Inventaris

Herent, Veltem-Beisem, Winksele (Herent)
Het Kastanjebos ligt ten noorden van Veltem-Beisem en sluit aan bij de zogenaamde fossiele Vlaamse vallei. Het Kastanjebos is in de 19de eeuw versnipperd geraakt, toen het in twee delen werd opgedeeld door de rooiing van het middelste deel (het oostelijk deel is minder versnipperd dan het westelijk deel). Grote delen van het bos zijn oud bos. Het gebied wordt gekenmerkt door een gevarieerd landschap met afwisselend bospercelen, akkers en (soms) bomenrijen.

Kemmel, Wijtschate, Wulvergem (Heuvelland), Hollebeke, Ieper, Voormezele, Zillebeke (Ieper), Mesen (Mesen), Zandvoorde (Zonnebeke)
Dit gebied omvat de bewaarde vestinggordel rond Ieper met de Verdronken Weiden en Zillebekebijver, de bossen rond 't Hoge en Zwarteleen, het domein De Palingbeek met het verwezen kanaal Ieper-Komen, de landbouwgebieden en bossen rond Voormezele, Sint-Elooi en Hollebeke en de Steenbeekvallei met de heuvelrug van Wijtschate-Mesen. Ook delen van de dorpskernen van Zillebeke, Voormezele en Wijtschate zijn opgenomen, evenals een deel van de stadskern van Mesen. Nabij de hoogste heuveltoppen komen brongebieden voor. Een groot deel van dit gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog, waardoor dorpen en hoeven vaak bestaan uit wederopbouwarchitectuur. Er komen talrijke oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen, bunkers en mijnkraters voor. Vanop de heuvelrij, de stadsvesten en enkele bijzondere gedenkplaatsen zijn er bijzondere vergezichten.

Hoeselt (Hoeselt), 's Herenelderen, Berg, Henis, Tongeren (Tongeren)
De vruchtbare leemgronden vertalen zich in openfields met weinig visuele perceelsgrenzen op de plateaus. De hooilanden in de beekvalleien verruigden naar rietland en moerasbos. Het omringende landschap telt diepe holle wegen, hoge taluds begroeid met houtig gewas en hoogstamboomgaarden. Het kasteel van 's Herenelderen is ingeplant op de oever van Demer zodat de slotgracht continu van water werd voorzien. In het beekdal getuigen visvijvers van de viskweek en rabatten van de aanplant van populieren. Het gelijknamige dorp ontwikkelde zich als kasteeldorp in de riviervallei rondom de historische cluster van kasteel en kerk. De Sint-Stefanuskerk is gegroeid uit de private huiskapel van de kasteelbewoners. Het kasteel is omgeven door een park in landschappelijke stijl met twee vijvers. In noord- en zuidoostelijke richting sluit het park aan op de valleibossen langs de bovenlopen van de Demer.

Ichtegem (Ichtegem), Kortemark (Kortemark), Torhout (Torhout)
Dit gebied ligt op de zuidelijke rand van het plateau van Wijnendale en vormt een overblijfsel van het Verloren Cost woud uit de 18de eeuw. De zuidelijke helling van het plateau vertoont heel wat bronniveaus. De beken in het Wijnendalebos lopen allemaal naar de Kasteelbeek. Het plateau zelf ligt thans onder landbouwland, maar is vroeger wel een marginaal veldgebied geweest. In het bos is een dambordpatroon te herkennen wat getuigt van de late, systematische ontginning van het veldgebied. Het kasteel van Wijnendale ligt ook op het plateau. Het is een oude waterbrucht van het ronde waterslottype. In het begin van de 11de eeuw werd hij gebouwd en ten tijde van Napoleon (1811) afgebroken. Enkel de omgangsmuur en de twee torentjes dateren nog uit de 11de eeuw. Het huidige kasteel en diverse bijgebouwen dateren uit de 19de eeuw. Ook is er nog een park en boomgaard.

