Inventaris

Snauwenberg (Voeren)
In het verlengde van de weg Kinkenberg slingert een verharde holle weg zich de gelijknamige berg op naar het noordoosten. Bij een wegsplitsing gemarkeerd door een wegkruis leidt de weg verder steil de helling op tussen hoge taluds met eik en boskers. De holle weg is sterk ingesneden en niet langer verhard en leidt langs de Voerenberg tot op de Snouwenberg. Op de rand van het plateau is de weg veel minder diep ingesneden en zijn er open zichten op de lager gelegen weilanden, het dorp en het Kasteel Altenbroek. Deze holle weg vormt de verbindingsweg tussen het dorpscentrum en de hoger gelegen landbouwgronden op het plateau. Daarenboven was deze weg in de 18de eeuw ook een transportroute tussen Luik en Aken zoals blijkt uit de alternatieve naam Koetsweg. De historische weg liep door richting de grens met Nederland en passeerde langs een 'Maison de Plaisance' genaamd Snauwenberg.

Vogelsang (Voeren)
De weg naar de pastorie van Sint-Pieters-Voeren gaat, eens voorbij het gebouw, over in een half verharde voetweg die oostwaarts loopt. De weg leidt omhoog en volgt dan grotendeels de plateaurand tussen akkers, weilanden en boomgaarden met meidoornhagen. Langs de weg liggen verspreid enkele houtkanten. Op het hoogste punt komt de weg samen met een voetweg die vertrekt bij de Sint-Annakapel. De weg blijft parallel lopen aan deze voetweg en daalt het plateau af om vervolgens te eindigen bij een wegkruis aan de weg naar Dal. Van op de weg zijn er open zichten op de vallei van de Veurs en de omringende weilanden en akkers. Deze voetweg vormt de historische verbinding tussen het centrum van Sint-Pieters-Voeren en de parochiekerk en Veurs waarbij de rand van het plateau werd gevolgd.

Zwaen (Voeren)
Gecultiveerde bron De Drink in het gehucht Zwaen, gelegen aan de rand van een wei tegenover een poel en een elektriciteitscabine.

Akkerstraat, Astridlaan, Bergakker, Bergstraat, Konijnenbergpad, Renier Sniederspad (Vosselaar)
De Konijnenberg, een sikkelvormige duin, vormt het enige relict van het stuifduinencomplex in de omgeving van Beerse-Vosselaar. Op de duinrug zijn nog enkele laatmiddeleeuwse hakhoutstoven bewaard gebleven.

Waasmunster (Waasmunster)
Deze ankerplaats in Waasmunster ligt op het cuestafront van de cuesta van het Waasland. Het gesloten landschap is grotendeels bebost. De omgeving van het voormalige vliegveld is een open landschap. Op het cuestafront bevinden zich drie kasteelsites en de Rozenbergabdij.

Waasmunster (Waasmunster)
Het landschappelijk geheel ‘Sombekebroek’ omvat de voormalige polder Sombekebroek alsook delen van de voormalige polder Weymeerbroek. Het wordt in het oosten en het noorden begrensd door de oude spoorweg Sint-Niklaas-Dendermonde, in het zuiden door de Durme en in het westen door de wijk Wareslage. Het gebied bestond sinds de late middeleeuwen overwegend uit hooilanden (in de streek meersen genaamd) die ’s winters bevloeid werden met het slibrijke water van de Durme.

Wachtebeke (Wachtebeke)
Het gebied ligt in het noorden van Wachtebeke. Het gaat om een kleine polder die begrensd wordt door dijken. De Sint-Elooiskreek behoort tot het krekengebied van Overslag-Zuiddorpe dat zich in het overgangsgebied bevindt tussen een groter krekengebied dat zich verder uitstrekt naar het noorden en Zandig Vlaanderen ten zuiden hiervan. De Grote Dekzandrug Maldegem-Stekene, die net ten zuiden van het gebied ligt vormt een natuurlijke grens tussen deze gebieden. Kenmerkend zijn de kreekrestanten, waaronder de Sint-Elooiskreek en de dijken die, benadrukt door opgaande bomenrijen, opvallende lijnelementen in het landschap vormen en tevens het gebied afbakenen. Bovendien is er een duidelijk microreliëf aanwezig dat de overgang naar de zandstreek benadrukt.

Wegvoeringstraat 308 (Wetteren)
Het Provinciaal domein Den Blakken omvat de villa Den Blakken, tijdens het interbellum gebouwd in in 1930-1931 naar ontwerp van Adolphe Staatje. Grote villa in cottage- of Normandische stijl met verspringende volumes van één en twee bouwlagen onder zeer steil snijdend schilddak en lagere zadeldaken met verschillende nokhoogtes en diverse dakkapellen. Het provinciaal domein omvat verder enkele thematuinen en arboretum ontworpen door Wim Vidts en een stuifduinengebied als één van de best bewaarde relicten van dergelijke duinen langs de Schelde. Dit duinengebied wordt gekenmerkt door de vele hakhoutstoven en enkele heiderelicten.

Oud Dorp (Wichelen)
Deze begraafplaats omvat de voormalige ovale site van de oude parochiekerk met omringend kerkhof. Dicht bij de Schelde staat de grafkapel opgericht door de familie Van Herzele en opgetrokken tussen 1893 en 1895. De kapel werd ingeplant op de fundamenten van het koor van de oude kerk en bestaat uit twee delen: een Calvarie met grafplaat voor Theodoor van Herzele en langs de andere zijde het dodenhuisje van het kerkhof. Achter de Calvarie bevindt zich een monumentale trap met twaalf treden afdalend naar de Schelde toe en leidend naar de lager gelegen jongere uitbreiding van de begraafplaats. Ten noordoosten, oorspronkelijk buiten de kerkhofmuur, staat de hermetste zogenaamde Sint-Markoenbron.

Rijksweg (Wielsbeke)
Kapel opgericht in de eerste helft van de 16de eeuw naar aanleiding van het terugvinden van het mirakelkruis, dat door dieven was ontvreemd uit de kerk van Sint-Baafs-Vijve. Gebouwd boven een bronnetje, de "Heiligen Born" genaamd. De oudste vermelding van de kapel komt volgens De Flou voor in 1587 als "'t borreken", later als de "borrepuut". Kruiskapel in rode baksteenbouw onder stomp zadeldakje in Vlaamse pannen. Bereikbaar via recent aangelegd dreefje ten zuiden van de Rijksweg, afdalend naar de Leie toe.