Inventaris

Kwinten (Voeren)
De bronpoelen bevinden zich op een zijbeek van de Veurs die vanop op de Martelberg vertrekt. De bron net te zuiden van weg Kwinten staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend. Ook op Vandermaelen staat deze gekarteerd. De bronpoelen zijn door beplantingen omgeven.

Mariahof (Voeren)
Voorbij het kerkhof van Sint-Martens-Voeren splitst de weg in twee. Een onverharde wegel loopt naar het zuidwesten het plateau op. De holle weg is diep ingesneden en loopt tussen taluds met gemengde houtkanten. Hoger op het plateau slingert de weg zich tussen weilanden met meidoornhagen en biedt open zichten op het plateau en de talrijke holle wegen. De weg eindigt bij een wegel die verderloopt over het plateau richting la Verte Heydt. Deze holle weg vormt de historische verbinding tussen Sint-Martens-Voeren en de zuidelijke landbouwgronden op het plateau. Op historische kaarten is deze weg reeds diep ingesneden en aangeduid als 'den Groenen Wegh' die rechtstreeks doorliep naar 'Maison La Haye Verde'.

Sinnich (Voeren)
Een stelsel van drie bronnen waarvan er twee tot drie poelen worden opgestuwd in graslanden in de vallei van de Teuvenbeek. De twee bronnen liggen in een amfitheater op de zuiderhelling van de Teuverbeek. Twee zijlopen van de Teuverbeek verbinden de bronnen met de waterloop. Eén bron ligt op de noordelijke helling.

Snauwenberg (Voeren)
In het verlengde van de weg Kinkenberg slingert een verharde holle weg zich de gelijknamige berg op naar het noordoosten. Bij een wegsplitsing gemarkeerd door een wegkruis leidt de weg verder steil de helling op tussen hoge taluds met eik en boskers. De holle weg is sterk ingesneden en niet langer verhard en leidt langs de Voerenberg tot op de Snouwenberg. Op de rand van het plateau is de weg veel minder diep ingesneden en zijn er open zichten op de lager gelegen weilanden, het dorp en het Kasteel Altenbroek. Deze holle weg vormt de verbindingsweg tussen het dorpscentrum en de hoger gelegen landbouwgronden op het plateau. Daarenboven was deze weg in de 18de eeuw ook een transportroute tussen Luik en Aken zoals blijkt uit de alternatieve naam Koetsweg. De historische weg liep door richting de grens met Nederland en passeerde langs een 'Maison de Plaisance' genaamd Snauwenberg.

Vogelsang (Voeren)
De weg naar de pastorie van Sint-Pieters-Voeren gaat, eens voorbij het gebouw, over in een half verharde voetweg die oostwaarts loopt. De weg leidt omhoog en volgt dan grotendeels de plateaurand tussen akkers, weilanden en boomgaarden met meidoornhagen. Langs de weg liggen verspreid enkele houtkanten. Op het hoogste punt komt de weg samen met een voetweg die vertrekt bij de Sint-Annakapel. De weg blijft parallel lopen aan deze voetweg en daalt het plateau af om vervolgens te eindigen bij een wegkruis aan de weg naar Dal. Van op de weg zijn er open zichten op de vallei van de Veurs en de omringende weilanden en akkers. Deze voetweg vormt de historische verbinding tussen het centrum van Sint-Pieters-Voeren en de parochiekerk en Veurs waarbij de rand van het plateau werd gevolgd.

Zwaen (Voeren)
Gecultiveerde bron De Drink in het gehucht Zwaen, gelegen aan de rand van een wei tegenover een poel en een elektriciteitscabine.

Akkerstraat, Astridlaan, Bergakker, Bergstraat, Konijnenbergpad, Renier Sniederspad (Vosselaar)
De Konijnenberg, een sikkelvormige duin, vormt het enige relict van het stuifduinencomplex in de omgeving van Beerse-Vosselaar. Op de duinrug zijn nog enkele laatmiddeleeuwse hakhoutstoven bewaard gebleven.

Waasmunster (Waasmunster)
Deze ankerplaats in Waasmunster ligt op het cuestafront van de cuesta van het Waasland. Het gesloten landschap is grotendeels bebost. De omgeving van het voormalige vliegveld is een open landschap. Op het cuestafront bevinden zich drie kasteelsites en de Rozenbergabdij.

Waasmunster (Waasmunster)
Het landschappelijk geheel ‘Sombekebroek’ omvat de voormalige polder Sombekebroek alsook delen van de voormalige polder Weymeerbroek. Het wordt in het oosten en het noorden begrensd door de oude spoorweg Sint-Niklaas-Dendermonde, in het zuiden door de Durme en in het westen door de wijk Wareslage. Het gebied bestond sinds de late middeleeuwen overwegend uit hooilanden (in de streek meersen genaamd) die ’s winters bevloeid werden met het slibrijke water van de Durme.

Wachtebeke (Wachtebeke)
Het gebied ligt in het noorden van Wachtebeke. Het gaat om een kleine polder die begrensd wordt door dijken. De Sint-Elooiskreek behoort tot het krekengebied van Overslag-Zuiddorpe dat zich in het overgangsgebied bevindt tussen een groter krekengebied dat zich verder uitstrekt naar het noorden en Zandig Vlaanderen ten zuiden hiervan. De Grote Dekzandrug Maldegem-Stekene, die net ten zuiden van het gebied ligt vormt een natuurlijke grens tussen deze gebieden. Kenmerkend zijn de kreekrestanten, waaronder de Sint-Elooiskreek en de dijken die, benadrukt door opgaande bomenrijen, opvallende lijnelementen in het landschap vormen en tevens het gebied afbakenen. Bovendien is er een duidelijk microreliëf aanwezig dat de overgang naar de zandstreek benadrukt.