Inventaris

Hasselt (Hasselt)
Deze zone omvat de historische stadskern van Hasselt.

Herentals (Herentals)
Deze zone omvat de historische stadskern van Herentals.

Begijnenvest, Nonnenvest (Herentals)
De Begijnenvest en de Nonnenvest vormen samen de laatste restanten van de middeleeuwse, volledig beplante, aarden stadsomwalling. Het is één van de weinig resterende voorbeelden van een dergelijk verdedigingsstelsel.

Herk-de-Stad (Herk-de-Stad)
Deze zone omvat de historische stadskern van Herk-de-Stad.

Wijtschate (Heuvelland), Mesen (Mesen)
Deze zone omvat de historische stadskern van Mesen.

Ieper (Ieper)
Deze zone omvat de historische stadskern van Ieper.

Rijselstraat (Ieper)
Van de Vaubanvestingen, uitgebouwd op 14de-eeuwse kern, resten twee derden van de gebastioneerde binnenversterking met gracht en drie halve manen, fragmenten en/of tracé van het buitenwerk, en sporen van een oorspronkelijk overstromingsgebied. Naoorlogse inbreng van nieuwe constructies in plaats van verdwenen stadspoorten, waaronder het bekende Britse oorlogsgedenkteken door R. Blomfield als poortgebouw ontworpen ter vervanging van de vroegere Menensepoort. De beboomde natuurwandeling naar ontwerp van L. Fuchs sluit aan bij een in de 19de eeuw ontstane "promenade"-traditie.

Sasstraat (Ieper)
Het kanaal Ieper-Boezinge-De Knocke, dat reeds sinds de 13de eeuw gekanaliseerd was, werd tussen 1636 en 1641 tot een kanaal van 30 meter breedte herwerkt. Tussen Boezinge en Steenstrate werd een sas gebouwd dat het oud systeem van de vier overdrachten verving.

Kortrijk (Kortrijk)
Deze zone omvat de historische stadskern van Kortrijk.

Rekem (Lanaken), Boorsem, Opgrimbie (Maasmechelen)
De vruchtbare Maasvallei heeft in de loop der tijden het ontstaan bewerkstelligd van talrijke nederzettingen, waarvan enkele uitgegroeid zijn tot een stedelijke kern, zoals Rekem. Restanten van de vroegere Maasmeanders zijn er herkenbaar zowel in de bedding van de Zijpbeek ten noorden, als ook in het landschap ten zuiden. Door zijn ligging aan de oude rivierloop heeft Rekem sinds de Late Steentijd een nagenoeg ononderbroken bewoning gekend. Tijdens de Middeleeuwen fungeerde de vrije rijksheerlijkheid Rekem, in 1356 tot baronie verheven, als een vooruitgeschoven grensversterking van het Heilig Roomse Rijk. Het werd uitgebouwd als versterkt stadje met een waterkasteel, marktplein, kerk en verschillende burger- en herenhuizen. De centrumfunctie verschoof na de 19de eeuw naar de westelijke steenweg. De Zuid-Willemsvaart sneed de stad af van het dorp Uikhoven.