Inventaris

Waasmunster (Waasmunster)
Het landschappelijk geheel ‘Sombekebroek’ omvat de voormalige polder Sombekebroek alsook delen van de voormalige polder Weymeerbroek. Het wordt in het oosten en het noorden begrensd door de oude spoorweg Sint-Niklaas-Dendermonde, in het zuiden door de Durme en in het westen door de wijk Wareslage. Het gebied bestond sinds de late middeleeuwen overwegend uit hooilanden (in de streek meersen genaamd) die ’s winters bevloeid werden met het slibrijke water van de Durme.

Wachtebeke (Wachtebeke)
Het gebied ligt in het noorden van Wachtebeke. Het gaat om een kleine polder die begrensd wordt door dijken. De Sint-Elooiskreek behoort tot het krekengebied van Overslag-Zuiddorpe dat zich in het overgangsgebied bevindt tussen een groter krekengebied dat zich verder uitstrekt naar het noorden en Zandig Vlaanderen ten zuiden hiervan. De Grote Dekzandrug Maldegem-Stekene, die net ten zuiden van het gebied ligt vormt een natuurlijke grens tussen deze gebieden. Kenmerkend zijn de kreekrestanten, waaronder de Sint-Elooiskreek en de dijken die, benadrukt door opgaande bomenrijen, opvallende lijnelementen in het landschap vormen en tevens het gebied afbakenen. Bovendien is er een duidelijk microreliëf aanwezig dat de overgang naar de zandstreek benadrukt.

Herstalstraat (Wellen)
Twee L-vormige, in 1810 al bestaande kanalen, vermoedelijk behorend tot een afwateringssysteem.

Loenhout, Wuustwezel (Wuustwezel)
Deze ankerplaats betreft een gevarieerd gebied met een sterk bebost kasteeldomein met hoge dendrologische waarde, een aantal open akkers en weilanden, een dicht netwerk van grachten en al dan niet vochtige bossen. Het contrast tussen het gesloten en beboste kasteeldomein en de open ruimte van akkers en weiland resulteert in een esthetisch waardevol geheel, dat dankzij de relatief goed bewaarde ontginningsstructuur en de aanwezigheid van bouwkundig erfgoed de geschiedenis van het gebied weerspiegelt.

Biezenstraat 3 (Zuienkerke)
De Grote Molen van de Meetkerkse Moeren dateert in zijn huidige vorm van 1811. De poldermolen maalt met een houten scheprad water op in een deels overwelfde watergang die in verbinding staat met de hoger gelegen Blankenbergse Vaart. Het is de enige bewaarde molen van dit type in Vlaanderen. Een gewelfde bakstenen boogbrug over het Moerzwin biedt toegang tot de site met poldermolen en molenaarshoeve, molenaarshuis met aansluitende vroegere stallen en vrijstaand nutsgebouw.

Biezenstraat 5 (Zuienkerke)
De site van de verdwenen Kleine Molen van de Meetkerkse Moeren ligt 200 meter ten zuiden van de bewaarde Grote Molen. Het pompgemaal en het vroegere molenaarshuis zijn gelegen langs het Moerzwin dat beide sites verbindt. In 1868 werd de Kleine Molen, een poldermolen met buitenscheprad, afgebroken en vervangen door een pompinstallatie, aangedreven door een stoommachine met schoorsteen. Vanaf 1928 werd het gemaal aangedreven met een dieselmotor, vanaf 1942 door een elektrische motor.

Leie Linkeroever 37 (Zulte)
Classicistisch kasteel met koetshuis en bijgebouw, gebouwd in 1748, kasteel met vleugeldeur in rococostijl geplaatst na 1889, gelegen binnen een vijfhoekige omgrachting, toegankelijk via een brug.

Vijverplein 2 (Zutendaal)
Beboomde, omgrachte site met recent gerestaureerde pastorie van 1783, poortgebouw van 1661 en 19de-eeuws koetshuis, gelegen aan een erf met nieuwe aanleg uit de jaren 1990.

Kasteeldreef 3-4, 8 (Zwalm)
Kasteeldomein van Beerlegem van circa 60 hectare, gelegen in de vallei van de Munkbosbeek, vermoedelijke teruggaand tot een middeleeuwse site met walgrachten. Omgracht voorhof met smeedijzeren inrijhekken van 1860-61 en dienstgebouwen uit 1773 en 1788. Kasteel gelegen binnen een brede rechthoekige omgrachting uitgebreid tot rechthoekige vijver, axiaal verbonden met het voorhof door een stenen brug. Bouw van een nieuw kasteel circa 1730 en verbouwd in neoclassicistische stijl naar ontwerp van architect O. Geerling in 1872-76. Kasteel en bijgebouwen na oorlogsschade hersteld onder leiding van architect M. Vossaert. Deels omhaagd park met omgrachtingen, vijvers en fonteinen, heraangelegd tussen 1814 en 1830, ten noorden van het kasteel in geometrische stijl met ganzenvoet en toegangsdreef en ten zuiden in landschappelijke stijl met lemen "kluizenaarswoning" en vista in zuidoostelijke richting over de Munkbosbeek en een licht glooiende weide. Ten westen ijskelder van 1843.