Inventaris

Legeweg (Oostkamp)
Bemalingspomp van 1978, behorend aan de Polder van Sint-Trudoledeken. Gebouwd voor het omliggende, laag gelegen terrein, dat door de komvorm niet rechtstreeks kan worden ontwaterd in het ten noorden gelegen kanaal Gent-Brugge.

Debarkestraat (Veurne)
De Sint-Karelsmolen, gelegen op de Molenvaart nabij de Ringsloot, is een bakstenen bovenkruier van het type grondzeiler. Als poldermolen met een vijzel is de molen uniek in Vlaanderen.

Debarkestraat (Veurne)
De Sint-Gustaafsmolen, gelegen op de Oude Pompsloot nabij de Ringsloot, was een bakstenen bovenkruier van het type grondzeiler, waarvan vandaag enkel nog de romp rest. Net als de Sint-Karelsmolen deed deze windmolen in eerste instantie dienst als poldermolen. De Sint-Gustaafsmolen werd vermoedelijk gebouwd omstreeks 1850.

Middenweg (Veurne)
De Seinemolen, gelegen aan de Ringsloot, was een achtzijdige bakstenen bovenkruier van het type grondzeiler, waarvan vandaag enkel nog een deel van de romp rest. Net als de Sint-Karelsmolen en de Sint-Gustaafsmolen deed deze windmolen in eerste instantie dienst als poldermolen. 

Puyenbrug (Wachtebeke)
Ruïne van een stenen grondzeiler, Westmeersmolen genaamd, gelegen ten westen van de Puyenbrug, ten noorden van de Zuidlede. Deze molen was in 1819 opgetrokken als een ronde bakstenen poldermolen, zowel voor de afwatering als voor de bevloeiing van de omgevende landerijen door middel van een scheprad.

Stationsstraat 34 (Waregem)
Neoclassicistisch landhuis, in oorsprong daterend van circa 1852 en vrij grondig uitgebreid in 1921, en koetshuis, eveneens van circa 1852 met oranjeriegedeelte links en in 1904 aangebouwde hondenkennel. Gelegen in een kasteelpark vermoedelijk daterend van circa 1872 en ontworpen in Engelse landschapsstijl met romantiserende invloed, voorzien van siervijvers, brugjes en een ijskelder. In het park bevindt zich ook het laatste overblijvend exemplaar van een 19de-eeuws pompmolentje in Vlaanderen, gebouwd tussen 1872 en 1883. Aan de Stationsstraat is het park afgesloten door een laag gecementeerd muurtje, waarboven een ijzeren hekwerk; de toegang wordt gemarkeerd door vierkante, gecementeerde pijlers met vaasbekroning.

Zoutleeuw (Zoutleeuw)
Het Vinne is een natuurlijke depressie, nagenoeg volledig omsloten door hellingen. Slechts op één plaats in het westen is de helling doorbroken en staat de Vinnedepressie via een smalle uitlaat in verbinding met de Getevallei. Op het breedste punt is het Vinne 1600m, op het smalste punt 900m. Een combinatie van de landbouwcrisis van de jaren 1840 en een negatieve perceptie ten aanzien van stilstaand water (mogelijke verzamelplaats van ziekteoverbrengende organismen) heeft ertoe geleid dat men in 1841 begon met de drooglegging van het enige natuurlijke meer van Vlaanderen. Er werd een pompgemaal aangelegd om het meer droog te leggen. In 2000 werd echter besloten het meer weer zijn “natuurlijke” aanzien terug te geven waardoor er nu terug een moerassig natuurgebied is.

Biezenstraat 3 (Zuienkerke)
De Grote Molen van de Meetkerkse Moeren dateert in zijn huidige vorm van 1811. De poldermolen maalt met een houten scheprad water op in een deels overwelfde watergang die in verbinding staat met de hoger gelegen Blankenbergse Vaart. Het is de enige bewaarde molen van dit type in Vlaanderen. Een gewelfde bakstenen boogbrug over het Moerzwin biedt toegang tot de site met poldermolen en molenaarshoeve, molenaarshuis met aansluitende vroegere stallen en vrijstaand nutsgebouw.

Biezenstraat 5 (Zuienkerke)
De site van de verdwenen Kleine Molen van de Meetkerkse Moeren ligt 200 meter ten zuiden van de bewaarde Grote Molen. Het pompgemaal en het vroegere molenaarshuis zijn gelegen langs het Moerzwin dat beide sites verbindt. In 1868 werd de Kleine Molen, een poldermolen met buitenscheprad, afgebroken en vervangen door een pompinstallatie, aangedreven door een stoommachine met schoorsteen. Vanaf 1928 werd het gemaal aangedreven met een dieselmotor, vanaf 1942 door een elektrische motor.