Inventaris

Sint-Jan-in-Eremo, Sint-Margriete, Waterland-Oudeman (Sint-Laureins)
De ankerplaats is een open poldergebied opgebouwd uit pleistoceen dekzand afgedekt door een marien kleipakket. Op de zandruggen die het vlakke polderlandschap doorbreken liggen de dorpen ingeplant evenals de Graaf Jansdijk uit de 14de eeuw. De kreekrestanten met rietkragen, bomenrijen of graslanden zijn relicten van vroegere overstromingen. De polders werden ingedijkt in de 17de eeuw en worden gekenmerkt door een systematische ontginning in grote en regelmatige kavels.

Kerkom-bij-Sint-Truiden, Sint-Truiden (Sint-Truiden)
Ten zuiden van Sint-Truiden heeft de Cicindria(beek) een asymmetrische vallei met steilere oostelijke helling ingesneden in het Haspengouws leemplateau met zijn open field landschap van vruchtbare akkers. De asymmetrische valleihellingen zijn doorsneden door holle wegen.

Spiere (Spiere-Helkijn)
Deze ankerplaats omvat het kasteeldomein van Spiere met aansluitend landbouwgebied en een nabijgelegen feodale site met motteheuvel. Het kasteelpark in landschappelijke stijl strekt zich uit langs de Grote Spierebeek in noordoost-zuidwestelijke richting. Rond het kasteelpark liggen akker- en weilanden met een open karakter wat het zicht naar en vanuit het kasteel vrijwaart. Ook de gekasseide Jacquetbosstraat behoort tot de ankerplaats.

Heizijde 36 (Turnhout)
Hoeve met losstaande bestanddelen behorend tot het hoofdtype van de grote Kempense boerderij, met woonstalhuis, schuur, later stalletje en wagenhuis. Het erf van de 18de-eeuwse hoeve bevat nog een boomgaard en de omgeving van de hoeve heeft zijn agrarisch karakter behouden.

's Gravenvoeren, Remersdaal, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven (Voeren)
De ankerplaats strekt zich uit over het grootste deel van de deelgemeenten ‘s-Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren en Sint-Pieters-Voeren en omvat de dorpskernen van deze gemeentes. De diep ingesneden Voer loopt centraal door de ankerplaats en aan weerszijden strekt zich een agrarisch landschap uit afgewisseld door bossen. Voeren heeft een zeer hoge concentratie aan holle wegen en graften. Typisch voor het landschap zijn de vele kom- en trechtervormige depressies of dolinen.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De Vallei van de Gulp ligt in het oosten van Voeren. De waterloop de Gulp meandert tussen graslanden. De vallei ligt aan de voet van hellingbossen op Nuropperberg en Teuvenerberg. Op het plateau is er open akkerland en grasland. De kleinschalige dorpskern van Teuven en het kasteel van Obsinnich bevinden zich op de linker oever, de abdij en watermolen van Sinnich liggen op de rechter oever. Het spoorwegviaduct uit WOI bevindt zich op de lijn Tongeren-Aken.

Wachtebeke (Wachtebeke)
Het gebied ligt in het noorden van Wachtebeke. Het gaat om een kleine polder die begrensd wordt door dijken. De Sint-Elooiskreek behoort tot het krekengebied van Overslag-Zuiddorpe dat zich in het overgangsgebied bevindt tussen een groter krekengebied dat zich verder uitstrekt naar het noorden en Zandig Vlaanderen ten zuiden hiervan. De Grote Dekzandrug Maldegem-Stekene, die net ten zuiden van het gebied ligt vormt een natuurlijke grens tussen deze gebieden. Kenmerkend zijn de kreekrestanten, waaronder de Sint-Elooiskreek en de dijken die, benadrukt door opgaande bomenrijen, opvallende lijnelementen in het landschap vormen en tevens het gebied afbakenen. Bovendien is er een duidelijk microreliëf aanwezig dat de overgang naar de zandstreek benadrukt.

Loenhout, Wuustwezel (Wuustwezel)
Deze ankerplaats betreft een gevarieerd gebied met een sterk bebost kasteeldomein met hoge dendrologische waarde, een aantal open akkers en weilanden, een dicht netwerk van grachten en al dan niet vochtige bossen. Het contrast tussen het gesloten en beboste kasteeldomein en de open ruimte van akkers en weiland resulteert in een esthetisch waardevol geheel, dat dankzij de relatief goed bewaarde ontginningsstructuur en de aanwezigheid van bouwkundig erfgoed de geschiedenis van het gebied weerspiegelt.