Inventaris

Aalst, Hofstade (Aalst), Erpe (Erpe-Mere), Lede (Lede)
Het door de Molenbeek doorsneden gebied Honegem - Solegem omvat een grote verscheidenheid aan landschapselementen met een grote floristische verscheidenheid tot gevolg. Het landschap wordt gekenmerkt door een afwisseling van graslanden, akkers en bossen. Het veen in de Honegemdepressie werd als turf gewonnen. Aan de rand van het gebied komen enkele hoeven en een watermolen voor.

Aalst, Erembodegem, Meldert, Moorsel (Aalst), Hekelgem (Affligem)
Het Kluisbos is een belangrijk oud bos met een laaggelegen broekbos met typerende flora. In het Kluisbos staat de Kluiskapel oorspronkelijk opgericht in de 7de-8ste eeuw door de abdij van Lobbes op een plaats met een heidense boom- en broncultus. De relicten van het abdijcomplex van Affligem liggen op een verhevenheid in het landschap wat een uitstraling geeft van haar vroegere macht over deze streek. De Faluintjes en het Kloosterbos bestaan uit graslanden en akkerlanden, met verspreide bosjes en lokale hopteelt. Er lopen talrijke los- en voetwegen die noord-zuid georiënteerd zijn richting Molenbeekvallei. De beekvalleien zijn meestal vrij smal en sterk in het landschap ingesneden met meanderende beken, drassige graslanden en bosjes in een natte omgeving.

Baardegem, Meldert (Aalst), Asse (Asse), Mazenzele, Opwijk (Opwijk)
Het overgrote deel van het Kravaalbos, op grondgebied van Aalst, Opwijk en Asse, maakte sinds de 14e eeuw deel uit van het domein van de benedictinessenabdij van Vorst, een stichting van de abdij van Affligem. De boscomplexen Kravaalbos en Affligembos waren eens delen van eenzelfde bosgebied, het zogenaamde 'Asscherholt', dat op zijn beurt kan beschouwd worden als een restant van het Kolenwoud.

Erembodegem (Aalst), Hekelgem, Teralfene (Affligem), Denderleeuw, Welle (Denderleeuw)
De Wellemeersen en Kapellemeersen situeren zich op grondgebied van Welle en Erembodegem. Het is een voormalig hooiweidegebied met strookvormige bospercelen, aan beide zijden van de Dender gelegen. In de 20ste eeuw werden de hooiweiden door populierenaanplanten vervangen. De Sint-Amanduskapel met bron, aan de top van een steile helling ten oosten van de Kapellemeersen gelegen, groeide tot een bedevaartsoord uit.

Gijzegem, Herdersem (Aalst), Mespelare (Dendermonde), Denderbelle, Wieze (Lebbeke)
Het gebied omvat een groot deel van de historische meersen op de linker- en rechteroever van de gekanaliseerde Dender. Het bestaat uit aaneengesloten percelen gras- en weiland met drainagesloten, rijen knotwilgen en relicten van de Oude Dender. Aan de rand van de open meersen, op de iets hogere en dus droge gronden liggen de dorpen Mespelare, Denderbelle en Wieze die uitkijken over de Dendervallei. Het kasteeldomein van Wieze ligt in het zuiden van het meersenlandschap.

Alfons Van de Maelestraat, Erembodegemstraat, Frans Blanckaertdreef, Groenenbrielstraat, Kapellekensbaan, Orangeriestraat, Parklaan, Rooms-Hofstraat (Aalst)
Het Osbroek is een komvormige depressie ontstaan ten gevolge van erosie door de Dender. Hier lag oorspronkelijke een afgesneden Dendermeander die nadien opgevuld geraakte met alluviale klei en leem. In de 13de en de 14de eeuw was het Osbroek een gemeenschappelijk beweid en sterk gedegradeerd moerassig bos. Het grondgebruik was over het algemeen hooiland en er werd ook turf gestoken. Langs de graslandpercelen stonden heel wat houtkanten en bomenrijen. Het bosareaal bestond uit middelhoutbossen en bleef grotendeels stabiel. Vanaf de 19de eeuw verminderde het belang van de meersen ten voordele van bouwland en later de wijmencultuur. In de jaren 1915-1916 kocht de stad 17 ha grond in het Osbroekgebied voor de aanleg van een stadspark. Aan de zuidwestkant te Erembodegem werd in 1914 een grote landelijke villa, het zogenaamde Osbroekkasteel gebouwd.

Knesselare, Ursel (Aalter), Oedelem (Beernem), Oostwinkel, Ronsele, Zomergem (Lievegem), Adegem, Maldegem (Maldegem)
Dit gebied omvat het Maldegemveld op de cuestarug van Oedelem-Zomergem. Dit gebied wordt gekenmerkt door oude ontginningen aan de rand terwijl in het centrum jongere ontginningen voorkomen (eind 18de- begin 19de eeuw) die zeer planmatig zijn en waarvan de drevenpatronen kenmerkend zijn. Centraal in de kernen liggen ontginningshoeves: Drongengoedhoeve, Papinglohoeve en Groot Burkelhoeve. Aan de rand liggen twee kleinschalige gehuchten: ‘Ronsele’ en ‘Oostveld’. Daarnaast ligt verspreid in het gebied nog bouwkundig erfgoed (voornamelijk agrarisch). Drongengoedbos is momenteel het grootste aaneengesloten bosgebied van Oost-Vlaanderen, rijk aan heiderelicten uit de voormalige wastine.

Lotenhulle, Poeke (Aalter), Ruiselede (Ruiselede)
Dit gebied omvat het kasteeldomein van Poeke met een deel van de Poekebeekvallei stroomopwaarts en stroomafwaarts daarvan. Ook een deel van het dorp Poeke behoort tot het gebied. Het kasteeldomein bewaart kenmerken van een 18de-eeuws geometrisch park met stervormig drevenpatroon alsook 19de-eeuwse aanpassingen met landschappelijke vormgeving. Bij het domein sluiten voormalige pachthoeven aan, met bijhorende koutergebieden. De beekvalleien zijn kleinschaliger met kleine beekdalbosjes en knotbomenrijen.

Aarschot, Gelrode (Aarschot), Betekom (Begijnendijk), Rotselaar, Werchter (Rotselaar), Tremelo (Tremelo)
De Demervallei van Aarschot tot Werchter is een belangrijk open ruimtegebied van Vlaanderen. Binnen de vallei zijn vele kleine reliëfverschillen die gevormd zijn in de historische riviervallei. Ook zijn er verschillende zandige opduikingen waar reeds in de steentijd bewoning was en waar op enkele plaatsen hoeves en later kastelen zich op vestigden: hoeve Nieuwland, Kasteel Nieuwland, Kasteel van Rivieren, Rega’s hof en het Bruggenhof. Ten zuiden van de vallei liggen enkele Diestiaanheuvels.

Langdorp (Aarschot), Herselt, Ramsel (Herselt)
De ‘Langdonken’ is gelegen op de overgang Kempen-Hageland. Door het weinig intensief gebruik bleef dit landschap gedurende eeuwen zo goed als ongewijzigd. Het natte gebied, bestaande uit moeras, bos en heide, werd pas tegen het eind van de 18de eeuw op grote schaal geschikt gemaakt voor landbouw. Aan de natste gebieden werd niet geraakt waardoor nog talrijke relicten van het oorspronkelijke landschap aanwezig zijn zoals broekbossen, vochtige heide, vennen, grachten en weilanden. Dank zij gradiënten van voedselarm naar voedselrijk en van matig nat tot zeer nat, herbergt dit landschap bovendien een rijke en waardevolle flora en fauna.