Inventaris

Alsembergsesteenweg 676 (Beersel)
Bakstenen 19de-eeuws kasteel met 17de-eeuwse kern omgeven door een bomenrijk landschapspark met ruime vijver ten noorden en oosten van het kasteel; ten zuiden ruim grasveld met kleinere vijver.

H. Torleylaan 100 (Beersel)
Historisch waterkasteel, gelegen in een riant landschapspark uit de 19de eeuw met een alpiene tuin uit 1958.

Sint Laureinsborreweg (Beersel)
Restanten van het 19de-eeuwse papiermolen De Meurs, gelegen op de noordelijke oever van de Molenbeek.

Oude Diestersebaan 132-134 (Bekkevoort)
18de eeuwse hoeve en neoclassicistisch landhuis uit 1840, waarvan het huidige uitzicht wordt bepaald door een bouwfase circa 1860, omgeven door een landschappelijk park van 3 hectare uit de periode 1850-1860; bezit diverse oude bomen en zeldzame boomsoorten bij de meer recente aanplantingen.

Prinsenbos, Staatsbaan (Bekkevoort), Roeterstraat (Scherpenheuvel-Zichem)
De neoclassicistische hoeve is geïsoleerd ingeplant in een gevarieerd heuvelachtig landschap met akkers, weiland, holle wegen en schaarse relicten van het Prinsenbos. De hoeve en zijn directe omgeving zijn zowel historisch als ruimtelijk visueel met elkaar verbonden.

Prinsenbos 3 (Bekkevoort)
Hoevecomplex uit midden 19de eeuw met neoclassicistische residentiële vleugel; bescheiden elementen van landschaps­architectuur (golvende bosranden, vijver).

Pastorijstraat 2 (Beringen)
Parkje in landschappelijke stijl uit de tweede helft van de 19de eeuw en uitgebreid rond 1900.

Overmere, Uitbergen (Berlare), Kalken (Laarne), Wetteren (Wetteren), Schellebelle (Wichelen)
Dit gebied bevindt zich tussen Kalken en Schellebelle. Het Scheldemeersen zijn hier gekenmerkt door open graslanden met sloten en beken, gelegen in een fossiele meanderbocht van de Schelde. In het noorden ligt de dorpskern van Kalken bovenaan een steilrand. In het zuidoosten gaan de meersen bruusk over naar het rivierduin van Uitbergen. Op zandige opduikingen hebben zich bewoningskernen gevestigd.

Baron Tibbautstraat 2 (Berlare)
Het Groot Huys is een voorbeeld van een minstens tot de 17de eeuw opklimmende afspanningssite, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde tot een landhuis met aanzien als eigendom van een adellijke familie. Gedurende de 19de eeuw werd het landhuis verbouwd en uitgebreid tot een U-vormige residentie in empire- en neoclassicistische stijl met een rijkelijk interieur en bijhorend koetshuis. Tot het domein behoort een park in landschappelijke stijl, aangelegd rond 1866 en voorzien van een tuinpaviljoen uit dezelfde bouwperiode.

Dorp 1 (Berlare)
Kasteel centraal gelegen in de dorpskern, met kasteelpark in landschapsstijl met dreven, bos, moestuin en vijverpartijen met ijzeren brug. Kasteel in 1722 heropgebouwd, waarschijnlijk op het puin of de resten van het voorgaande kasteel. De twee parallelle dienstgebouwen aan het voorplein van het kasteel kwamen gezien hun rococostijl waarschijnlijk pas in het midden of derde kwart van de 18de eeuw tot stand. De noordelijke dienstvleugel met de koetsierswoning, paardenstal en hovenierswoning, de zuidelijke vleugel met een werkplaats, het wagenhuis, de woning van de paardenknecht en een paardenstal met zadelkamer.