leiding van architect Modeste De Noyette. De huidige plattegrond vertoont een hallenkerk met drie gelijke beuken van vijf traveeën, een kruisingstoren en niet-uitspringende transepten.

Geraard de Duivelstraat 1 (Gent)
Voormalig romaans steen uit de 13de eeuw, gerestaureerd tussen 1890 en 1902 onder leiding van ingenieur A. Verhaegen en ingericht als Rijksarchief. Voor dit doel werd ten noordwesten een nieuwe vleugel, in een gelijkaardige stijl bijgebouwd. Van het oorspronkelijke steen bleef de heden sterk gerestaureerde oostelijke vleugel in Doornikse kalksteen langs de Nederschelde met donjon bewaard.

Graslei 10 (Gent)
Spijker, opklimmend tot het vierde kwart van de 12de eeuw, tot 1734 opslagplaats voor het graan dat langs de Leiehaven vervoerd werd. Na een brand in 1896, gerestaureerd in 1903 naar ontwerp van architect August Van Assche. Licht voorover buigende gevel van zeven traveeën en drie bouwlagen met zadeldak, met een brede verankerde trapgevel van zes traveeën en toegevoegde travee afgedekt met twee kantelen, volledig opgetrokken uit Doornikse kalksteen. Achtergevel met een verankerde trapgevel van Doornikse kalksteen.

Kantienberg 5, 9, 9A-C, Sint-Pietersplein 9-12, 13-15 (Gent)
De Sint-Pietersabdij werd gesticht in de 7de eeuw door de Aquitaniër Amandus of een van zijn volgelingen. De abdij werd op korte tijd bijzonder machtig en verwierf ook buiten Gent grote bezittingen. De gebouwen getuigen van de verschillende bloei- en wederopbouwperiodes die de Sint-Pietersabdij doormaakte. We vinden er stijltechnisch romaanse, gotische, renaissance- en voornamelijk barokelementen in terug. Het gebouwencomplex wordt gedomineerd door de imposante abdijkerk, die vanaf 1629 in pure barokstijl opgetrokken werd en waarvan het ontwerp toegeschreven wordt aan Pieter Huyssens.