Inventaris

Bertem, Korbeek-dijle, Leefdaal (Bertem), Huldenberg, Loonbeek, Neerijse (Huldenberg), Heverlee (Leuven), Overijse (Overijse), Duisburg, Vossem (Tervuren)
Het leemplateau vormt een groot open landbouwgebied met geïsoleerde boskernen. Het plateau bestaat bijna uitsluitend uit akkers (kouterlandschap of zogenaamd open field landschap), terwijl de resterende oppervlakte wordt ingenomen door bosjes, holle wegen, bermen en graften. De valleihellingen hebben een overwegend gesloten karakter met bosjes, houtkanten en holle wegen. Met uitzondering van enkele beperkte zones van lintbebouwing langs de dwarswegen over het plateau ligt alle bebouwing aan de rand van het plateau. De dorpskernen zijn als een keten gelegen buiten het plateau, in de valleien, dwarswegen over het plateau verbinden de kernen in de valleien.

's Gravenvoeren (Voeren)
De krijtgroeven komen op verschillende plaatsen in 's Gravenvoeren voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. De groeve aan de Koetsweg is overgroeid met bosvegetatie maar is wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. De onderbegroeiing bestaat uit marjolein, kleine pimpernel, karwijsalie en smalle weegbree. De groeve aan Vitschen ligt op een zeer steile helling. Het huidige bodemgebruik is wastine. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De krijtgroeven komen op verschillende plaatsen in Sint-Martens-Voeren voor, onder ander aan de zuidelijke rand van het bos van Schophemerheide en het Broekbos. Ook aan de weg naar Ulvend en in het bos bovenaan de helling in Ulvend komen krijtgroeven voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen of voormalige wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken.

Teuven (Voeren)
De krijtgroeven komen op verschillende plaatsen op de helling van de Teuvenerberg voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken. VANDENABEELE E. 2016: Inventarisatie aardkundige waarden, onuitgegeven nota's.

Altenbroek (Voeren)
De krijtgroeve van Altenbroek bevindt zich aan de noordzijde van de toegangsweg naar het kasteeldomein van Altenbroek. Deze weg had tevens een functie in het ontsluiten van de groeve. De groeve is deels overgroeid met bosvegetatie, de steile wand is vrij van beplanting en maakt dat de groeve goed herkenbaar in het landschap. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken. De groeve werd in 1815 aangelegd door Leonard de Schiervel, die tevens het kasteel Altenbroek verbouwde.