Inventaris

Graaf van Hoornweg, Krombekestraat (Poperinge)
Langs de Bernardsbeek, die tevens de grens vormt tussen Poperinge en Vleteren, zijn in een onregelmatig plantverband zwarte knotpopulieren aangeplant. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Rukkelingenweg (Riemst)
Deze witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) is een echte grensboom. Zo staat hij pal op de taalgrens, de grens tussen de provincies Luik en Limburg en op de grens dus drie dorpen: Riemst, Boirs en Roclenge-sur-Geer. Doordat de boom ook op het hoogste punt van Limburg staat, 151 meter TAW, vormt hij een herkenningspunt voor heel de regio.

Puttenberg (Sint-Pieters-Leeuw)
De zomerlinde (Tilia platyphyllos) werd aangeplant op de open kouter tussen de dorpskernen van Vlezenbeek en Sint-Pieters-Leeuw op de kruising van meerdere veldwegen (Puttenberg en het verlengde van de Klein-Nederstraat) en markeert de administratieve grens tussen Sint-Pieters-Leeuw en Vlezenbeek.

Asdonkstraat (Tessenderlo)
Voor de Asdonkhoeve staat een rij van acht imposante zomereiken. Deze markeren de grens tussen de provincies Vlaams-Brabant en Limburg. Vermoedelijk dateren ze uit de 2de helft van de 18de eeuw, toen het domein bij de hoeve werd aangelegd. Op de kabinetskaart van de Ferraris was de provinciegrens tevens de grens van het toenmalige domein.

Herenweg (Tongeren)
De oude lindehakhoutstoof, in de volksmond 'Bedeu Beumke' genoemd is een oude grensboom langs de Herenbaan. De stoof staat op de grens tussen de drie deelgemeenten Piringen, Widooie en Koninksem. Bovendien fungeerde de linde ook als hoekboom om een aantal administratieve percelen in het landschap duiden te onderscheiden. De linde zou door de bliksem zijn getroffen waardoor er uit het oude wortelstel meerdere stammen zjn beginnen opschieten.

Widooierlinde (Tongeren)
Deze winterlinde is gelegen aan de straat "Widooierlinde" wat een groot historisch belang van deze boom suggereert. De boom staat aan de rand van het dorp en markeert bovendien de grens tussen Borgloon en Tongeren. Deze winterlinde is gekandelaard op een hoogte van 5,5m.

's Gravenvoeren (Voeren)
De opgaande zomerlinde (Tilia platyphyllos) staat in de hoek van een akkerland ingeplant. De markante solitaire boom staat op een talud bij een kruispunt van wegen. De boom staat op de grens tussen 's Gravenvoeren en Libeek.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Dalhemerweg (Voeren)
De witte paardenkastanje staat achter het Dalhemmerkuis. Dit ensemble staat bij een kruispunt van wegen en markeert tevens de gemeentegrens van Voeren. De boom wordt als knotboom beheerd maar was vermoedelijk oorspronkelijk een opgaande boom die zijn kruin is verloren.

Kasteelstraat (Voeren)
De twee opgaande beuken zijn aangeplant in de hoek van twee bospercelen. De bomen staan aan weerszijden van de weg en markeren tevens de staatsgrens.