Inventaris

Grevensmolenweg (Sint-Truiden)
De Grevensmolenweg geeft toegang tot de gelijknamige watermolen op de Molenbeek. Een half verharde zijweg passeert langs de molen en leidt rechtstreeks naar de beek waar de weg overgaat in een onverharde landbouwweg. Deze weg loopt naar het westen maar loopt dood op een akker. Oorspronkelijk vormde deze weg de toegang tot de nu verdwenen 'Ferme de Stapelbeek' die ingeplant was vlakbij de Molenbeek. De toegangsweg tot de hoeve liep verder door over de akkers tot aan het kruispunt van voetwegen bij de Belkens Boom Kapel. Via dit kruispunt was deze weg een van de mogelijke routes tussen Duras en Sint-Truiden.

Altenbroek (Voeren)
Van in het centrum van 's-Gravenvoeren slingert een verharde weg zich naar het noordoosten. Deze weg loopt parallel met de Noorbeek en volgt de rand van het plateau van de Snauwenberg. Ter hoogte van de koetsierswoning van het Kasteel Altenbroek gaat de weg over in een half verharde weg die door het bos het plateau opleidt. De weg is hier sterk ingesneden en loopt als holle weg door tot voorbij de grens met Nederland. De holle weg maakt deel uit van een van de historische invalswegen naar 's-Gravenvoeren waarbij het natuurlijke reliëf werd gevolgd in functie van een goede begaanbaarheid van de weg. De holle weg zorgde daarenboven voor een bijkomende toegangsweg naar het Kasteel Altenbroek en de kasteelmolen in de beekvallei.

Meulenberg, Vitschen (Voeren)
Vanuit het gehucht Vitschen leidt een weg naar beneden richting de vallei van de Voer. De weg passeert de oude watermolen van Vitschen en gaat vervolgens over in een smalle onverharde weg die opnieuw het plateau opgaat. De weg is hier diep ingesneden tussen taluds met hakhout van es, opgaande robinia en beuk. Op het plateau slingert de weg tussen weilanden met meidoornhagen om aan te sluiten bij de hoofdweg richting Nederland. Deze weg verbond enerzijds het gehucht Vitschen met zijn watermolen aan de Voer. Anderzijds bood de weg ook aansluiting op een handels- en transportroute naar het oosten. In de 19de eeuw werd bij de watermolen een distillerie ingeplant die ook langs deze weg toegankelijk was.