Boezinge, Sint-Jan (Ieper), Poelkapelle (Langemark-Poelkapelle)
Dit gebied omvat Slagveld van Pilkem Ridge met verspreide militaire begraafplaatsen ten noorden van Ieper en ten oosten van het Kanaal Ieper-IJzer. Tot de kern van het gebied behoort het deel van het slagveld uit de Eerste Wereldoorlog dat met de eerste dodelijke gasaanval (22-23 april 1915) in de militaire geschiedenis wordt geassocieerd. In de chronologie van de Eerste Wereldoorlog dateert dit slagveld uit de periode 1915-1917, die de tijd tussen de tweede en derde slag om Ieper omspant. Ruim twee jaar bleef de frontlijn hier liggen. Ten noorden van deze ankerplaats vormde een waterlijn of overstroomde zone de scheiding tussen de geallieerde en Duitse troepen. Het front volgde de oevers van het kanaal Ieper-IJzer. Pas vanaf kilometerpaal 4 aan het Kanaal Ieper-IJzer verliet het de kanaalzone en liep het front verder over land.

Boskapelweg (Kontich)
De omgeving rond de Onze-Lieve-Vrouwkapellen, daterend uit 1760 en 1838, wordt gekenmerkt door velden en weiland. De Babbelkroonbeek doorkruist het landschap rondom de kapellen.

Bellegem (Kortrijk)
Het gebied bevindt zich op de noordwestelijke helling van het Schelde-Leie-interfluvium. Hier ontspringen enkele beekjes door de geologische opbouw van de heuvel. Centraal op de heuvelkam liggen het Argendaal- en het Bellegembos. Ze zijn omgeven door open akkerareaal. De bovenste gedeelten van de valleien worden meestal als weiland gebruikt, waar ook nog perceelsrandbegroeiing aanwezig is. Het kasteel van Argendaal is een restant van de heerlijkheid van Argendaal. Het vormt een blikvanger door de afwezigheid van omringende bossen en door de ligging op een hoogte. De hoeven ten noordwesten van de bossen zijn nog gaaf. In het gebied zijn weinig wegen en paden, de enkele die er zijn zijn onverhard. Vanop de kamlijn zijn vele zichten mogelijk naar de Schelde- en Leievallei toe.

Kooigem (Kortrijk), Sint-Denijs (Zwevegem)
Deze ankerplaats ligt op een zuidelijke uitloper van de interfluviale kam tussen en het Schelde- en Leiebekken. Bovenop de kam liggen het Grandval- en Kooigembos. De bossen herbergen een waardevolle en rijke (voorjaars)flora. Aansluitend bij het bos liggen enkele weilanden; de rest van de hellingsflanken ligt onder grote akkerlandpercelen zonder perceelsrandbegroeiing. De Zandbeek stroomt aan de voet van de heuvel waar het Grandvalbos op ligt.

Kallestraat, Keitelstraat, Kloosterstraat, Molenstraat, Wannegemstraat (Kruisem)
De Huisekoutermolen, een houten staakmolen op open teerlingen, is ingeplant in een eeuwenoud molenlandschap op de heuvelkam tussen Leie en Schelde.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
De ankerplaats 'Het Zalfens Gebroekt' is een uitgestrekt moerassig gebied met een centraal gelegen bos omgeven door een kleinschalig landbouwgebied rijk aan opgaande landschapselementen. Enkele beken doorsnijden de ankerplaats, de grondwatertafel ligt niet diep en het gebied is dan ook vrij nat, dit verklaart de vele drainagegreppels. Op de Ferrariskaart (1771-1777) wordt het gebied afgebeeld als moerassig gebied, hoofdzakelijk bestaande uit natte graslanden met houtkanten en bomenrijen. In de loop van de eeuwen werden steeds meer percelen bebost. Vandaag bestaat het Zalfens Gebroekt uit een complex van zeer waardevolle, natte elzenbroeken, zure eikenbossen en populieraanplantingen omgeven door (soortenarme) graasweiden, ruigten en akkers met tal van kleine landschapselementen.