Inventaris

Moorsel (Aalst)
De archeologische zone Moorsel-Hof Te Eksel is een goed bewaarde middeleeuwse castrale motte die in de late middeleeuwen evolueerde tot site met walgracht in de vallei van de Molenbeek.

Kanegemsestraat 6 (Aalter)
Eertijds zetel van heerlijkheid, reeds vermeld in 1392. Thans leegstaand boerenhuis uit begin 19de eeuw (?) nog gelegen op motte met resten van omwalling achter het huis.

O. L. Vrouwstraat zonder nummer (Alken)
Tegenover nummer 68, aan de overzijde van de straat bevond zich een motte, waarvan de vorm nog is af te lezen in de perceelvorm van het kadasterplan, en in een lichte terreinverhoging.

Alveringem (Alveringem), Diksmuide, Lampernisse, Oostkerke, Oudekapelle, Sint-Jacobs-Kapelle (Diksmuide), Eggewaartskapelle, Zoutenaaie (Veurne)
Dit gebied omvat de poldergebieden met graslanddepressie van de zogenaamde Kom van Lampernisse, de Vlavlakte en de aansluitende kleine dorpskernen van Lampernisse, Zoetenaaie, Oostkerke, Sint-Jacobskapelle en Oudekapelle. Het uitgestrekte gebied met sinds de middeleeuwen in gebruik genomen polders met reliëfrijke graslanden en talrijke sporen van ontvening, kleiontginning en vroegere bewoning, vertoont een grote variatie in poelgronden en geulgronden. De site van het Leenhof Ter Wissche en de verdwenen kerken van Oostkerke en Zoutenaaie vormen bijzondere sporen van (vroeg-)middeleeuwse bewoning. Er komen ook nog meerdere oude hoeven met walgracht voor. De polder is doorsneden door talrijke vaarten en grachten. De Oude Zeedijk vormt een opvallend middeleeuws dijkrelict. De panoramische zichten bieden weidse vergezichten.

Anzegem (Anzegem), Huise, Kruishoutem, Nokere, Ouwegem, Wannegem-Lede (Kruisem), Heurne, Mullem, Oudenaarde (Oudenaarde), Waregem (Waregem), Moregem, Ooike, Wortegem (Wortegem-Petegem)
Dit gebied omvat een deel van de ‘Vlaamse Ardennen’ ten westen van de Schelde en vormt een onderdeel van het uitgestrekte Schelde-Leie interfluvium. De heuvelkammen liggen hier dominant in het landschap. De kouters zijn van elkaar gescheiden door beekvalleien. Kleinschalige dorpskernen liggen verspreid in het landschap. Hoeves, kasseiwegen en windmolens bepalen mee het beeld.

Broekstraat zonder nummer, Kasteelstraat zonder nummer, Polderdreef zonder nummer (Beveren)
De Singelberg is een motteheuvel ten noordwesten van Beveren, opgericht in de eerste helft van de 12de eeuw.

Bommershoven, Borgloon, Broekom, Groot-Loon (Borgloon), Gutschoven, Heers, Heks, Horpmaal, Vechmaal (Heers), Lauw, Piringen, Widooie (Tongeren)
Het is een overwegend open en sterk glooiend landschap, voornamelijk bestaande uit zeer vruchtbare akkers. De bewoning is geconcentreerd in dorpen die vooral gelegen zijn in de valleien. Deze valleien zijn vochtiger en bestaan uit hooi- en graslanden en houtkanten en vormen meer gesloten linten tussen de uitgestrekte open plateaugebieden. Op de heuveltoppen ontbreekt plaatselijk de vruchtbare leemlaag of is deze te dun voor landbouw en liggen beperkte boscomplexen. De ankerplaats vormt een uitzonderlijk landschap waarbij de erfgoedelementen samen een uitgestrekt cultuurlandschap vormen met vele historische kasteeldorpen en domeingoederen, alternerend met een schitterend semi-ruraal kader van hoeves, akkers, weilanden, hoogstamboomgaarden en bossen waarbij de verschillende elementen bovendien onderling verbonden zijn door oude wegtracés (waaronder de Romeinse weg).

Kortestraat, Speelhof, Trapkensstraat (Borgloon)
De motteheuvel en gracht vormen het relict van de volmiddeleeuwse burcht van de graven van Loon, opgericht op een strategisch gelegen heuvelrug. Hoewel de burcht reeds in een vroeg stadium verlaten werd en nooit een nieuwe functie kreeg, is de structuur ervan bepalend gebleven voor de verdere ontwikkeling van het centrum van Borgloon.

Kloosterstraat zonder nummer (Bornem)
Motte met torenpaviljoen. Benaming vermoedelijk afgeleid van de familie Van der Delft die in de 14de eeuw eigenaar was van dit domein.

Nattenhaasdonk, Pastoor Huveneersstraat (Bornem)
De Pastoor-Huveneersheuvel is gelegen aan de rechter Scheldeoever, ten oosten van de dorpskern van Hingene, deelgemeente van Bornem, in regio gekend onder de naam Klein-Brabant. De historische én archeologische bronnen tonen onmiskenbaar bewoning aan vanaf de 11de eeuw. Deze bewoning is in verband te brengen met een regionale elite, namelijk de ridders van Haasdonck.