Inventaris

Tiensesteenweg 343 (Leuven)
19de-eeuws neoclassicistisch landhuis met 18de-eeuwse kern, aansluitende bijgebouwen en een omringend park.

Kammestraat (Lummen)
Het weiland maakt deel uit van een voormalig kamp en is langs drie zijden omringd door een wal. De wal met knoteiken en de brede houtwal langs de weg ten noordwesten van het weiland zijn representatieve voorbeelden van het voorkomen van traditionele houtige beplantingen in de streek.

Bossenaarstraat, Onderbossenaarstraat (Maarkedal)
Geriefhoutbos voornamelijk bestaand uit hakhout van es, els, hazelaar en knotbomen van haagbeuk en esdoorn met Canadapopulier en beuk als overstaanders. De druk op het geriefbosje is hoog door overbegrazing.

Geerbosstraat (Melle)
Het domein van het Kasteel de Bueren omvat een hooghoutperceel met opgaande beuken, aangelegd op een bosperceel met rabatten. Parallel loopt een beukendreef in functie van de exploitatie van het Geerbos.

Nieuwerkerken, Wijer (Nieuwerkerken), Sint-Truiden, Zepperen (Sint-Truiden)
Dit gebied omvat een rijk en gevarieerd erfgoed: een oud boscomplex uit het bezit van de abdij van Sint-Trudo, afgewisseld met kastelen en parken van Nieuwenhoven, Nonnemielen, Spinveld, Nieuwerkerken, Terkelen en Kortenbos, de hoeven Schorrebos en Casselaer en de Metsterenmolen. Geografisch gezien behoort dit gebied tot het buitengebied van Sint-Truiden, op 5 km ten noorden van het stadscentrum. De omgeving is er dun bebouwd, weinig dooraderd met wegen en goed voorzien van erfgoedsites en relicten. Tot in de 18de eeuw kwamen op de hoger gelegen heuvelruggen tussen riviervalleien bossen voor, die intussen grotendeels zijn verdwenen. Alleen in de omgeving van Nieuwenhoven hield een vrij groot boscomplex stand. Dit bos vormt in combinatie met Nieuwenhoven, het middeleeuwse abdijgoed van de Sint-Trudo abdij, de kern van de ankerplaats.

Stationsstraat (Oostkamp)
Het park bij het Kasteel Gruuthuse is aangelegd in een gemengde stijl. Rond een korte wandellus in het park is een boomweide aangelegd met opgaande zomereiken. Doorheen de boomweide loopt een vista door tot over de meanderende Rivierbeek. De zomereiken worden verjongd met geselecteerd plantgoed van een representatief exemplaar met een rechte, takvrije stam.

Varent (Oudenaarde)
Een brongebiedje werd nuttig gemaakt door er een geriefhoutbosje met hakhoutstoven van els, es, hazelaar en tamme kastanje op aan te leggen. Het hakhoutbeheer wordt er nog periodiek uitgevoerd.

Gruitrode (Oudsbergen)
De Kruisberg (Kijktorenberg) is een landduin gelegen op de grens tussen Meeuwen en Opglabbeek. De wintereiken hakhoutstoven zijn markante elementen in het landschap. Het betreft hier een autochtone populatie van wintereik (Quercus petraea) waardoor het gebied vanzelfsprekend een grote dendrologische waarde heeft. Deze wintereiken hakhoutstoven, in de volksmond ook 'winterstoven' of 'strubben' genoemd, zouden zijn aangeplant om het stuiven van het zand tegen te beperken.

Sint-Gillis-Waas (Sint-Gillis-Waas), Kemzeke, Stekene (Stekene)
Deze ankerplaats bevindt zich te noordoosten van Stekene. In de vroege middeleeuwen was dit gebied bedekt door het Koningsforeest. Op initiatief van de graaf van Vlaanderen is dit gebied ontgonnen door abdijen, plaatselijke heren en particulieren. Het gebied omvat verschillende cultuurhistorische elementen uit de periode 14de-17de eeuw. In het begin van de 18de eeuw wordt ter hoogte van de Parmavaart een verdedigingslinie opgetrokken. Geleidelijk aan raakt het hele gebied bebost (18de-19de eeuw).

Nieuwgrachtstraat (Sint-Lievens-Houtem)
Langs de Smoorbeek is er een uitgestrekt hakhoutperceel aanwezig. Het hakhout is nog representatief en is recent nog als dusdanig in gebruik geweest. Het hakhoutbos heeft een sterk gemengd assortiment met esdoorn, els, haagbeuk, meidoorn, es en eik. In het hakhout is een jonge aanplanting gerealiseerd met canadapopulier. Het is een laag gelegen perceel dat op de Ferrariskaart als vijver werd weergegeven. Het was een onderdeel van de vijverpartijen aansluitend bij de historische pastorie van Zonnegem.