Inventaris

Aartselaar (Aartselaar), Kontich (Kontich)
Het landschap wordt gevormd door drie kasteeldomeinen, omgeven door een relatief gaaf bewaarde landelijke omgeving. De open ruimte binnen dit gebied is hoofdzakelijk in landbouwgebruik. Het Groningenhof/Kontichshof is een waterkasteel gelegen in de Mandoerse beek, omgeven door een omhaagd landschapspark. De Lillaarschans/Lillaarhoeve is een neoclassicistich kasteeltje, eveneens met ovale omgrachting en beboomd park. Het kasteel Solhof werd voor het eerst vermeld in de 15de eeuw. De huidige site werd aangepast eind 20ste eeuw, doch de basisstructuur bleef bewaard. Naast deze drie kastelen liggen binnen de ankerplaats verschillende hoeven en omringende landbouwgronden. Het kan gekarakteriseerd worden als een coulissenlandschap en in het zuiden de Pannenbossen met rabatten.

Lambrechtsplein (Alken)
Omhaagd en beboomd dorpsplantsoen, aangelegd bij de 1914 gedateerde Gildenzaal; vernieuwde aanleg, verdwenen kiosk.

Stationsstraat 2 (Alken)
Enkele monumentale bomen op het terrein van de Brouwerij Alken, overblijfsels van het park van het retraitehuis van de jezuïetenorde.

Steenweg 315 (Alken)
Langs een losweg en op de perceelsrand van een tuin, gelegen langs de Steenweg, staat het restant van een oude knotbomenrij. Drie exemplaren, waarvan twee zomereiken en een haagbeuk, zijn overgebleven en ze werden hoog geknot. Deze bomen illustreren nog het traditioneel aanplanten en beheren van bomen in functie van het produceren van brand-, constructie- en geriefhout en het gebruik in functie van loofvoedering.

Alveringem, Gijverinkhove, Hoogstade, Izenberge (Alveringem), Pollinkhove (Lo-Reninge)
Dit gebied ligt volledig op het plateau van Izenberge. Dankzij de vruchtbare kwartaire mantel is dit gebied sinds lang ontgonnen als landbouwland. Rond het brongebied van de Bampoelbeek ligt een grote komvormige depressie. In de depressie zijn geen gebouwen aanwezig. Elders in het gebied liggen heel wat waardevolle en gave hoevecomplexen met aansluitend daarop één of meerdere huisweiden. De rest van het landbouwland is voornamelijk onder akkerland gelegen. Langs weilanden en vlakbij hoeves treft men verspreid bomenrijen, houtkanten en hagen aan. De kerk van Gijverinkhove met kerkhof en de pastorie met ommuurde tuin vallen op in het landschap omdat ze op de hoogste stukken van de omgeving liggen en door de omgevende bomenrij.

Dorp (Alveringem)
Langs de witgekalkte kerkhofmuur begeleidt een dubbele bomenrij de rondgang rondom het kerkhof van de parochiekerk Sint-Audomarus. Alle lindebomen zijn gekandelaard en hebben een knothoogte van circa 600 cm. In oorsprong telden de bomenrijen 113 exemplaren, op het moment van de inventarisatie (2008) waren er nog 110 en waren er reeds 3 bomen verdwenen. Het betreft hier een intact en representatief voorbeeld van hoe leibomen werden aangeplant, onderhouden en geleid op kerkhoven. Op postkaarten van begin 20ste eeuw is deze beplanting al aanwezig en zijn de bomen reeds te zien als oude volwassen bomen, de diktegroei van de bomen is blijkbaar in al die tijd niet sterk toegenomen en werd duidelijk beïnvloed door het periodiek snoeien.

Notelaarstraat (Alveringem)
Langs de Oostsluisbeek zijn in een onregelmatig plantverband zwarte knotpopulieren aangeplant. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te kloneren in het landschap zijn blijven bestaan.

Pater Walter Oyaertplein (Alveringem)
Het kerkhof is aan de buitenzijde afgeboord met een dubbele bomenrij van beuk. Het is als dreef tevens de toegangsweg naar de achtergelegen beschermde pastoriesite. De boomsoortenkeuze is voor de streek atypisch, doorgaans worden de kerkhoven in de Westhoek beplant met bomenrijen van geleide of gekandelaarde linden.

St.-Mildredaplein (Alveringem)
Georiënteerd bedehuis midden een door linden en haag omringd kerkhof; koorpartij grenzend aan de Groenestraat; roepsteen links van het portaal.

Ekeren (Antwerpen), Kapellen (Kapellen), Hoevenen, Stabroek (Stabroek)
Het oostelijk deel van het landschap ligt in de zone waar de vruchtbare kleiïge poldergrond zich mengt met het zand van de Kempen. Van oudsher was het grondgebied van Kapellen iets hoger gelegen dan het omliggend land, dat vòòr het aanleggen van de polderdijken meermaals onder water liep. Mensen gingen zich uiteraard vestigen op deze hoger gelegen plaatsen, oa. langs de weg die Antwerpen met Bergen-Op-Zoom verbindt. Dit landschap dat dus op een hellend overgangsgebied gelegen is met deels zandgrond maar destijds ook deels veengrondgronden, maakt deel uit van het vanaf ongeveer 1250 voor landbouw ontgonnen gebied Hoevenen, Kapellen, Stabroek, Eertbrand en Putte. Het is het grootste aaneengesloten gebied dat ingericht werd volgens het systeem van de regelmatige hoevenstrokenverkavelingen.